Opgenomen en zaterdagavond dacht ik, kom laat ik eens gaan kijken, ben benieuwd.. Moest er even in komen maar daarna zat ik er helemaal in.. wilde vroeg naar bed, maar het werd een latertje... de film bleef me boeien.. een absolute aanrader vond ik. zeker als je houd van deze genre film.Aangezien ik geen betere recensie kon vinden, dan maar deze, al kan ik het niet onderstrepen wat hier geschreven staat. ik vond het nogmaals een geweldige film.
recensie van de film
The Last Witch Hunter (2015)
Regie: Breck Eisner | 106 minuten | actie, avontuur,
fantasie | Acteurs: Vin Diesel, Rose Leslie, Elijah Wood, Ólafur Darri
Ólafsson, Rena Owen, Julie Engelbrecht, Michael Caine, Joseph Gilgun,
Isaach De Bankolé, Michael Halsey, Sloane Coombs, Lotte Verbeek, Dawn
Olivieri, Inbar Lavi, Armani Jackson, Aimee Carrero, Bex Taylor-Klaus
Wat krijg je als een tweederangs regisseur, een team van drie
onervaren scenarioschrijvers en acteur Vin Diesel samen een
fantasy-actiefilm maken? Precies wat verwacht mag worden. ‘The Last
Witch Hunter’ is een b-film van zijn meest erbarmelijke soort. Nergens
wordt getracht ook maar enige verrassing of vernieuwing te bieden. Er
wordt zodanig vastgehouden aan de wetten van het genre, dat de film
zelfs meer als onbedoelde parodie te zien is, dan als een serieus te
nemen film.
‘The Last Witch Hunter’ begint nog aardig als een onvervalste
medieval fantasy. Enkele afgepeigerde krijgers waden door dikke lagen
sneeuw richting een onbekende bestemming. Hun doel blijkt uiteindelijk
het visueel interessante nest van een heksenkoningin te zijn. De
opperheks heeft met haar pestplaag een groot deel van de mensheid
uitgeroeid. Het is aan de moedige vechters om een eind te maken aan haar
bewind. Op het moment dat één van hen, Kaulder (Vin Diesel), op het
punt staat de genadeslag te geven, wordt hij door de heks vervloekt. Hij
is gedoemd eeuwig te leven.
‘The Last Witch Hunter’ schakelt op dat punt naar het heden. Kaulder
leidt een riant leven in zijn New Yorkse penthouse. Tegelijkertijd voert
hij een heimelijk dubbelleven als heksenjager. Een speciaal in het
leven geroepen heksenraad probeert op die manier het wankele evenwicht
tussen goed en kwaad in stand te houden, zo leert een overbodige
voice-over de toeschouwer. Daarbij krijgt de heilig gemaakte maar
emotioneel onmachtige Kaulder hulp van zogenaamde Dolans, priesters die
al het goede van de mens vertegenwoordigen. Wanneer de 36ste Dolan (een
bloedeloze Michael Caine) op de dag van zijn pensioen door vreemde
machten wordt aangevallen, staat de nieuwe Dolan (Elijah Wood) klaar om
het stokje over te nemen. Samen met droomwandelaar Chloe (Rosa Leslie)
trekken ze eropuit om de daders van de aanslag te vinden.
Het simplisme en de uitgewoonde conventies van ‘The Last Witch
Hunter’ doen het publiek hevig tekort. Daar kan het mooie, maar
inhoudelijke lege en overdreven snel gemonteerde pretparkspektakel niets
meer aan veranderen. Bovendien vallen die visuele trucages al snel in
herhaling. De voorspelbaarheid wordt vergroot doordat je als toeschouwer
na elke shot en elke scène weet wat er in het volgende gaat gebeuren.
De regie is van alle spanning ontdaan. Dat de film zichzelf daarbij erg
serieus neemt, vol foute one-liners en vals sentiment, is dan ook zeer
misplaatst. De veelvuldige toevalligheden, plotgaten en twists maken het
plaatje vol. Het centrale thema overtreft echter alles. Het kwade (de
heksen) tegenover het goede (de kerk) toont aan hoe ouderwets en
kleingeestig ‘The Last Witch Hunter’ is. Wordt het nu echt niet eens
tijd dat Hollywood wat zaken gaat veranderen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten