ach krijg bijna medelijden met mijn lichaam.....

 

Als je zaterdagavond vroeg naar bed gaat kom je er niet onderuit dat je daarna zondag veel te vroeg op bent maar dat is dan wat het is...Dus ik besloot om maar naar de cross xxl te gaan omdat ik het wel erg leuk vind om te sporten. Mijn knie speelt wat op maar goed dat is iets wat erbij hoort even en juist bewegen is goed, al moet ik even goed opletten dat ik niets forceer maar dat kan ik.

Ondanks vroeg op toch nog bijna te laat bij de les.. ik kon niet opschieten, dat is volgens mij toch een gevolg van dat je denkt veel tijd te hebben, waardoor je in een soort vertraging komt. te relaxt zeg maar.. dus je doet het zo rustig dat je toch nog moet haasten op de 1 of andere manier.

Maar gelukkig was ik op tijd en kon ik meedoen met de les, dat kan zo wie zo altijd

De warming up was eerst in twee tallen..

het ballen spel, ik ging met Rene, inmiddels bijna al mijn vaste maatje als we met tweetallen moeten werken wat altijd met hem erg leuk is.

We hadden een hele grote gele bal.. in tweetallen naast elkaar., wel twee stappen uit elkaar en dan de bal bracht Rene naar links, dan naar rechts waar ik hem van hem overnam en dan ik naar rechts door en weer naar links en zo gaf je hem over, in feite gingen we de buikspieren doen.

Daarna met de ruggen tegen elkaar en in principe het zelf doen, met de bal maar dan draaide je net weer anders..zo ook met boven je hoofd naar elkaar overgooien.

De laatste was dat je op je rug moest liggen en de ander hield je vast bij de enkels en je lag dus eigenlijk met je hoofd tussen de benen van die ander.. die de bal vasthield en dan moest je eerst met rechts en dan met links tegen die bal schoppen en later met beide benen tegelijk... daarna wisselen.

( heb het heel netjes gehouden Rene:-) )

deel twee van de warming up was:

in je eentje een stang met een elastiek waarbij je diverse oefeningen ging doen eerst het elastiek onder je voeten en dan voorover gebogen staan en dan de stand als bij een row ophoog trekken, daarna voeten erop houden en dan high puhl doen, voeten er nog steeds op, en dan je armen recht en dan omhoog tot schouderhoogte, daarna de stang met elastiek in je nek en dan squaten. en als laatste de stang zonder elastiek en dan een oefening maar die ben ik kwijt.

Daarna begonnen de wods

de eerste in je eentje

10 clean

8 press

6 trusters

allemaal rechts

daarna alles met links

en dan 10 box jumps..

dit 5 rondes.

De volgende wod was in tweetallen

dus Rene en ik waren er klaar voor en we dagen elkaar wel uit

we moesten samen 

150 squats

150 push ups

150 sit ups

150 wall balls

en bij elke wissel  10 deadlifts en 10 swing..

Wij besloten om de eerste ronde in 1x 75 squats te doen

daarna alles 25 x wat erg lekker ging en goed.

we zijn dus goed op elkaar in gespeeld en dagen elkaar uit

Hierna was de pijp wel leeg.. en mochten we gelukkig met het leukste onderdeel beginnen

Rekken en strekken\

daarna meteen naar huis om te douchen en daarna naar de Herberg om samen te lunchen met de sportmaatjes

 

A man call Otto ( film)

 

Een leerling zag de poster van deze film in mijn lokaal hangen en vroeg me of ik deze film al had gezien. nou nee dus, ik wil hem wel zien maar kwam er niet aan toe.. Dus hij bleef me vragen, na elke vakantie of ik deze film had gezien, dus afgelopen week ben ik maar eens er aan begonnen en ik moet zeggen, wat een heerlijke film.. zo mooi hoe het is opgebouwd.  ik heb er echt van genoten en ook om gelachen... maar het is zo mooi hoe het zich ontwikkeld en wat er dan gebeurt met hem en zijn omgeving. of misschien wel door zijn omgeving.. prachtig... Deze film is een absolute aanrader, en het mooie is hij staat op Netflix... dus je kan hem bijna gratis kijken. of eigenlijk is het gratis zit in bij de prijs die je betaald voor je abonnement.

Recensie van de film

Regie: Marc Forster | Scenario: David Magee | Cast:Tom Hanks (Otto), Mariana Treviño (Marisol), Rachel Keller (Sonya), Truman Hanks (jonge Otto), Cameron Britton (Jimmy), Juanita Jennings (Anita), Peter Lawson Jones (Reuben), Manuel Garcia-Rulfo (Tommy), Mack Bayda (Malcolm), e.a. | Speelduur: 126 minuten | Jaar: 2022

In 2015 verscheen de Zweedse verfilming van de eveneens Zweedse bestseller Een Man Die Ove Heet. Centraal stond de immer chagrijnige oude knar Ove die iedereen maar al te graag op hun tekortkomingen wees. De man ontdooide langzaam bij de komst van nieuwe buren, een jong gezin met twee kinderen en een derde op komst. De Zweedse acteur Rolf Lassgård gaf met ongekende verve gezicht aan de titelrol. 

Hollywood is er vrij laat bij om ook het Amerikaanse bioscooppubliek kennis te laten maken met het boek van Fredrik Backman. Regisseur Marc Forster zag de naam Otto als het Engelse equivalent voor Ove en in Tom Hanks de Amerikaanse Lassgård. Het is bewonderenswaardig hoe Hanks je na een paar minuten doet vergeten dat je naar een acteur met zo'n bekende kop zit te kijken. De acteur oogt weliswaar ouder en heeft een wat mager gezicht, maar zijn razendknappe spel doet je vergeten dat je toch echt Tom Hanks voor je hebt.

Veel elementen zijn hetzelfde gebleven. Forster heeft hooguit de accenten wat verlegd. Als we met hem kennis maken is Otto vooral een nare man die staat voor zijn principes en moeilijk doet over dertig cent bij de lokale bouwmarkt. De man is een half jaar geleden zijn vrouw Sonya verloren. Ondanks dat hij ontslagen is als voorzitter van de bewonersvereniging ziet Otto het nog steeds als een dagtaak om ervoor te zorgen dat iedereen in zijn omheinde woonblok zich aan de regels houdt. Daar hoort bovendien geen overdreven vrolijkheid bij. Otto is een man van regels en regelmaat.

Toch heeft het leven geen zin meer voor Otto, maar elke poging die de zestiger onderneemt om weer bij zijn Sonya te zijn wordt in de kiem gesmoord. Het zorgt voor een lugubere vorm van humor, want er is natuurlijk weinig grappigs aan een man wiens gewicht en strop te zwaar zijn voor het plafond. Het jonge gezin van de Mexicaanse Marisol is misschien precies wat Otto nodigt heeft om het leven weer de baas te kunnen. Bovendien dreigt een gehaaide projectontwikkelaar de huizen op te kopen en levens te verwoesten.

Welke kant het allemaal opgaat is weinig verrassend. Het is Forster duidelijk niet te doen om de afloop maar om de weg ernaartoe. Ook dit gaat gepaard met de gebruikelijke stappen, maar de hoge mate van voorspelbaarheid deert weinig. De feelgoodfactor valt en staat nou eenmaal met aansprekende personages en voorvallen en dat is precies wat de kijker vraagt en Forster levert. Verhaallijntjes komen mooi samen en worden keurig afgerond. Bovendien verdient Otto bonuspunten voor het aanvallen van een irritante clown.

De terugblikken waarbij we leren over de kennismaking tussen Otto en Sonya zijn een tikkeltje sentimenteel, maar je moet wel van steen zijn om niet een traan over je wang te laten biggelen bij deze zieligheid op het nummer This Woman's Work van Kate Bush. Leuk detail is dat Truman, de redelijk onervaren zoon van Hanks, de jongere versie van zijn vader vertolkt. Forster weet precies waar hij zijn kijker hebben wil en levert een feelgooddrama waar zelfs de grootste zuurpruimen toch van zullen moeten toegeven dat het gewoon een fijne film is.

Lunchen met de Sportmaatjes..

 

Afgelopen zondag was het weer zover, we vonden dat we elkaar te lang niet echt hadden gezien en besloten dus om te gaan lunchen bij de Stadsherberg in Alphen, een tent waar ik zeer graag kom altijd. Ik geniet daar enorm van alles, ik vind de inrichting prachtig, ik vind de sfeer leuk en het eten is altijd goed en verrassend hoe het opgediend word.. kortom een feestje..

Door wat gedoe, gewoon te laat vertrokken, was ik iets later dan de rest, maar gelukkig niet de laatste.De sfeer zat er meteen al goed in, wat niet zo verbazend is, dat hebben we altijd met elkaar. Het is vertrouwd en we hebben vreselijk veel lol om alles.

Bij mij zaten Nico en Paulien, Lisette en Yvon aan tafel, de vegetariërs op Lisette na dan maar dat mocht de pret niet drukken.. op de plank die wij kregen zat ook vlees  omdat niet alles op die ene plank kon. dus dat is prima. maar er was meer dan genoeg vegetarische spullen en het was heerlijk om te eten.

|Ik heb vooral met Paulien en Nico gepraat over van alles en nog wat, zoals vaak is het gesprek altijd bijzonder samen en leuk  we hebben ook dikke lol samen  maar ook serieus alleen we gaan in het gesprek alle kanten op wat het weer extra leuk maakt.

Ik kan het niet vaak genoeg zeggen hoe een bijzondere groep mensen we zijn samen.. we zijn eigenlijk totaal verschillend,  van alle leeftijden en toch is het steeds weer bijzonder hoe goed het gaat samen. 

Krista is hierin wel de grote organisator, zij komt met de ideeën en wij zeggen ja. en  zien dan ook meteen dat het goed is...  Ze is daarin erg goed in.. Heerlijk dat het zo kan.

Kortom sporten is meer dan alleen met elkaar sporten maar is ook met elkaar lief en leed delen, samen leuke dingen doen naast het sporten en er voor elkaar zijn als het nodig is..

de lunch plank...

Eten met Niels ( Koeien en Kaas)

 

Drukke werkzaamheden veel vrij, veel andere dingen dus het was weer tijd om met vriend Niels af te spreken om weer eens samen te eten en bij te praten.. We gingen de laatste tijd vaak naar Shabu Shabu, maar vond het ook wel weer een keer leuk om ergens anders te eten dus besloten we een keer Koeien en Kaas te doen. en ik had al besloten dat ik voor de kaasfondeau zou gaan, heel lang geleden gehad en soms is dat gewoon weer een keer lekker. tenslotte gaan we richting de zomervakantie dus.. het mag wel weer eens genieten worden, als is het deze week wel  raak. eerst shabu shabu met Christian, daarna de stadsherberg met de sportmaatjes, dan met Niels koeien en kaas en dan aanstaande vrijdag ook nog naar Peter en Maroeska om te eten..een zuinige week voor eten kopen dus.

 We waren keurig op tijd, Niels stond al te wachten, altijd prettig als iemand op je wacht, voel je je zo welkom en je maakt meteen ook iemand blij, omdat die blij is dat je toch gekomen bent.. dus het is een prachtig cadeau om iets later te komen.... 

We zijn lekker buiten gaan zitten, onze ober was volgens ons iemand in opleiding, want hij was zeer ijverig, kwam ook heel vaak langs bij de tafel en vroeg dan of alles naar wens was, als we dan zeiden dat is het, dan zij steevast..fijn om te horen... heel bijzonder. maar na 50 keer dezelfde reactie wil je iemand wel een pot kaasfondeau naar zijn hoofd gooien maar ja dat mag niet.

We zijn begonnen met brood met smeersels.. en daarin maken ze de cruciale fout.. we bestellen alles vegetarisch en dan komen ze met de broodplank, prachtig met daarbij dan drie dingen die op je broodje kunnen en dan zit er naast tapenade, kruidenboter een bakje bij waarbij de mayonaise is aangemaakt met rookvlees.. ze zijn er trots op.. als je dan verteld dat je vegetariër bent zijn ze even van slag, en natuurlijk proberen ze het meteen goed te maken, maar de keuken heeft niets extra's en gelukkig ben ik dan niet zo moeilijk heb ook genoeg aan gewoon aan dat andere, maar als je er echt over nadenkt is dat wel heel bijzonder dat ze daar dus geen rekenschap mee ge

houden.

Na onze broodjes en al we al 5x hadden gezegd dat alles lekker was en tevens 5x gehoord hadden fijn om te horen.. kwam er het hoofdgerecht. daar waar we ons al op hadden verheugd.. de kaasfondeau.. en het brandertjes waren ze eerst vergeten..en het bleek ineens dat ze maar voor 1 persoon hadden gemaakt..  dus daar kwam meteen actie..  totdat de tweede portie kwam hadden we alweer  10 keer gehoord dat het fijn was om te horen.. dat het goed was.

We hadden de fondeau besteld met de kruidentappenade. maar dat bleek gewoon een aantal gedroogde kruiden uit een potje te zijn die ze op de, na ik vermoed al kant en klare kaasfondeau strooien, ik had ergens verwacht dat er verse kruiden in zouden zitten.. wat ik zelf altijd doe.

Maar het brood, de gesneden groentes etc waren allemaal heerlijk en dat was heel vaak fijn om te horen voor de ober... 

We hebben samen heerlijk zitten te praten en zon avond vliegt toch echt voorbij. al hadden we elkaar maandag nog gezien, toch blijft er genoeg te praten en vooral om er wat langer bij stil te staan.. erg leuk samen weer.

Nadat we ons best hadden gedaan aan het gerecht, werd de tafel afgeruimd en vonden we het erg fijn om te horen dat we een toetje konden nemen, we kozen voor de brownie, met melkchocolade mousse en witte chocolade ijs.. heerlijk..

Rond 10 uur braken we op en de ober bedankte ons voor onze aanwezigheid en vond het weer zeer fijn om te horen dat hij naast een fooi ook ons goed had bedient.. ik dacht toen ik wegliep met Niels wat jammer dat ik niet had gezegd je vind het vast fijn om te horen dat we het zo goed hebben gehad. ik denk dat hij dan totaal van slag was geweest... maar geloof me het is entertainment als je er op gaat letten...  en je kan er heerlijk mee spelen..  dus ik raad zeker aan om bij Koeien en Kazen te gaan eten en dan hoop ik dat je ook onze ober hebt.. het is humor..

Samen zijn we naar de fiets van Niels en mijn auto gelopen waar we afscheid hebben genomen met de belofte dat we dit snel weer moeten doen en dat we dan naar de Herberg gaan.. nu al zin in

glimlachjes voor deze dag (116)

 

Al  maanden ben ik fan van deze geweldige kikker en andere grappige teksten

ik lach me soms slap om de humor die er is.

daarom een keer een ode aan de groene kikker

zo jammer dat hier geen kalender van is..anders 

had ik hem zeker besteld...

Shabu Shabu ( en film: Ghost Rite here, Rite now)

 

Al een tijdje wilde ik met vriend Christian naar een film. Christian is daarin nog al kieskeurig ik wat minder.. maar goed dus eindelijk had Christian een film gevonden die hij graag wilde zien..

De film die hij koos was GOSHT:Rite here, Rite now, deze film zei mij niets maar ik dacht okey je moet soms buiten de bekende paden treden om te ontdekken of er nog meer te vinden is onder de hemel.. en in de wereld.. dus dat heb ik maar gedaan.. . Dit is wel een film waar Christian helemaal dol van is.. de muziek ook en dat is eigenlijk  niet zo mijn ding maar aan de andere kant.. zie hierboven je moet je soms laten verrassen en ach een film duurt maat 90 minuten als je geluk hebt....Vond het opvallend dat van deze film nergens een trailer of recensie is te vinden. dus ik hield mijn hart vast...

Om 14.45 hadden we afgesproken bij de bioscoop om elkaar daar te treffen... 

Terwijl ik op Christian stond te wachten zag ii het publiek komen en dacht okey dat had ik niet verwacht maar ach veel mensen waren in mijn kleur. 

Voordat de film begon gaf Christian nog een korte uitleg over de voorgeschiedenis van de band en hun muziek..  hoe het verhaal is ontstaan..   dat maakte het meteen wel al leuk.. 

Wel was het even een kleine shock dat de film 2 en een halve uur duurde, dus ik ben nog snel van te voren naar het toilet gegaan..

De film begon, het was een optreden van deze groep, met stukjes van achter de schermen en ik moet zeggen, ik ben geraakt, wat een mooie film, de muziek viel me erg mee, de zanger wat een prachtige stem heeft deze zanger, en wat een prachtige beelden in deze film.. geweldig..  mooi gedaan. Ik heb me in die 2 en een halve minuut geen moment verveeld al was de muziek niet storend.. zal het thuis niet op zetten maar het was goed te beluisteren.. zeker als je iemand naast je hebt zitten die je precies kan vertellen wat de inhoud van de liedjes zijn...prachtig

Na het eten zijn we even naar het huis van Christian gegaan de kat moest eten en daarna naar Shabu Shabu. waar we heerlijk hebben gegeten.. Het is gek als je er vaker komt merk je wel dat je de smaken wel gaat herkennen en dat het dan soms niet meer echt bijzonder is maar het is gezellig eten en genieten  samen .

Rond 21.00 toen onze buiken vol waren zijn we vertrokken naar huis na een mooie middag en avond.

miniaturen 129

 

mooie foto's ( deel 7)

 .

.

Airco perikelen

 

Laatst toen ik terugreed vanuit mijn moeders woonplaats.. merkte ik al dat mijn airco het niet meer echt goed deed..Het werd niet echt koud in mijn auto, dus ik had al het vermoeden dat hij niet meer genoeg gevuld was, misschien zelfs wel smerig..

Dus ik besloot om maar eens bij de Euromaster in mijn woonplaats langs te gaan om een afspraak te maken, dat kon al een week eerder maar toen had ik niet genoeg tijd om te wachten, dus ik besloot om maar afgelopen vrijdag te gaan. Wat achteraf heel verstandig was, want het bleek niet een even snel te kunnen het blijkt dus heel lang te duren.. anderhalf uur om gewoon steeds het weer bij te vullen... nooit geweten, weer iets ontdekt.

Dus ik was er keurig op tijd en ze konden meteen aan de slag. er waren nog wat meer klanten, dus ik had afleiding genoeg heb er heerlijk zitten praten met eerst een man die werkzaam was in de wegenbouw, die vertelde over wat ze nu net hadden afgeleverd in de buurt van Vlissingen. een heel nieuw traject maar wel een tolweg wat heel jammer is.. maar ook hoe het allemaal werkt, ook dat zij zitten met soms weinig mensen in dienst omdat veel zzp-ers de klus aannemen maar die soms ineens op gaan zeggen omdat ze ergens weer een klus kunnen krijgen die langer duurt, dan zijn ze weer voor 4 jaar onder de pannen, dus dat is niet zo gek eigenlijk dat ze dat doen.

Daarnaast was het erg leuk ook een man met humor. Nadat deze man had afgerekend kwam de broer van een oud leerling eraan, dus daar ook heerlijk mee zitten praten over van alles en nog wat, voor ik het wist zag ik dat er wat werd gerommeld rondom mijn auto, dus ik dacht och als dat maar goed gaat.. maar dat ging het gelukkig bleek.. Toch vind ik het altijd net alsof je op een uitslag wacht van iets bij een dokter. tenslotte weet je nooit wat ze vinden in of aan de auto. en dan wat zijn de kosten.

Het is dan dat je toch met wat samengeknepen billen zit te wachten op het hoe en wat.

Maar gelukkig was het goed, wel kreeg ik te horen dat ik volgende keer eerder moet komen omdat het nu kantje boord was of de airco niet naar zijn mallemoer was gegaan. Dit omdat de vloeistof nog maar heel weinig was.. maar hij had goede hoop dat alles nog in takt was, maar het zou kunnen dat over een week alles ineens weg was en dan komt er een andere kostenpost aan..

Tot dus ver goed nieuws.. en ook de remmen waren goed, de accu is goed en ook de banden, dat deden ze meteen er maar even bij.. en als mijn auto vocht heeft onder de auto is dan condens die ontstaat door vocht op de koude leidingen. dus als ik dat zie geen paniek het hoort er bij., ook handig om te weten zeker als je getankt hebt en er ligt een plas, dat je dan niet meteen plat op de grond moet gaan liggen  omdat je bang bent dat de benzine tank lekt en de boel kan ontploffen.. etc...  ook een hele geruststelling.

Mysteries of the Terracotta Warriors (documentaire Netflix)

 

Al jaren ben ik vreselijk geïntrigeerd door de Terracotta Leger die gevonden is in China, ik kan er geen genoeg van krijgen.. jaren geleden waren we in Brussel en daar was een tentoonstelling over dit leger.. dus die heb ik meteen bezocht met vrienden Heleen en Ayaz en nu zag ik deze prachtige documentaire op netflix.. wat een prachtige docu..  mooi afwisseling met historie, met over het hele gebied waar het leger staat.. ik heb de docu bekeken en kreeg er geen genoeg van om eerlijk te zijn.

Ik vind dit echt een aanrader om te gaan bekijken, en ik hoop ooit ook eens naar China te reizen en dan dit leger in het echt te zien...

recensie van de documentaire:

De docufilm Mysteries of the Terracotta Warriors is de nieuwste toevoeging aan de onofficiële Netflix collectie 'Mysteries and Secrets of'. Na Marilyn Monroe en de neanderthalers duiken we nu in de mysterieuze geschiedenis van een leger van 8000 aardewerken soldaten. Het leger kwam meer dan vijftig jaar geleden aan de oppervlakte, toen lokale Chinese boeren een put probeerden te graven. Sindsdien zijn archeologen bezig geweest met het restaureren van de beelden. Een tijdrovende taak, gezien het herstellen van één beeld pak hem beet drie jaar kan duren.

Naast het fysieke herstel van de beelden, houden historici zich bezig met de verhalen achter de door tijd en aarde gehavende kunstwerken. Het is bijvoorbeeld nog maar de vraag of de schade wel écht alleen onder natuurlijke omstandigheden ontstaan is, of dat de schade in een ver verleden door menselijke hand is toegebracht. De soldaten waren bedoeld als bescherming voor de eerste keizer van het verenigde China, die een stuk verderop in een wijdstrekkende tombe, van een omvang vergelijkbaar met China's grootste stad van die tijd, begraven ligt. Het heeft na zijn dood niet lang geduurd voor zijn rijk in evenveel stukken uiteenviel als de aardewerken strijders aan de voet van zijn graf.

Het kan dus best zijn dat politieke tegenstanders de verwoestingen hebben veroorzaakt. In Mysteries of the Terracotta Warriors worden de belangrijkste verdachten aan ons voorgesteld, waaronder de tweede keizer Hu Hai en Zhao Gao, een andere grote politiek speler. Door middel van nagespeelde historische gebeurtenissen worden verhalen uit de Shiji, het eerste Chinese werk dat de gehele Chinese geschiedenis beschrijft, tot leven gebracht. Het werk uit de Shiji is volgens experts hoogstwaarschijnlijk op verschillende punten gedramatiseerd, waardoor het altijd de vraag blijft wat waargebeurd is, en wat er in de overlevering bij bedacht is, maar de opgravingen bij de tombe bieden mogelijk meer duidelijkheid.

De documentaire tracht een gelijksoortige opzet te gebruiken. Experts delen hun feitelijke kennis van het onderwerp, en worden afgewisseld met scénes uit legendarische verhalen zoals verteld in de Shiji. Het voordeel hiervan is dat figuren zoals Hu Hai en Zhao Gao een gezicht krijgen voor de kijker, maar helaas worden nagespeelde scènes al snel ongeloofwaardig. In het geval van Mysteries of the Terracotta Warriors halen de fictieve scènes je helemaal uit het verhaal van de archeologen en historici, terwijl het de bedoeling is dat je er verder in meegezogen wordt.

Desalniettemin is het een begrijpelijke aanpak, aangezien er verder simpelweg niet veel te laten zien valt. Beelden van de indrukwekkende graftombe en het gebied eromheen zijn effectief, maar kunnen maar zo vaak herhaald worden, evenals beelden van de opgravingen. Om het verhaal dan toch visueel te kunnen maken had er bijvoorbeeld gebruik gemaakt kunnen worden van getekende of geanimeerde beelden, zoals in How to Become a Tyrant en How to Become a Cult Leader, eveneens uitgebracht door Netflix.

Na zevenenzeventig minuten weten we dus iets meer over het aardewerken leger en de man voor wie ze ooit gemaakt zijn, maar de hoofdvragen van de documentaire blijven onbeantwoord. We weten niet hoe de beelden kapot zijn gegaan, of wie er begraven ligt in de graftombe die dichtbij het graf van de keizer gevonden is. Een frustrerend einde dus, maar wellicht kunnen we het zelf verder invullen aan de hand van de legendes. Dat er een verhaal te vertellen valt rondom dit fenomeen is duidelijk, maar het is de vraag of er al genoeg verhaal ontdekt is om het juist nú te vertellen.