Zonder over te komen als een ouwe sentimentele man, wil ik toch af en toe wat memorielane verhalen delen.. zo ook dit verhaal.
Bedenk dit....:
Een jongetje van 6 wil graag een beertje, hij heeft zijn zuurverdiende zakgeld gespaard en eindelijk kan hij een beertje kopen, zijn beertje waar hij al heel lang naar verlangt... maar leren sparen is het doel om zo te leren wie spaart kan meer dan dat je alles uitgeeft.
Eindelijk was de dag aangebroken dat het beertje kon worden gekocht.. het kleine beertje wat hij al heel lang had gezien en zo graag wilde, een schattig bruin beertje met een tongetje etc..
In de winkel, hij kon zijn geluk niet op, rende meteen naar de speelgoed afdeling, terwijl zijn moeder de boodschappen aan het bestellen was, dat ging vroeger nog zo, je leverde een boekje in met daarop de boodschappen die je nodig had die week, de kruidenier schreef het over en dan ging je weer naar huis met je boodschappen die je eerder had besteld, aan het einde van de maand rekende je af. dat was in die tijd heel gewoon, maar nu terug naar dat joch van 6.
Terwijl hij door de winkel rende, naar de gangen met speelgoed liep naar de plek waar het beertje al maanden had gestaan maar daar zag hij nergens zijn beertje, die leek te zijn verkocht. hij kon hem niet vinden. Teleurgesteld liep hij naar de meneer van de kassa en vroeg naar het beertje. De man keek hem aan en zei ik weet niet welke je bedoelt ik loop wel even met je me.
De man liep mee en liep een compleet andere gang in.. en wees op een plek hier staan ze.. het jochie zag meteen het beertje en pakte hem liefdevol op drukte hem tegen zijn hart en wangen en ging naar de kassa om het af te rekenen..
Al zijn gespaarde spaargeld ging op aan dat beertje, dat beertje hoefde niet in een zakje, kreeg de prachtige naam, hoe toepasselijk Beer.. en elke nacht sliep het beertje in het bed bij het jongetje...
Nu is het verhaal niet afgelopen, het beertje bleef, werd regelmatig hersteld, verloor zijn tong, verloor zijn ogen maar nooit verloor het jochie hem, omdat dit beertje het mooiste was wat hij bezat.
Een toenmalige geliefde dacht dat Beer te vervangen was en kocht een beer Bollie voor mij. maar deze kon nooit tippen aan Beer, toen de geliefde verdween verdween ook Bollie naar de kringloop, tenslotte als je een relatie stopt geef je ook je geliefde aan de kringloop, alleen betalen ze er niet voor en komen ze soms niet bij de goede doelen terecht..
Kortom Beer is in een glazen vitrinekastje het trotse symbool van dat ik kan sparen en dat als ik spaar ik iets heel moois en dierbaars kan kopen.. daarnaast een prachtige herinnering aan mijn jeugd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten