Nu ik zo aan het werk ben met mijn huis, opruimen en de dingen eindelijk te doen die ik altijd al wilde doen ben ik ineens terug in heel lang geleden..
Ik herinner me dat ik mijn relatie na 9 en een half jaar vaarwel heb gezegd en ben toen begonnen om alles uit mijn huisje te halen, eerst alle muren leeg gehaald, in de kamer zat dat akelige rauwfase behang, je kent het wel dat behang met van die hout stukjes.. ik heb daar uren en dagen aan gewerkt, ook de gang, de slaapkamer, de studeerkamer.. alle behang eraf.. met eindeloos geduld. daarna de vloerbedekking uit het hele huis gehaald, de muren eerst met voorstrijk behandeld, behalve de slaapkamer die is niet met voorstrijk behandeld, die had ik al een keer, hoe onmogelijk is een mens soms, gedaan op ouderjaarsavond.. voordat ik naar vrienden ging om het nieuwe jaar in te gaan.. in mijn uppie.
Nadat mijn slaapkamer goed was, meteen een nieuw bed gekocht, omdat ik gewoon niet meer wilde dat hij nog in mijn bed lag maar ook niet in mijn huis was. het matras moest natuurlijk ook weg.. kortom ik stoomde me klaar voor de nieuwe fase in mijn leven, van een wij naar een ik.
Ondertussen had ik mijn hele studeerkamer afgenomen met ammoniak, incluis het plafond, net als in de keuken en de woonkamer, alles aangepakt. alles schoon, ik rookte in die tijd nog en ook nog veel, dus het moest wel, ik wilde het schoon hebben om te kunnen witten zodat het weer helder en fris was.
Daarna alles met structuurverf geverfd, zodat ik andere muren kreeg, het hele huis onder handen genomen. Ik heb er dagen , avonden aan gewerkt, ook toen ik al weer aan het werk was, maar het moest het was mijn proces van loslaten en laten gaan.
Nadat alles klaar was, inmiddels was een nieuwe liefde in mijn leven gekomen, dat achteraf geen blijvertje was. maar dat maakt niet uit. het was goed zoals het was en ging. Mijn woonkamer heb ik helemaal laten spuiten met structuur... achter af bleek dat het stom was om de vloerbedekking er al uit te halen.. omdat het heel veel zooi gaf op de grond, met als gevolg dat ik met mijn spateltje, die al eerder had gebruikt met het behangvrij maken van de muren had gebruikt, wederom goede diensten te leveren.
Daarna laminaat erin, alles weer ingericht met nieuwe meubels in een bepaalde stijl die ik nog steeds mooi vind en van geniet en dat zal wel zo blijven voor altijd..
Kortom het spateltje is zilver gespoten.. als eerbetoon aan zowel mijzelf als aan al het werk dat dat spateltje had gedaan.. als waren een soort van houvast.
Als je goed kijkt op de foto zie je nog iets in het bakje hangen.. dat is een reisasbakje. Toen ik 10 jaar geleden gestopt ben met roken had ik besloten om de ochtend van stoppen mijn laatste twee sigaretten nog op te roken en dan echt te stoppen, ik zou er een hele happening van maken..
ik ging er helemaal voor zitten, zou intens genieten om te ontdekken dat ze al op waren, gedachtenloos deze peuken in rook op laten gaan. Het laatste peukje dat ik had gerookt is in deze asbak beland en hangt dus als ook symbool van een mijlpaal in het bakje bij de spatel.
Nadat mijn slaapkamer goed was, meteen een nieuw bed gekocht, omdat ik gewoon niet meer wilde dat hij nog in mijn bed lag maar ook niet in mijn huis was. het matras moest natuurlijk ook weg.. kortom ik stoomde me klaar voor de nieuwe fase in mijn leven, van een wij naar een ik.
Ondertussen had ik mijn hele studeerkamer afgenomen met ammoniak, incluis het plafond, net als in de keuken en de woonkamer, alles aangepakt. alles schoon, ik rookte in die tijd nog en ook nog veel, dus het moest wel, ik wilde het schoon hebben om te kunnen witten zodat het weer helder en fris was.
Daarna alles met structuurverf geverfd, zodat ik andere muren kreeg, het hele huis onder handen genomen. Ik heb er dagen , avonden aan gewerkt, ook toen ik al weer aan het werk was, maar het moest het was mijn proces van loslaten en laten gaan.
Nadat alles klaar was, inmiddels was een nieuwe liefde in mijn leven gekomen, dat achteraf geen blijvertje was. maar dat maakt niet uit. het was goed zoals het was en ging. Mijn woonkamer heb ik helemaal laten spuiten met structuur... achter af bleek dat het stom was om de vloerbedekking er al uit te halen.. omdat het heel veel zooi gaf op de grond, met als gevolg dat ik met mijn spateltje, die al eerder had gebruikt met het behangvrij maken van de muren had gebruikt, wederom goede diensten te leveren.
Daarna laminaat erin, alles weer ingericht met nieuwe meubels in een bepaalde stijl die ik nog steeds mooi vind en van geniet en dat zal wel zo blijven voor altijd..
Kortom het spateltje is zilver gespoten.. als eerbetoon aan zowel mijzelf als aan al het werk dat dat spateltje had gedaan.. als waren een soort van houvast.
Als je goed kijkt op de foto zie je nog iets in het bakje hangen.. dat is een reisasbakje. Toen ik 10 jaar geleden gestopt ben met roken had ik besloten om de ochtend van stoppen mijn laatste twee sigaretten nog op te roken en dan echt te stoppen, ik zou er een hele happening van maken..
ik ging er helemaal voor zitten, zou intens genieten om te ontdekken dat ze al op waren, gedachtenloos deze peuken in rook op laten gaan. Het laatste peukje dat ik had gerookt is in deze asbak beland en hangt dus als ook symbool van een mijlpaal in het bakje bij de spatel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten