Er moet me iets van het hart, ik vind de kerstkaarten zo leuk elk jaar. Natuurlijk besef ik ook wel dat heel veel mensen je een kaart sturen omdat je toevallig nog in hun adresboekje staat en omdat ze je al jaren niet hebben gezien, sturen ze zonder na te denken je een kerstkaart.. prachtig en lief. De waarde ervan is niet minder dat niet, maar toch... ik doe dat altijd anders, ik stuur de mensen die mij het afgelopen jaar hebben geraakt of hebben aangeraakt een kaart, natuurlijk een zelfgemaakte kaart, omdat ik dat nu eenmaal vind horen. Bij kerst en oud en nieuw sta ik stil bij de mensen die mij in het afgelopen jaar iets hebben gedaan, me in beweging hebben gebracht, mensen die me door soms een woord, soms door iets anders me gewoon weer hebben doe beseffen dat het jaar mooi is en goed. Deze mensen die stuur ik dan een kaart, het ene jaar is het meer dan het andere maar toch ze komen uit een goed hart en ik stuur ze dan ook graag. Mensen die ik een jaar niet zie of heb gesproken, mensen die niets meer hebben laten horen, die schrap ik van mijn lijstje en zo ververst zich elk jaar weer mijn lijst met mensen die mijn kaart krijgen. Natuurlijk stuur ik soms ook naar mensen die ik een jaar niet heb gezien, maar die me zo dierbaar zijn een kaart. zoals Erwin in London, Ebba in Groningen, mensen die voor mij nog parels zijn uit een verleden, die ik soms nog raak in het afgelopen jaar en soms in jaren ook niet maar ze zitten in mijn hart. Daarnaast plaatst ik altijd op mijn blogsite mijn kaart digitaal voor de mensen die mijn kaart niet kregen omdat ik hun adres niet heb of om wat voor reden dan ook. Nu gaat het komen, hoe gek ik ook ben van het digitale gebeuren, ja ik heb zelfs mijn papieren agenda afgeschaft, toch vind ik kaartjes via een mailtje, een kerstgroet via de telefoon minder leuk. Ik kan ze niet ophangen, ik kan ze nergens kwijt. Natuurlijk vaak zijn deze kaarten zelf gemaakt, of ontworpen met een geweldig gratis programma, en natuurlijk scheelt dit een hoop bomen en noem maar op, maar toch mijn hart gaat er niet sneller van kloppen. De entree van Facebook is prachtig, maar als ik daar dan kerstwensen lees, die daar staan, voel ik me toch persoonlijk wat te kort gedaan. Het is zo voor mijn gevoel te gemakkelijk, je hebt een plaatje gezocht van internet, een foto van een vakantie en klaar. Het raakt mij niet. Ik ben gek op de kaarten die ik in mijn brievenbus ontvang, ik hang ze zorgvuldig op in het rekje voor de kerstkaarten, ik maak zelfs onderscheid tussen gekochte en zelfgemaakte (die hebben een speciale plek omdat ze natuurlijk met extra veel aandacht zijn gemaakt) kaarten. en ik geniet.
Dus laten we afspreken dat we vanaf nu gewoon de kaarten weer sturen via de post, en zo onze geliefde mensen een mooie kerst en goed nieuw jaar wensen, al dan niet zelf gemaakt, en alleen op facebook of via de mail mensen een kaartje sturen waarvan we geen adres hebben. Al ben ik erg blij met dat ik bij een vriendengroep van je hoor op facebook, maar als ik als vriend niet eens een persoonlijk aan mij gericht kaartje kan krijgen met een postzegel, vind ik dat erg jammer.
Al begrijp ik ook best wel als je 253 vrienden hebt op je facebook site dat dat wat veel is om een kaart te sturen.. maar laat ik dan toevallig die uitzondering zijn die jou jaar misschien net in beweging bracht, of die jou heeft geraakt op wat voor manier ook en dat je daarom speciaal naar mij en alle mensen die jou op wat voor manier ook hebben geraakt, een echt kaartje stuurt die ik leuk kan ophangen en die ik kan vastpakken en die een glimlach op mijn gezicht toveren omdat ze me zo dierbaar zijn , en ik door jou weer even extra voel dat ik er toe doe....
Het is gezegd....
wees nou eerlijk dit staat toch erg leuk |
een rijtje eigengemaakte kaarten net zo leuk |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten