Het was al groots aangekondigd.. er zou sneeuw vallen in Nederland.. nu ben ik niet gauw onder de indruk als men in Nederland het weer voorspelt, mede omdat ik inmiddels vaker teleurgesteld ben in de voorspelling dan dat ik dacht goh dat had ik niet verwacht..
Vaak als het code rood is, dan blijkt daar waar ik woon vaak niets aan de hand.. als ik dan de beelden op het journaal zie, denk ik soms.. waarom mis ik al dat bijzonders.. zou er zo graag mooie foto's van maken..
Maar ja. dat gaat niet.. want daar waar ik woon gebeurt dat zelden.. ik denk dat ik zoveel rust uitstraal dat ik daarmee elke storm luw... of zoiets..
De code rood die ik tegenkom is meestal toch anders..
Maar goed, zaterdag zou Nederland wit kleuren.. en wel 3 cm....
Aangezien ik dacht het loopt vast wel los, ben ik toch lekker gaan wandelen, wilde er toch uit en het is goed om toch weer in beweging te gaan dat kan je niet vaak en lang genoeg doen, zeker nu ik naast mijn meestal erg fysiek bestaan als docent drama, ineens een soort zittend beroep uitoefen.. vraag me niet hoe dat kan maar dat is nu eenmaal zo. Online werken met het vak Drama heeft zo zijn nadelen.
Maar goed zaterdag ging ik dus wandelen, want hoezo sneeuw... dat komt toch niet.., onderweg natuurlijk weer dingen gezien die de moeite waard zijn om te fotograferen, zoals de fiets met daarop een bierglas.. ik vraag me dan op.. is dat de nieuwste versie van glaasje op laat je rijden of zoiets..
Daarnaast zag ik een paar plastic flesjes zo mooi in elkaar gelegd en getrapt, dat ik het niet kon laten om daar ook een foto van te maken, en nee ik heb ze daarna niet opgepakt en opgeruimd vond dat je een kunstwerk niet mag verplaatsen.. wat minder is voor velen maar waar ik van genoot, er lag een rat erg dood te wezen maar wat een lieve snuitje, dat nog rood was, ik dacht even van de kou maar dat is het vast niet.. het was een rat die op zijn rug lag heel erg dood te wezen, maar toch kon ik het niet laten om hem eens goed te bekijken.. fascinerend dat bekkie op de kop.. maar dat rode neusje intrigeerde me enorm.. ik krijg daar allerlei gedachten bij zoals, misschien was hij wel verkouden, heeft hij zijn neusje verbrand aan de hete kachel in een huis.. of misschien is hij wel heel hard op zijn neusje geslagen bij een echt ratten gevecht.. al moet ik wel zeggen nu ik dit zo schrijf ik ineens moet denken een boek wat ik heb gelezen, ik dacht dat het van Stephan King was maar dat weet ik niet zeker, dat ging over dat er ineens allemaal veel zwarte, grote ratten in stad waren die mensen aanvielen. met alle gevolgen van dien en dan de ontknoping van het boek. dat de hoofdrolspeler het riool ingaat en ontdekt dat daar de koningin zit een dikke witte rat die met een soort van staartenknoop, heeft een speciale naam achter elkaar jonkies baarde.. of zoiets.. het heeft wel lang geduurd voordat ik de schoonheid van de ratten weer kon waarderen, al hoef ik ze niet als tamme dier in mijn huis. dat ook weer niet.
Al lopende door eerst Woubrugge zo naar de N204 begon het zacht te sneeuwen... het voelde eerst als een soort regen.. niks niet mooi zachte vlokjes die zachtjes op de aarde zich ter ruste leggen, nee gewoon een soort ijsregen die striemt in je gezicht. maar ik klaag niet.. het was mooi. om de wereld wit te zien kleuren, dus besloot ik om er toch ook nog maar even een extra rondje van te maken en via de Ridderbuurt te lopen... leek me wel lekker in de sneeuw die eigenlijk ijzige regen was maar toch in de hoop op toch een mooie sneeuwwereld te kunnen fotograferen...
Echter dit lukte niet, en na 15 km te hebben gelopen vond ik het tijd worden om naar huis te gaan, daar eerst maar eens de nodige huishoudelijk klussen gedaan, zoals stofzuigen en daarna ook nog dweilen, dingen die ik niet leuk vind maar die wel moeten gebeuren tenslotte.. dus dat is ook klaar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten