Eindelijk de langverwachte bezoek van vrienden Peter en Maroeska met de kids, ik zie er altijd naar uit, niet het werk wat een bezoek meebrengt, zoals het schoonmaken van mijn huis, het opruimen, de inkopen doen etc. maar het voorbereiden van het eten en bedenken wat we gaan eten vind ik heerlijk.. dus dat doe ik dan ook met liefde altijd.
Vrijdagavond begonnen met het klaar maken van de tafel, het beste bestek uit de kast gehaald, het speciale gastenservies, mijn geliefde Asberg met ribbel wit, in al zijn eenvoud. Prachtig servies vind ik dat altijd, het is middels bijna compleet maar nog niet niet helemaal helaas.... maar ik hoop dat dat gaat lukken met de tijd
Als voorgerecht mochten de gasten kiezen tussen tomatensoep, met daarbij een stukje gebakken brood met knoflook, of champignon soep, met daarbij gedroogde champignons.
Als hoofdgerecht had ik iets gekozen wat gemakkelijk te maken was maar vooral leuk was, ze kregen een wrap met witlof, rode ui, rode paprika, walnoten en de wrap werd ingesmeerd met kruidenkaas..
Daarbij serveerde ik een Mexicaanse salade met mais, avocado, kidneybonen, tomaat, komkommer en ijsbergsla als basis
Het toetjes was toch wel mijn geliefde, stracciatella ijs met slagroom, aardbeien en de zwaar overschatte Macron.. ik vind er niet veel smaak aan maar het schijnt het koekje te zijn van de eeuw.. nooit geweten ik vind het een zoete kleffe bende, maar goed leuk voor de kleur.
Dus keurig om half 5 had ik alles klaar staan, alleen nog de avocado snijden en nog de dressing maken voor de salade, de soepen opwarmen etc.. dus het was tijd voor het bezoek om te komen.
Zoals altijd waren ze keurig op tijd, de kinderen waren weer reuze enthousiast over dat ze bij mij op bezoek kwamen, zeker omdat ze er altijd naar uitzien wat we gaan eten, daarom probeer ik altijd te verrassen, de eerste keer was het een uitgebreide Mexicaanse schotel uit de oven, daarna dus het pannenkoeken festijn en nu dus wederom Mexicaans maar dan anders, een wrap met Nederlandse groenten
Het was zoals altijd erg gezellig en hebben we lekker gepraat. Het leuke vind ik dat ik nu ook echt even tijd had om met de kinderen apart te praten over van alles en nog wat. Helaas vonden de kids de witlof in het eten niet zon succes, wat op zich niet erg is maar wel jammer omdat het een hoofdingrediënt was van deze maaltijd. Maar zo leer ik er ook weer van en weet ik dat ik dit gerecht niet meer moet maken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten