Veel te vroeg wakker, ergens gaat dan de adrenaline in de nacht al stromen omdat ik weet dat ik ga wandelen.. een heerlijke wandeling verder langs de limes. met de auto naar Woerden, zodat ik kan beginnen als ik wil beginnen en nu even niet afhankelijk ben van het ov. wel op de terugweg maar dat is handig want de trein uit Utrecht komt via Woerden dus dan kan ik er gemakkelijker uit.. volgens mij heb ik dan zelfs meer keuzes, maar dat zie ik wel als ik in Utrecht ben,
De etappe 6 is nog een klein stukje wat ik dus vorige week niet gedaan heb, etappe 7 is slechts 18 km en dan nog een klein stukje van route 8 omdat die langs het station komt, als je in de Meern stopt moet je toch naar Utrecht dus kan je het beter in 1 keer doen lijkt me en dan kan ik de volgende keer gewoon starten bij het station van Utrecht.
Dus vol goede moet ging ik vanochtend om 8 uur in de auto naar Woerden, ik geloof dat er ergens een miscommunicatie was tussen de kaarten en mijn hoofd of gehoor, ik heb me verreden in ieder geval, dus ik heb wel iets niet goed gedaan maar goed het is geen punt, Woerden kan ik altijd wel vinden dat is geen probleem.
Om half 9 was ik in Woerden, dus ik ben nog even snel naar het toilet gegaan voordat ik ben begonnen met de wandeling, het laatste stukje Woerden om dan etappen 7op te pakken, Woerden naar De Meern en dan uiteindelijk een klein stukje van route 8 lopen zodat ik toch de volgende keer, waarschijnlijk dinsdag de volgende etappe gemakkelijk kan beginnen met lopen.
De tocht verliep lekker, de nieuwe schoenen die ik gisteren heb gekocht lopen als pantoffels maar ik had toch mijn kleine tenen moeten verpakken met compeet, met tape en nog wandelwol want dan had ik zeker geen blaren gehad, nu wel, dus mijn vaders methode gaan we weer toepassen vannacht. het is even pijnlijk maar als het eenmaal goed is dan heb je er geen last meer van en dan geneest het heel heel snel. dat weet ik wel inmiddels.. dus we zullen het laten gebeuren naald en draad en dwars door de blaren heen zodat ik er morgen geen last meer van heb
De route was aardig maar niet echt spectaculair, hij viel me wat tegen, het was veel asfalt zelfs de stukken langs het water, en nergens zoals bij de vorige paden, behalve dan het pad van katwijk naar leiden, door weilanden etc.. waar bij je moest vechten met de natuur, dit is dan toch minder leuk en ik ben toch meer voor wat afwisseling maar goed hij is goed te lopen.
Wel ben ik soms verbaasd over sommige kronkels die er zijn, bijvoorbeeld dat je ineens van een pad af moet en dan blijkt dat je een stukje door de woonwijk te moeten lopen omdat je langs een metalen plaat loopt dat vierkant is, daar heeft een wachttoren gestaan.. en onder die plaat liggen dan belangrijke dingen zoals de palen van de toren, maar ook ligt er keukengerei etc.. alleen je ziet er geen klap van , het enige wat je te zien krijgt is een roestig stuk vierkant ijzer met op de hoeken grijze stukken metaal wat dus kennelijk de poten van de wachttoren zijn geweest.. heel bijzonder.
Een nadeel van dit pad was ook wel dat je niet gemakkelijk gehoor kon geven aan de call of nature, maar goed daar zoeken we oplossingen voor, onschuldig kijken terwijl je doet alsof je een boom knuffelt etc... maar ondertussen sta je te ontwateren.
De route viel me zwaar, niet omdat ik niet fit was, maar door de nieuwe wandelschoenen was het pittig omdat je ze toch moet inlopen, al ben ik er super blij mee, mijn voeten zijn wel moe maar dat is ook niet gek, die moeten ineens ook plotseling aan de slag andere manier van lopen wennen
Onderweg waren er niet erg veel bankjes om te zitten dus op een gegeven moment ben ik gaan zitten op een serie stoelen, wat volgens mij een kunstwerk was, maar ik dacht ik wil nu gewoon zitten. een kopje thee drinken en mijn soepstengels en een pakje sultana's nuttigen zodat ik de volgende kilometers ook aankan... daarna zie ik wel weer dacht ik zo.
De tocht ging wel veel door stedelijke gedeeltes, maar vaak wel door parken maar veel aangelegde wegen wat wel jammer was, toch heb ik enorm lopen genieten van alles wat ik zag en tegenkwam onderweg, er bleef genoeg te zien.
Toen ik in Utrecht aankwam bij het AmsterdamRijn kanaal, en de Daphne schippers brug heb bedwongen ben ik eerst aan de waterkant gaan zitten en heb mijn salade witlof met appel opgegeten wat heerlijk was en erg lekker. Daarna de laatste kilometers gelopen.. tot het station, daar de trein genomen naar woerden en het laatste stukje met de auto naar huis.. wat een heerlijke dagje was dit en wat hou ik toch van wandelen..
verheug me nu al op de volgende tocht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten