donderdag 24 oktober 2019

Berlijn dag 3

(Waarschuwing vooraf.... de komende 4 dagen zullen er natuurlijk blogjes verschijnen over mijn tripje naar Berlijn, soms zullen er rare zinnen in staan, of nog erger soms woorden die niet goed te lezen zijn.. mijn excuses er voor, vooraf.. omdat ik alles zal schrijven op mijn telefoon en ik het niet altijd na kan lezen op taal, spel of rare woorden fouten.... , maar laat je de lust niet ontnemen om er toch van te genieten)

Vroeg wakker, gewoon omdat het kan..toch lekker blijven tutten in bed, een beetje half slaap half wakker. Vandaag een freetour, daarnaast wil ik de expositie over Mandela bezoeken, nog ff het park in naar de gedenkplek voor de zigeuners, om 17.00 net geboekt.. de show van de Bleu man... veel over gehoord, nog nooit gezien dus die geef ik mezelf cadeau. Om 19.00 is het klaar, hoop te gaan eten bij Yaan en anders snelle hap onderweg, inpakken vanavond en dan is het helaas afgelopen.... klaar... De tijd is zover, ik nog niet... nog zoveel te ontdekken en te  zien... heerlijk- 

Het alleen weg zijn heeft me geen moment verveeld, onderweg wat gesproken maar niet echt veel.is ook niet nodig, maar genoten van alles. Heb mijn achter gelaten koffer maar niet gezocht! Hij staat hier nog steeds erg goed verstopt... met mijn noodpakket met kleding etc.. en dierbare herinneringen.

Toch bijzonder dat ik bij het filmpje in het tranenpaleis over de muur die neer gaat, tranen in mijn ogen krijg.. het raakt me nog altijd.. ik was vrij snel nadat de muur was gevallen in Berlijn, zie me nog lopen met Erwin over dat braak liggend stuk, waar ooit de muur stond.. kijken met hem naar stukjes muur. Was er ook al vaak voordat de muur plat ging. Maar dit was uniek.. zo bijzonder. We hebben avonden stukjes muur zittende verven voor vrienden uit Groningen zodat ze een stukje muur kregen.. het was uit de muur dat is zeker.. alleen waren ze grijs.

Opstaan en ineens ook bedenken dat ik iets voor morgen moet regelen, ook zien dat het weer wat grauw is het lijkt op regen al is de voorspelling van niet dus dat weet ik even niet zo goed het hoe en wat... maar daar kom kom ik wel achter, regenjas in de tas en we zullen wel zien waar de bui los breekt of niet... de zon schijnt binnen want ik ben in de dierbaarste en voor mij de mooiste stad. Wederom is het thuiskomen  en thuis zijn. 


De freetour leverde wel wat vrije beelden op, geen nieuwe plekken, maar de info is anders, het is leuk om mee te lopen. De gekochte broodjes zijn heerlijk en dit bevalt me goed. De plek waar ik ben gaan zitten is achteraf niet zo handig, zit bij een groepje zwervers die luisteren naar Poolse muziek ach wat maakt het uit, ik zit goed en eet lekker heb meteen live vermaak. Soms moet je gewoon doen, voor mijn gevoel kon ik niet weglopen nadat ik was gaan  zitten . Had natuurlijk dat gewoon kunnen doen maar vond dat ik dat voor mezelf niet kon maken. Totdat er iemand naast me op de bank kwam zitten die duidelijk naar urine stonk, toen dacht ik okey dat is het dan, nu is het genoeg, nu ga ik maar weg. Mijn broodje was al op, het tweede broodje maar onderweg gegeten. Daarna terug naar de tour. Zag dat ze hetzelfde hootie aan had als ik alleen vraag ik me dan altijd af, als je alternatief bent het altijd stuk moet zijn. Dat begrijp ik dan niet. De tour ging precies de kant langs die ik ook altijd doe. Eerst het Baumhaus. Ze begon haar verhaal en er klopte zo weinig van dat in mijn onderwijzers hart maar ook mijn liefde voor het verhaal van Osman , ik maar even heb ingegrepen en gezegd hoe het echt zat.

Daarna langs de standaard dingen en opvallend vond ik wel dat ze veel leuke dingen niet wist ze kwam er niet uit. Hulpeloze blikken maar ik heb het vertikt om er op te reageren.

De tour was afgelopen, keurig 10 euro gegeven en ben naar Potsdam gegaan waar ik eerst in het Sony Center thee heb gedronken, het tv en Filmmuseum in ben gegaan wat tegen viel, kende het van vroeger maar deze was  ik echt vergeten.

Daarna gezocht naar het theater waar ik heen ga. The Bleu Man group, ben erg benieuwd, veel over gehoord nooit gezien dus laat maar komen. Het eerste gedeelte voor de pauze geniaal, het is een show met alles erin van komedie, muziek, mijn grote gruwel publiek participatie. Veel actie en erg droge humor. Het binnenkomen was ff een ander probleem, ik had een kaartje dus in mijn beleving kon ik gewoon doorlopen, nou nee dus. Je krijgt tascontrole, daarna naar boven en daar bleek dat mijn kaartje moest worden ingeruild voor een andere kaart. Dus moest ik naar beneden. Is geen probleem, dat zeker niet maar met de lift naar beneden en dan voor een deur staan die niet open wil. Dus weer naar boven, terug gestuurd dan maar via een andere route.. mocht niet dus weer terug bij af... dus naar beneden en dan maar met geweld de deur open doen. Naar de kassa, kaartje gehaald. En weer de hele procedure, controle tas etc maar daarna naar boven en de zaak dus in.begreep in het begin niet de plastic regenpakken maar inmiddels wel dus. Er gaat aardig wat door de zaal de eerste 10 rijen dus ik zit goed op 12.

Het gedeelte ha de pauze viel erg tegen om eerlijk te zijn vond dat ze zich er vanaf maakten wel aardig maar nog 40 minuten te gaan werden 30 en 15 min met het liedje dadadada etc en dan disco ballen door de zaal en confetti etc leuk sfeertje naar eigenlijk zonde ze kunnen beter denk ik.

Daarna naar huis, eten bij asiagourmet, en dan inpakken en laatste dingen doen, geld klaar voor het kamermeisje, koffer volgooien, ben al ingecheckt en morgen om 11 uur vertrekken uit het hotel. Broodjes halen en dan de bus pakken. Om 14.30 ga ik de lucht in.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten