Afgelopen maandag met vriend Frans naar de tentoonstelling Shoes geweest in de kunsthal in Rotterdam. Het meest bijzondere vond ik wel dat mijn dag rommelig begon, ik had denk ik nog de chaos van de dag van te voren in mijn hooft zitten, de ronddwalingen door Amsterdam, en dan naar Capelle moeten en daarna naar Rotterdam is ff wennen denk ik. Kortom bepakt en bezakt stap ik mijn deur uit en ja hoor, ik ben nog niet buiten of ik trek de deur dicht, om tot de conclusie te komen dat ik mijn sleutels aan de binnenkant heb laten zitten, dit overkomt me tot dusver nog nooit, en eens moet de eerste keer zijn. Bewust laat ik altijd mijn sleutels in mijn deur zitten, om zo te voorkomen dat ik vertrek zonder sleutels, ik doe de deur open en pak meteen de sleutels uit de deur, een truc die al jaren werkt, tot vandaag. Kortom buiten staan met een banaan een boodschappentas is wat veel van het goede, dus ja ik aanbellen bij mijn buuf, of ik even mijn sleutel mag lenen. Helaas kon ik haar niet bereiken, dus ja dan maar bellen om te vragen of ze thuis is, en dat was ze gelukkig. Ze heeft heel lief me geholpen, maar ja mijn deur gaat niet open als mijn sleutel er in zit aan de andere kant, dus ja dat schiet niet op. Kortom dan maar een slotenmaker bellen, die dan maar moet komen om mij uit de nood te helpen. Gelukkig had ik iemand te pakken die meteen kon komen en binnen een half uur was die man er. Hij pakte een spuitbusje, spoot wat spul op mijn deur, pakt een hard stukje plastic en voor ik het wist, was mijn deur open en kon ik mijn huis weer in. Ik dolbij en 80 euro armer wat niet te verhalen is op de verzekering.. kortom balen. maar wel blij dat ik in mijn huis terug kon. Daarna snel in de auto en naar vriend Frans om naar de tentoonstelling te gaan. Samen met de metro naar Rotterdam en daarna de kunsthal in. Het gebouw is prachtig, de tentoonstelling gaat wel vind ik , ik was niet kapot van hoe ze het hadden in gericht en opgesteld, maar ik wel heel veel bijzondere exemplaren gezien, van blokhakken, hoge haken en vreemde modellen etc, zelfs het gebruik van de tarzan vibrator werd niet geschuwd. kortom er was veel te zien, zie de link onder aan deze blog voor de fotos van de tentoonstellingen in het museum en wat fotos van buiten in rotterdam. Speciaal voor collega Krista heb ik heel veel fotos gemaakt van de stoffen en de jurken die er hingen omdat ik weet dat ze erg veel van stofjes houd en ook van die dingen die gemaakt zijn. Daarnaast Was de tentoonstelling de tweede wereldoorlog aan de hand van 100 voorwerpen, indrukwekkend en het raakte me enorm omdat ik door de persoonlijke voorwerpen en door de prachtige verhalen erbij die iets vertelden ineens de oorlog mij begon te raken, het was niet meer iets uit een geschiedenis boekje maar het was een persoonlijk iets geworden, zo knap gedaan en prachtig. Daarna zijn we nog even gaan kijken bij 3 andere tentoonstellingen, iets met veren en dieren wat we niets vonden, daarna bij de foto expositie forever young wat bestond uit fotos van hele deprie jongeren, dat ik dacht wat blij dat ik geen puber meer ben. daarna hebben we ons, en met ons vele mensen lens gezocht naar expositie 6, maar al gaande weg kwamen we erachter dat de trapt waar we omhoog gingen de zesde ruimte was met allemaal zessen op de muur, dat was ook meteen de expositie, kortom dat was een lachertje. De muziekkanten die je ziet staan op de foto;s zijn prachtig en speelde heerlijke muziek in de zaal waar je door heen moest. Na het museum nog even dwalen door Rotterdam om terug met de Metro naar Capelle te gaan om daar heerlijk te eten bij het lopend buffet bij de plaatselijke chinees. Het was heerlijk en helemaal volgegeten en tot barstens toe gevuld naar huis gerold om weer naar Alphen te gaan om de vakantie extra goed af te sluiten.. heerlijk was het. en ik heb genoten van een heerlijke dag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten