Nadar we gisteren een geweldige wandeling hadden gehad, gaf Susan aan dat ze het eigenlijk niet meer zo zag zitten om nog verder te lopen. Dat de hele route verhard was brak haar op, dat ging niet met jaarboeken. Iets waar ze altijd last van heeft. Waarschijnlijk houd het voor haar op om het Pieterpad nog verder te lopen in de toekomst. Dat is jammer maar ik denk een wijs besluit. Het moet naast een mooie uitdaging niet ten koste van je gezondheid gaan. En daardoor het plezier verknallen diepe kunt hebben. Gevolg is dat ik besloten heb het pad hoe dan ook te volbrengen, in mijn eentje lopen is geen probleem, ik vind dat heerlijk ook, lekkernijen eigen tempo en genieten. Het viel me al op dat veel pieterpadlopers ook het alleen doen en er lopen er genoeg dus mocht je in de problemen komen dan is er altijd 112 en mede wandelaars. Kortom mijn hoofd heeft al de nodige knoppen omgezet en bedacht hoe het te gaan doen.
Het gaat dan wel anders lopen, ik ga light reizen, dus met het openbaar vervoer naar het startpunt, met 1 rugzakje op mijn rug, en lopen, overnachting in de tussenplaats en dan weer verder lopen, en na devolenge etappe weer terug naar huis,. De planning voor de paasdagen moet ik nog even maken.
We besloten wel om de laatste dag samen naar Emmen te gaan om daar lekker rond te dwalen en te genieten op de memorielane.
Kortom het gewoon goed en leuk afsluiten van geweldige dagen samen.
Gister onderweg toch nog even een paar pubers aangesproken, we zaten op een bankje wat te kletsen toen er twee pubermeisjes aankwamen, de 1 op de fiets, de ander op skeelers. Op de t splitsing was er de keus links schelpenpad, rechts fietspad. Dat meisje op de fiets wilde over het schelpenpad, de ander, veel jonger over het fietspad, begrijpelijk, schelpen en skeelers is niet zo goede combinatie tenslotte. Gevolg een discussie op afstand met van die schelle stemmen ,waar wij tussen zaten.. waardoor wij elkaar niet-Amerikaanse konden verstaan.. nadat ik deze zinloze discussie ongeveer 10 minuten had aangehoord, een welles nietes gebeuren, heb ik met iets meer volume, wat dank zij mijn theaterverleden, heel hard klinkt gevraagd of wij harder moesten gaan praten of dat de buren misschien de beleefdheid hadden om wat zachter hun zinloze discussie voor te zetten. Maar dat ik respect had voor hun oplettendheid van wel 4x de 1.50 meter regel. Het werd stil, het meisje op de skeelers ging het fietspad op.. het meisje op de fiets moest ons nog passeren en wist niet hoe snel ze dat moest doen,,, op mijn vriendelijk goedemiddag kromp ze bijna in elkaar en reeds snel achter haar zusje aan.. wij konden weer verder met ons gesprek.en elkaar weer verstaan.
Wat is er nou heerlijker dan nog even bij moeders te zijn, na een 3 dagen intensief lopen, dan wil je in een lekker bed, de mijne is lekkerder, en dan wil je gewoon even op adem komen in de zorgen en liefde van je moeder.
Aangezien ik toch in Groningen was, vlak bij Musselkanaal, had ik al bedacht om lekker de woensdag naar mijn moeder te gaan en daar een nacht te slapen, voordat ik de reis naar Alphen zou gaan maken zo rond 11.00, zodat ik als ik thuis was, nog even snel de was kon doen, maar ook tijd had om de voorbereidingen te doen voor de nieuwe lesweken die gaan komen met alle onzekerheden en spanningen wat er mee te maken heeft.
Kortom een strakke planning
Susan en ik vertrokken keurig op tijd en ook de rit uit de parkeergarage ging goed. We konden zo de weg op, voor we het wisten waren we Groningen uit. Het is een gekke ervaring een stad dat zo vertrouwd is ineens anders ervaren te zien geworden.. heel bijzonder. Maagdarmkanaal ging goed, we zijn eerst naar debegraafplaars gegaan waar Mieder Din, de moeder van Susan begraven ligt, ik moest er nog heen omdat ik, toen ze overleed in de Corona tijd niet bij de begrafenis kon zijn. Dus was dit mijn moment om afscheid te nemen. Het was goed, toen susan besloot om het graf even schoon te gaan maken heb ik wat scherven weggebracht en dan komt toch mijn creatievebrein omhoog, ook zie ik prachtige plaatjes en moet foto’s maken.. op oude kerkhoven zijn vaak zulke mooie plaatjes te schieten.ik doe het altijd respectvol omdat ik dat oprecht voel. Dus ik heb een paar unieke foto’s geschoten waarvan mijn moeder zelfs onder de indruk was.
Toen Susan klaar was met het schoonmaken wilde ze nog even kijken bij het graf van haar schoonouders en zag dat dat er ook niet uitzag, terwijl ze daar mee aan de slag ging ben ik nog wat extra foto’s gaan maken.
Nadat alles wat gedaan moest worden was gedaan zijn senaat Emmen vertrokken naar daar waar vroeger de dierentuin was dat een park ingeworpen. Dat is leuk Desiree zijn er niet meer maar wat een gaaf park om gelopen. En wat Isherwood eigenlijk klein.
Daarna nog een koffie to go gedronken en vond ik mijn derde beschilderde steen, op het plein. We raakten niet uitgepraat, maar de tijd houd daar geen rekenschap mee helaas, dus voor ik het wist moest ik Susan naar station brengen.
Susan daar afgeleverd en ben ik naar mijn moeder gereden, erg gaaf, en een heerlijk middag en avond gehad onder moeders vleugels. En wederom mooie gesprekken gehad kortom een mooie afsluiting van een mooie vakantie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten