1000 keer heb ik inmiddels iets geplaatst hier op mijn blog, soms twee keer per dag wat, soms een dag niet omdat het niet kon. Maar duizend keer hebben mijn woorden, mijn gedachten, mijn gebeurtenissen, mijn tranen, de dingen die ik heb gezien, in theater, in de bios, op straat, in de steden die ik bezocht heb, de landen die ik heb gezien, jullie ogen geraakt. Soms misschien wel met een gedachte dat is niks, misschien soms wel met een glimlach gelezen, soms geraakt, soms rechtstreeks in het hart, soms zomaar wat dingen die ik ergens vond op het net. Kortom ik heb het tot dusver met veel plezier gedaan. Meestal waren het gewoon de dagelijkse dingen, wat flarden, soms een recensie van een stuk, een film, soms zomaar wat one liners of wet van Murphey kortom ik heb elke dag geprobeerd jullie toch enig sinds te raken met mijn woorden en ik hoop dat jullie er van genoten hebben, Bijna twee en een half jaar ben ik dus bezig hier, dagelijks wat te schrijven of neer te zetten. Als ik de blogs zo bekijk en soms terug lees, zie ik toch een stukje van mijn leven voorbij komen en dat vind ik toch gaaf en mooi om zo terug te lezen. De dag dat ik begon herinner ik me nog als de dag van gisteren, de eerste blog ging over mijn vader, die net was overleden, precies op zijn verjaardag 4 september ben ik begonnen, en regelmatig kwam hij toch wel even langs in mijn blogs, zo ook mijn moeder waar ik dan heen ging, waar van alles mee was soms maar die gewoon steeds weer opkrabbelt en inmiddels weer in het leven staat na een depri periode. Zo ook de uitstapjes met vrienden en vriendinnen naar ik weet niet waar ik allemaal ben geweest. Mijn foto's van vakanties die ik gemaakt heb,. net altijd even iets anders dan de anderen, omdat ik dat zo leuk vind, net een foto maken die net niet voldoet aan wat men normaal doet, of zegt dat iets over mij misschien.. Soms wat liefdesverdriet hier weggewerkt en verwerkt, en geloof me dat schrijven daarin is goud het werkt voor mij perfect. Soms als ik geen inspiratie had verzon ik wel iets waarover ik kon schrijven, vaak waren het dan toch de dingen die mij in mijn leventje overkomen, waardoor ik geraakt werd. soms over mijn leerlingen die van alles doen en die me elke dag weer raken en me doen beseffen dat ik leef.. kortom 1000 keer inmiddels hier geweest met mijn woorden, en ik weet niet hoeveel woorden ik heb geschreven maar ze zijn er neer gezet, en ze zijn er... en wie weet tot in het oneindige...
De flarden die het afgelopen jaar, en nog een paar van o.a. 9 april, het drama in Alphen, nemen weer toe en de uitdaging om aan de nieuwe bundel te beginnen komt weer opzetten, dus in 2014 zal er wel een nieuwe bundel komen dat kan niet anders.. de titel , geen idee, de vormgeving, geen idee, het zal we iets zijn met zwart wit en zilver of grijs.. maar verder.. al denk ik dat ik misschien toch wel een foto ga gebruiken die ik laatst heb gezien die ik zo mooi vind maar dat zal de tijd leren.. en ik heb de tijd om dit vorm te geven.. heerlijk..
het is mij een waar genoegen om zo mijn blogs met jullie te delen, al denk ik soms dat ik maar 8 volgers heb, wat ik wel jammer vind, ik zou graag meer hebben, maar wie weet gaat men nu wel mij volgen.. aanmelden is simpel, en dat zou een mooi cadeau zijn na 1000 keer mijn woorden te hebben gedeeld met jullie.. dank jullie wel voor het lezen en soms voor het reageren.. het maakt het voor mij waard om mee door te gaan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten