AVATAR 2( film)

 

Toen vriendin Lisette vroeg of ik mee ging naar Avatar 2, was ik blij, ik had deel 1 gezien en dompelde me helemaal onder in deze wereld en vond het prachtig om te zien. Ik wilde van te voren deel 1 nog een keer zien maar dat is niet gelukt helaas. Dus omdat ik maandag toch moest beginnen met werken, ik me ondanks alle ongemakken toch wel wat beter voelde, besloot ik om lekker mee te gaan, om zo aan het einde van mijn vakantie, toch nog even iets leuks te hebben gedaan naast het bezoek aan mijn moeder en ouderjaarsavond. De rest is bekend ik heb alleen maar in bed gelegen.. en een heel kleine wandeling gemaakt met de buuf... Dus ik vond dat ik wel even mezelf mocht verwennen.

Van te voren zijn we eerst even uit eten geweest bij een nieuw restaurant, een Indisch restaurant, wat hoog staat aan geschreven bij sommige vrienden, maar bij andere vrienden helemaal niet, het was er goed eten voor mij dan, voor Lisette wat lastig omdat overal zuivel in zit en gluten.

De film was heerlijk, het is bijzonder dat je zo in een film op kan gaan, mooie wereld, genieten van de sfeer, je onderdompelen in deze sfeer prachtig. Ik heb genoten, deel 1 ga ik zeker nog een keer zien om misschien wel het tweede deel nog beter te begrijpen. want eerlijk is eerlijk ik heb me soms afgevraagd waar kijk ik naar in hemelsnaam terwijl ik heb genoten van deze film

recensie van de film:

Avatar: The Way of Water
Regie: James Cameron
Met Sam Worthington, Zoe Saldana, Sigourney Weaver

Zorg dat je Avatar: The Way of Water in een spectaculaire bioscoopzaal ziet, want James Camerons 3D-extravaganza is een grensverleggend visueel spektakel met een ongelooflijk oog voor detail. De wow-factor van deze volledig digitaal geconstrueerde wereld is enorm. Het aantal beelden per seconde is opgevoerd van de gebruikelijke 24 naar 48, waardoor de beelden nog overtuigender werken.

Dertien jaar na Avatar keren we terug naar de planeet Pandora, waar het metershoge Na’vi volk volledig in harmonie met de natuur leeft. Aardbewoners (‘Luchtmensen’, volgens de Na’vi) arriveerden er in de oorspronkelijke Avatar uit 2009 om waardevolle materialen van de planeet Pandora te plunderen, maar in The Way of Water is het doel deze planeet te koloniseren; de aarde hebben we inmiddels leeggezogen en gemolesteerd. Voor wie het niet meer weet: de titel Avatar verwijst naar gekweekte Na’vi-lichamen (de avatars) waaraan een selecte groep militairen via gentechnologie gelinkt wordt, zodat ze die Na’vi-lichamen op afstand kunnen besturen en zich zonder gevaar op Pandora kunnen begeven.

De gedeserteerde militair Jake Sully, die aan het eind van de eerste Avatar-film door de Na’vi permanent naar een Na’vi-lichaam werd overgeheveld, is in The Way of Water het doelwit van de wraakzuchtige kolonel Quaritch. Opgejaagd door Quaritch (ook in een Na’vi-lichaam) moeten Sully, zijn partner Ney’tiri en hun vier kinderen de wouden van Pandora verlaten. Ze komen terecht bij het zeevolk de Metkayina. In dat subtropische en azuurblauwe paradijs speelt de film zich voornamelijk af.

Stoffige dooddoeners

Zoals gezegd: visueel is de film weergaloos en grensverleggend. Geen enkele film creëerde ooit zo overtuigend een volledig met computers geconstrueerde wereld. Let vooral op de close-ups en op de textuur van dingen: van de gezichten, van alles wat tegelijk in beeld beweegt, op de voor- en achtergrond.

Verwacht alleen niet dat het visuele raffinement geëvenaard wordt door plot en dialogen. De film is in feite een lange achtervolging en de personages krijgen nauwelijks reliëf. Alleen Kiri, de oudste dochter van Jake en Ney’tiri, heeft de contouren van een intrigerend personage vanwege haar vreemde band met de Grote Moeder, de Gaya-achtige ziel van de planeet Pandora. Alle andere personages zijn plat en oninteressant en spuien stoffige dooddoeners als “Ons gezin is een fort” en “Een vader beschermt zijn gezin, dat is wat hem betekenis geeft”.

Niet dat je andere Amerikaanse blockbusters kunt betrappen op verbale souplesse of verrassende retoriek, maar bij een film met een speelduur van 192 minuten wringt het gebrek aan diepgang soms wel. Je kunt maar een beperkte mate van magische onderwaterwereld hebben voordat je behoefte krijgt aan een zinnig gesprek.

Niettemin, visueel is Avatar: the Way of Water een mijlpaal. En er komt meer. De volgende drie (!) Avatar-films staan al op de agenda.