Ja hoor er komt schot in, als deze etappe voorbij is, gaat de grootste klap komen,. dan ga ik de alternatieve vierdaagse van Nijmegen lopen, dus mag ik zelf bepalen waar ik ga lopen en ik ga dit keer voor de 20 km per dag, dat heb ik tenslotte al 3 dagen gedaan dus zal een 4de dag ook moeten lukken lijkt me.. Denk wel dat ik kapot ben maar dat zie ik dan wel weer.. veel en langdurig herstel, maar ach ik heb vakantie dus wat doet het er toe.
Als ik deze etappe af heb is het grote voordeel dat ik dus 16, 17, 19 en etappe 20 loop van het Pieterpad.. in 1 week.. dan nog maar 6 te gaan, dus het schiet al aardig op inmiddels.. wat ook wel leuk is, want de andere landen beginnen inmiddels te roepen, zeg maar gillen dat ik meer dan welkom ben.. al hou ik nog steeds mijn hart vast.. maar we zullen zien.. zeker met de nu oplopende besmettingen ben ik bang dat ik toch niet in Berlijn kom deze zomer.. balen maar het is zoals het is.. we wachten af, kan nog steeds de boel annuleren...
Goed vrijdagavond om 19.00 ben ik in de auto gestapt om naar Susan in het prachtige Zutphen te gaan om daar te slapen, dit leek ons handiger en dat is het ook, zodat ik in de ochtend wat uit kon slapen en dus niet weer om 6.00 uit mijn bed moest om de dag te beginnen.. dit was toch wel erg lekker om eerlijk te zijn, om half 8 uit je bed is een ongekende luxe ik wist niet dat het bestond, maar het was lekker..
Samen ontbeten en gaan met die Banaan, eerst met de auto naar Braamt ons eindpunt, daarna met de andere auto naar Zelhem waar de route ging starten.
Men zei 17 km en we zaten dus met een goed gevoel in de auto. We kwamen mooi op tijd aan in Zelhem en gelukkig waren de terrassen nog dicht, wat lekker is want dan gingen we in ieder geval beginnen, Wij begonnen dus vol enthousiasme aan deze toch .In het begin wel wat veel asfalt maar dan ineens beland je in de bossen en loop je heel lekker te dwalen en te genieten, de dansende vlinders, de zingende volgens en de langs rijdende scooters van een weg verder op..
Het lopen ging dit keer erg gemakkelijk, we hadden pas een pauze na 7 kilometer, bij het kasteel Slangebrug waar we van collega Bas een appeltaartpunt moesten eten, omdat die zo geweldig lekker is, dus dat hebben we dan maar gedaan, want ja wie zijn wij om deze opdracht te weigeren.,
Daarna gingen we weer op pad, postduif als ik ben, en Susan kennelijk ook, gingen we heel braaf de verkeerde kant op.. we gingen dus terug. maar daar waren we gelukkig vroeg achter.. wij met elkaar lachend zo dan is die appeltaart er ook weer af..
Het lopen ging helemaal goed, we dwaalden door prachtige groene omgevingen en net als veel Pieterpadlopers moet ik zeggen wat heeft Nederland prachtige omgevingen, zeker het gebied waar we nu lopen.. Drenthe staat bekend om zijn bossen, maar volgens mij is dit gebied in de Achterhoek echt een vergeten plek, eigenlijk zou ik dat niet moeten zeggen hier, want dan gaat iedereen daar lopen en op vakantie.. al is het denk ik al een publieke geheim dit.
na 15 km wilde Susan wel graag zitten, maar hoe je het ook bekijkt, alle bankjes die dan nog onderweg er zijn zijn al bezet, daar zit de oudere generatie met een kopje thee te kijken naar de pieterpadlopers.. denk dat ze de volgende keer, als ze echt aardig willen zijn ze hun eigen klapstoeltje mee moeten nemen en dan als een soort bermtoerist moeten gaan zitten en ons lekker moeten laten zitten op ons bankje... nu moesten we doorlopen ondanks Susan haar warme fusse...
Met nog 2 km te gaan kwamen we een bankje tegen waar een opa met zijn kleindochter zat, waar Susan vroeg of we er bij konden zitten omdat ze zon last van haar voeten had, dat mocht, maar toen Susan tot grote verbazing en schrik haar schoenen uitdeed.. deinsde de man achteruit, en ging een eind verderop zitten op het kinderfietsje van zijn kleindochter van 4.. is toch ook geen gezicht zon grote man op zon klein fietsje.. maar ja de Achterhoek is heel beleefd en vriendelijk.... hij probeerde echt aardig te blijven. maar ja die anderhalve meter afstand hielp niet tegen een paar voeten die 15 km in dichte schoenen heeft gezeten. en die je dan dus duidelijk ruikt... leve de hooikoorts ik rook minder.
Na een korte pauze met thee en met brood, gingen we verder om aan te komen in Braamt
WE waren voor we het wisten al in Braamt, daar aangekomen hadden we de auto in iedere geval goed geparkeerd, we liepen er zo heen en konden zo weg.
De rit naar Zelhem was prachtig en snel
Daar afscheid genomen van Susan om terug te rijden naar Alphen na weer een gezellige dag en wederom een etappe afgesloten van het pieterpad. nog 11 te gaan dan is het volbracht en wat is Nederland leuk en boeiend
Al moet ik nog wel de proloog lopen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten