Vanavond met vriend Frans naar de voorstelling Zacht van binnen van Peter Pannekoek geweest, zoals al eerder geschreven, vriend Frans stuurt mij een mail met voorstellingen die hem wel leuk lijken, ik zeg ja en ik vergeet waar we heen gaan. Soms heb ik geen idee wat het is maar aangezien de smaak van vriend Frans op het theatergebied goed is, twijfel ik geen moment aan zijn keuze, Zelden is het mis gegaan met onze bezoeken, een enkele keer hebben we een voorstelling die het net niet is.. maar nog nooit tenenkrommend op de eerste rij, jawel, ook dat weet vriend Frans goed te doen, gezeten.
Dit keer was de keus ook weer erg goed, wat een humor heeft deze gast. Zo mooi hoe hij reageert op wat hij doet en hoe hij doet, zijn teksten die hij zegt maar ook de onschuld die hij soms uitspeelt. Wat hij zegt schuurt soms maar het maakt ook dat je toch gaan nadenken. Zijn opmerking waarom je naar iets gaat zoeken op een andermans telefoon wat je eigenlijk niet wilt weten.. vond ik prachtig en zo had hij veel meer dingen die raakten.. Kortom een voorstelling van een beginnende theatermaker die gewoon goed is... en hij slist zo lief.
'Zijn flair, zelfspot en goed doordachte omdraaiingen maken van zijn debuut geolied theater. (...) Als een jager vorst hij zijn publiek, steeds als hij weer een van zijn batterij aan gisse grappen de zaal in heeft geknald. (...) Opnieuw een jonge, sprankelende cabaretier die juichend kan worden binnengehaald.' (****NRC)
‘Ik herinner me meer dan ik heb meegemaakt.’ Volgens historici een citaat van Benjamin Disraeli, volgens het geheugen van Peter Pannekoek een uitspraak van Peter Pannekoek. Wiens leven volgens zijn vrienden bestaat uit waar verzonnen verhalen. Maar maakt dat het ook minder waar? En wie zegt dat hij die vrienden niet heeft verzonnen? Peter wordt getypeerd door zijn persoonlijke verhalen, is actueel, geraffineerd en soms hard, maar vergeet niet: de jongen is Zacht van binnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten