vrijdag 7 januari 2022

een groot onderhouds dagje....

 

Ik weet het mijn planning is niet altijd even handig. maar goed, ik moet toch wel mijn best doen om alles klaar te hebben en te regelen voordat de school weer opengaat.

Ten eerste moest ik al vroeg opstaan, want juist ik kreeg eindelijk de booster.. om eerlijk zijn ik heb even getwijfeld wel of niet maar wist ook, ik moet het wel doen, om een aantal redenen, namelijk ten eerste mijn moeder van 87 daarvoor doe ik alles om hoe dan ook te voorkomen dat ze misschien via mij ziek gaat worden.  ten tweede, mijn werk, ik werk natuurlijk in het onderwijs, en als ik ergens wel risico loop is het wel in het onderwijs laten we eerlijk zijn, daar kunnen we het lang en kort over hebben, maar het is wel een feit.. en dan natuurlijk ik wil ook heel graag blijven reizen, ik wil nog naar mijn stad in de zomer, ik wil naar London, naar vriend Erwin, kortom er hangt toch veel af van zon prik.. dus ik had genoeg redenen om mijn bezwaren naast me neer te leggen. Natuurlijk komt ook de vraag, wanneer is het klaar, maar zoals ik er nu tegenaan kijk denk ik dat we nog niet klaar zijn met so wie so, corona, maar ook niet met boosters.. dus ik stel me er maar op in dat ik vaker een spuit in mijn arm krijg... het zij zo.. God zegen de greep dan maar.

Dus ik om 7 uur mijn bed uit, want zoals het hoort ga ik wandelen, want ik Alphen doe ik soms alsof ik geen auto heb. Dus om 8.15 liep ik vrolijk en soms glibberend naar de locatie voor de Vaccinatie, de afstand was korter dan ik had ingeschat dus was ik er om half 9. Booster om 9.05. Dus ik maar rondjes lopen om de tijd te doden en dat is ook goed tenslotte, je moet wel de dingen doen die je moet doen om je calorieën te halen, ik hou er van, alleen was het erg koud, het had duidelijk gevroren. Gelukkig  ben ik niet zo moeilijk in dingen dus ik vermaak me dan wel met dat lopen.

De mevrouw van de booster legde het allemaal heel goed uit, ik denk dat ik niet al te slim keek of zo, maar goed het is prima verteld. De 15 minuten wachten heb ik ingekort naar 10 minuten en daarna maar meteen mijn gele boekje laten invullen. Tenslotte wil je wel bewijs hebben.  Daarna snel naar huis want het volgende project staat te wachten. 

Zoals ik al schreef mijn planning is slecht, om 9.00 de booster, kwartier wachten, daarna meteen naar huis, tanden poetsen en naar de tandarts om de voorbereiding te krijgen voor de brug die gemaakt moet worden.., het houd niet op.. dit is een dagje van groot onderhoud. ondanks dat ik er tegenop zie weet ik ook dat pijn geen herinnering heeft. .je weet dat je pijn had maar hoe de pijn voelde ben je meestal kwijt.. dus ik hoop maar op het beste in dit geval.

 Dus het was ff rennen maar gelukkig was ik keurig op tijd. 

Nou zoals bekend is mijn tandarts geweldig, alle begrip, rustig etc, voor het eerst moest hij me wel verdoven en dan legt hij dan ook uit aan mij waarom en hoe. en daarna kon hij beginnen met het voorbereiden met de brug voorbereidingen. 

anderhalf uur in de stoel liggen te kijken en te wachten tot je klaar ben ik ben er niet van ,maar weet wel dat het nodig is en dat het goed gaat komen , dat is geen punt dat weet ik.. dus ik hobbel door en wacht af.

Nadat alles was geregeld, kon ik naar huis, veel bloed verloren, maar dat is bekend bij mij, dat heb ik altijd, daarnaast een dikke wang en dikke tong. daarom heb ik altijd een gruwelijke hekel aan een verdoving.. het is zo tegennatuurlijk, maar goed het hoort er ook bij denk ik dan maar.

Dus nu is het afwachten tot over 14 dagen dat de brug geplaatst gaat worden.. en daar zie ik oprecht naar uit.

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten