Terwijl ik zondagavond in mijn gewone doen ben, voel ik ineens iets in mijn mond vallen.. ik denk meteen, oh nee toch niet mijn brug.. of de kroontjes voor de nieuwe brug die gezet gaat worden..
Bij inspectie bleek het inderdaad een kroontje te zijn van mijn kies die totaal bijna is weg gesleten om als pijler te gaan dienen voor een brug die nog moet komen.
Terwijl ik mijn tandarts bel en meteen ook inspreek of ik de volgend dag kan langskomen na school, pak ik het kroontje op en leg het in een bakje zodat ik hem in ieder geval niet kwijt zal raken. dat lijkt me vreselijk. het is een noodkroon dus mocht ik hem kwijt raken is dat niet zo heel erg.
Nadat ik hem dus opgeborgen had bedacht ik me.. het is toch wel bijzonder ik bijna mijn hele auto in mijn mond zitten.. met wat kronen, wegens een slecht gebit uit mijn jeugd, en jaren onder toezicht van een schooltandarts die dan 2x per jaar kwam. Die met zijn bus op het schoolplein stond en dan moest je naar die meneer toe. en oh wat was dat afschuwelijk, mede omdat hij je dus zonder verdoving ging boren en vullen, waar iedereen bij zat. Als er eentje een hork was dan was het wel deze man.
Achteraf besef ik me dat eigenlijk geen enkele leerling daar ooit weg is gekomen zonder een vulling te krijgen. kortom het lijkt erop dat er behoorlijk wat verdient is aan het nodeloos vullen.
Mijn ouders hadden dat op een gegeven moment door en besloten om ons naar een andere tandarts te laten gaan die niet in het dorp zat, maar in Stadskanaal, die erg goed aangeschreven stond. Dat bleek wel het eerste wat die man dus zei was. dit is chaos, en ziet er niet uit, ik ga alles opnieuw doen, wat je vaak hoort als je naar een nieuwe tandarts gaat... dus dat gebeurde..
Later toen ik eindelijk in Alphen woonde kreeg ik een tandarts die ook van de oude stempel was, die dus nog met dat zilveren spul je mond ging vullen, zodat je soms zomaar ineens muziek uit je mond had..
Deze man ging uiteindelijk weg en er kwam een nieuwe jongere tandarts, waar ik nog steeds bij ben, hij keek zei alleen we gaan er voor zorgen dat je alles wat je nu nog hebt, er was ook al veel getrokken door die oudere tandarts, zonder te overleggen of er misschien een kroon op kon.. dus tja.
En nu na al meer dan 25 jaar zijn cliënt te zijn, maakt het me alleen maar blij omdat hij mijn tandarts is. hij is zorgvuldig en ook erg betrokken bij zijn patienten..
Toen hij deze noodvoorziening maakte, tijdens het hele gebeuren was hij al heel zorgzaam, steeds vragen of het ging, of ik misschien rechtop wilde zitten, wat water wilde etc,, en als hij het idee had dat het wat pijn ging doen dan zei hij dat.. en daarnaast hadden we ook heel leuke gesprekken en lol.. kortom het was zo om
Maar ja nu ligt de noodvoorziening eraf.. dus hij moet maandag weer geplakt worden.. en dat is prima..
Maar ik besef me ook dat er bijna een nieuwe auto in mijn mond zit..... door de jaren heen.. en het gekke is dat zie je er toch niet aan af.. vraag me alleen af of het al een Tesla is wat er in mijn mond zit...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten