deel 4
Ineens hoort hij
een stem die hem roept, hij kijkt achterom en ziet een man van 40 jaar naar hem
toe rennen, hij schreeuwt en zwaait dat Marco van de rails af moet omdat hij
anders door de trein zal worden geraakt.
Marco kijkt terug
naar de trein die behoorlijk hard naar hem toe komt rijden, hij loopt door zijn
blik op oneindig en met een vage
glimlach om zijn mond. Ineens hoort hij hollende voetstappen en voor hij het
doorheeft ligt hij naast de rails op de grond. Marco schreeuwt het uit, eerst van de schrik, daarna roept hij dat ze moeten ophouden, dat hij niet langer meer wil worden geslagen door hen, dat hij het zat is om steeds maar door iedereen of gepest te worden of dat hij het zat is om steeds in zijn eentje alles te moeten doen, dat hij niet langer meer steeds afscheid wil nemen. Alles komt er uit, hij schreeuwt, vloekt, slaat, en er lijkt geen einde te komen aan zijn tranen.
De trein raast
inmiddels voor bij , dus dat gevaar is geweken. De man die hem van het spoor
heeft gehaald, luistert naar het verhaal van Marco, en houd hem vast, drukt hem
tegen zich aan en Marco voelt voor het eerst genegenheid van een volwassene die
hem troost, er gaat iets door hem heen wat hij al in geen jaren meer gevoeld
heeft.
Marco
begrijpt niets van de situatie, hij hoort de man zeggen dat als Marco het wil
wel even mee mag naar zijn huis om warm te worden en om te bellen naar het
tehuis waar hij zit.
Marco gaat mee
met Vincent, zoals de man zich heeft voorgesteld, naar het huis van
Vincent in Amsterdam Noord, eerst gaan
ze met het pondje over Het IJ en daarna moeten ze een klein stukje lopen om bij
het huis te komen.
Vincent doet de
deur open en roept in het huis dat hij niet alleen is maar dat hij iemand heeft
meegenomen dit hij op straat heeft gevonden. Ergens achter uit het huis roept
een mannenstem dat hij er aan komt, nog even de laatste restjes van het eten
klaar maken.
Marco kijkt wat
vreemd naar Vincent, hij begrijpt ineens dat Vincent kennelijk met een man
samenwoont in dit huis. Vincent ziet de verbazing in de ogen van Marco en neemt
hem mee naar een mooi en in de kerstsfeer ingerichte woonkamer. Marco ziet voor
het eerst een boom met zoveel lichtjes dat hij er een beetje duizelig van gaat
worden. Onder de boom ligt een kat in een mandje te slapen, Marco bedenkt zich
niet en gaat naar de kat toe en begint het dier te aaien. Vincent kijkt het aan
en ziet de kat ontspannen en meteen beginnen met kopjes te geven en te spinnen.
Vincent is hierover verbaasd omdat hun kat, met de naam Jasper nogal eenkennig
is en meestal meteen zijn nagels in een ander zet. Intussen is Stanley ook uit
de keuken gekomen met een bak koffie in zijn hand, hij kijkt naar Vincent en
zegt dat hij maar even iets anders gaat halen in plaats van koffie voor de gast
die zo leuk bij de kerstboom zit met Jasper. Vincent zegt tegen Marco dat hij
even met Stanley meegaat, in de keuken verteld Vincent het verhaal van Marco en
Stanley luistert, terwijl hij het verhaal aanhoort begint er bij Stanley een
plan te komen. Zeker nu hij hoort over hoe eenzaam Marco is en wat hem allemaal
is overkomen.
Samen met Vincent
gaat hij weer naar de woonkamer, Marco zit inmiddels wat onwennig op de bank
met Jasper op schoot. Stanley geeft Marco een hand en stelt zich voor. Marco
wil veel vragen maar weet niet waar te beginnen. Stanley heeft de gave om een kind, zeker een
puber van 14, op zijn gemak te stellen. Hij verteld eerst over dat hij heeft
gehoord over Marco wat er is gebeurt en hoe Vincent hem heeft gevonden en dat
ze eerst moeten bellen naar het tehuis waar Marco woont om ze te vertellen dat
Marco veilig is en bij hun twee zit. Marco geeft het nummer aan Stanley en hij
gaat bellen. Marco en Vincent kijken elkaar aan, terwijl Stanley belt en na een
aantal minuten horen ze de Stanley vertellen dat Marco bij hen is en dat ze hem
hebben gevonden op het spoor omdat hij dood wilde. Hij vertelt ook dat ze zich heel veel zorgen maken. Aan de
andere kant van de lijn is het even stil, dan vraagt zijn mentrix of Marco naar
huis komen kan met de trein dan bespreken ze daar verder wel hoe nu verder.
Stanley is eerst
verbaasd, dan ineens, tot grote schrik van Vincent, die Stanley zo niet kent,
begint hij ineens heel boos te praten en deze dame even terecht te wijzen, dat
als het zo gaat dat Marco niet naar hun terug komt maar dat Marco van af nu meteen bij hun blijft wonen.
Marco kijkt op,
ineens ziet hij hoe Stanley rood van woede is, hoe Vincent ineens achter
Stanley staat en zijn hand op de schouder legt van Stanley. Marco beseft ineens
dat twee totaal vreemde mannen voor hem opkomen en hem helpen.
Van geluk knijpt
hij bijna Jasper in zijn lichaam. Aan de andere kant van de lijn blijft het
ijzig stil. Ineens hoort Marco Stanley zeggen, dat Marco voorlopig bij hun
blijft logeren totdat de mentrix in staat is om Marco op te halen.
Boos sluit hij zijn
mobiel af en legt hem op tafel.
Zo dat is
geregeld het is klaar voor Stanley. Vincent
kijkt naar hem en Stanley zegt alleen maar, jij weet dat we dit altijd
al wilden, dus waarom gaan we er dan nu niet gewoon mee beginnen. Wij hebben
een groot huis, plek zat, onze harten zijn groot genoeg om er nog iemand bij in
te laten wonen. In deze situatie lijkt mij het het beste om dit maar zo te
doen. Maar misschien wil Marco dit niet
en dan gaan we hem met de auto terug brengen.
Vincent en
Stanley kijken naar Marco, die helemaal zit te stralen, hij mag kennelijk blijven bij deze twee vreemde
mannen maar die wel een hart hebben en voor hem vechten. Hij knikt ja dat hij
het goed vind. Weer stromen de tranen over zijn wangen dit keer van geluk.
Vincent loopt naar hem toe en legt zijn armen om Marco heen, zacht zegt hij tegen Marco dat alles goed
gaat komen en dat hij en Stanley zullen proberen of ze hem voor altijd in huis
mogen houden als hun “zoon”. Marco weet niet wat hem overkomt van geluk kan hij
even niets meer zeggen.
Later die avond,
na een heerlijke maaltijd, besluiten
Vincent en Stanley om samen met Marco naar het tehuis te gaan om daar de
spullen op te halen die Marco nodig heeft voor de komende dagen .
Marco vind dat
wat eng, al begrijpt hij wel dat het moet, met z’n drieën stappen ze in de auto
en gaan op weg naar het tehuis.
Na een uurtje
komen ze aan bij het huis waar Marco woont, alles is donker en er is nergens
licht.
Stanley zegt nog
gekscherend, dat ze misschien een
surprise party hebben geregeld voor Marco,
die dat wel grappig vind maar het natuurlijk ook weet dat dat niet het
geval zal zijn. Marco opent de deur en
het hele huis is leeg. De bewoners zijn kennelijk deze avond niet thuis. Marco
neemt Stanley en Vincent mee naar zijn kamer en pakt daar wat spullen in.
Vincent en Stanley kijken elkaar wat aan
en ze lezen in elkaars ogen dat dit de triestheid ten top is. Natuurlijk
beseffen ze ook dat ze zich door deze actie op heel glad ijs begeven, maar ze
weten ook dat ze in dit geval niet anders kunnen. Deze jongen heeft hulp en
liefde nodig, en dat kunnen ze hem bieden. Een thuis, een huis met een bed, met
warmte en goed eten.
Marco pakt heel
snel zijn spullen in en legt een briefje
neer bij het kantoor van zijn mentrix
met daarop de gegevens waar hij nu even is en dat hij morgen belt om te
vertellen wat hij verder gaat doen.
Samen gaan ze met
z’n drieën weer in de auto en vertrekken terug naar het warme huis in Amsterdam
–Noord. Onderweg draait Vincent de kerst
cd van 2013, Nick en Simon en luidkeels zingen Stanley en Vincent alle liedjes
mee. Als er een liedje langs komt die Marco ook kent zingt hij net zo hard mee
als de mannen. Het is een gezellige boel daar in de auto. Bij aankomst bij hun huis, zien ze een politieauto staan, Stanley ziet het als eerste en zegt tegen Vincent dat dit niet goed is. Hij stapt uit de auto en meteen komt een agent naar hem toe met de vraag of hij Stanley van der Meij is. Stanley kan dit niet ontkennen en zegt dus dat hij dat is. Tevens komt de vraag of hij samenwoont met Vincent Brugbouwer. Daarop kan Stanley weer het antwoord geven dat het klopt. De vraag of er bij hun een jongen is van 14 met de naam Marco Dissel, Wederom moet Stanley hierop antwoorden dat dat klopt. De politie agent verteld hem dat ze een telefoontje hebben gekregen dat deze twee mannen deze jongen hebben ontvoerd. Stanley weet even niet meer wat te zeggen, inmiddels zijn Vincent en Marco ook bij hen komen staan, en luisteren naar het verhaal van de agent.
morgen het einde van dit kerstverhaal
Geen opmerkingen:
Een reactie posten