Het was even wat gedoe, wegens allerlei ongemakken in mijn lijf maar uiteindelijk konden we toch samen op pad, eindelijk naar Amsterdam naar het Streetart museum en ook meteen naar de lichtshow die we wilden zien, kortom we hadden het goed gepland..
Zo begon het nadat we de afspraak hadden gemaakt totdat ik een spierscheurtje in mijn rug kreeg, dag dagje uit naar Amsterdam, dag leuk en gezellig weg zijn.. het werd voor mij dagen in bed..
Maar na de open dag rondleidingen bij ons op school waarbij we meer dan 300 leerlingen mochten verwelkomen die mogelijk voor onze school gaan kiezen dit of volgend jaar, omdat ze nog in groep 7 zitten, waar tevens veel oud leerlingen mee kwamen, dit jaar was het veel ouders die ooit les van mij les hebben gehad, wat ik alleen maar geweldig leuk vind, ze weer te zien en met ze te praten over hoe het nu met ze is, samen herinneringen ophalen met elkaar, leuk en zeer geslaagd.
Met afgesleten voetjes en geen stem meer over ging ik rond kwart voor tien naar huis, om nog even in de nachtelijke stilte, na het krabben van mijn ruiten van de auto nog even na te genieten in de stilte van avond in mijn huis.
Daarna in bed, want eindelijk ging ik met Ankie naar het streetart museum, we gaan eindelijk deze tocht maken waar we al heel lang naar uitzien, dus het was even een moeilijk moment om op te staan maar het nadat ik mijn voeten op het kille laminaat had gezet was het licht meteen aan, het is toch altijd een soort van stroomschok als je uit je warme bed met je voeten op het koude laminaat staat, dat is echt een goede wekker.
Om elf uur stond Ankie voor de deur en konden we met de interliner vertrekken naar Amsterdam.
Alles ging voorspoedig, we waren op tijd bij de bus, zelfs konden we de bus heel snel vinden in Amsterdam, en voor we het wisten waren we bij het terrein waar het museum was. Daar was al zoveel moois te zien dat ik mezelf beloofde om zo wie zo een keer in de zomer terug te komen. In het museum is het net zo koud als buiten dus dat was even wennen, terwijl we stonden te wachten op de gids we hadden een rondleiding geboekt, mede omdat het altijd leuk is om net iets meer informatie te krijgen over bepaalde werken. Onze gids, wij waren de enige twee mensen, was een opvallende man met prachtige ogen .
Van te voren werden we natuurlijk wat uitgehoord over wat we zoal doen en weten, voor hem om wat meer inzicht te krijgen in wat we weten.
Het mooie is dat we veel nieuwe dingen hoorden, ook over dat men eigenlijk heel veel met letters werkte vroeger, dat zie je niet overal meteen, maar dat gebeurt veel. Ook hebben we gekeken bij een prachtig werk, waarin, als je beter keek ineens kon zien dat wat er in de jungle als een gebouw uit zag en spinnen een spuitbus was en de spinnen waren eigenlijk de dopjes van de spuitbussen. zo zag je ook dat er op diverse plekken spuitbussen waren.. heel gaaf.
De rondleiding duurde anderhalf uur, en ondanks dat we met koude voeten liepen, het voelde als ijsblokjes hebben we prachtige dingen gezien ook via de ogen van deze gids, wat weer een keer erg verhelderend is en wat ook de ogen opent van mij. Prachtig.
Daarna zijn we eerst even gaan zitten in het restaurant, een heerlijke bord tomatensoep, met pistolet, en twee koppen thee genuttigd, waar we een plan de campagne hebben opgesteld, we besloten om lekker in het museum te blijven omdat we wisten het werd al snel donker en we konden dan mooi even kijken naar hoe de werken in het donker zichtbaar waren, hoe ze er dan uit zouden zien, omdat veel werk toch veranderd als het in avondlicht word getoond, en dat klopte, prachtig.
Nadat we de galerie en ook de shop hadden bekeken zijn we richting bus gelopen en besloten we om de lichtshow maar gewoon niet te doen en naar huis te gaan, het was al zo mooi wat we hadden gezien, waar we zo van hebben genoten dat het goed was zoals het was. we hoefden niet nog meer te zien.
Wat was dit weer een prachtige dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten