Het was weer een feestje om deze bundel te mogen maken.. herinneringen komen boven en ze landen zo mooi in mijn gedachten en gevoel
Nadat ik de samenwerking met Verbonden in Afscheid ( dank u wel, ik heb ook meegedacht aan deze naam) had afgerond voor het Symposium de elementen. De flarden zijn gebruikt, de bundel moet ik nog maken, maar dat kost even tijd, omdat mijn hoofd nog te vol zat met de flarden voor de bundel:
Met al zijn dromen De bundel over de vakantie door het prachtige Andalusië, met meer flarden dan ik ooit heb geschreven over een vakantie, maar ja 8 dagen door dit gebied in een groepsreis, waar zoveel dingen spelen, wat ik dan ergens onbewust oppak en die eruit moeten en dan op het papier belanden.. is het niet gek dat de bundel zo vol is geraakt. Tel daarbij nog wat eigen ervaringen dan is het denk ik al vrij snel duidelijk dat het een mooi en indringende bundel is geworden.. Natuurlijk ben ik me er altijd van bewust dat sommige flarden mensen niet raken, dat mag, soms zijn er flarden die ik schrijf met tranen in mijn ogen, om ze later terug te lezen en te ontdekken dat het me even niets doet.. het heeft alles met het moment van schrijven of lezen te maken.. dat is iets waar ik me zo bewust van ben , maar het komt er en zal er zijn..
Nu dus klaar met de bundel over de vakantie dagen in Parijs, waar zoveel mooie en intense momenten waren, waar ik heb genoten en totaal in een andere wereld heb geleefd... het waren maar 4 dagen, maar met prachtige mensen die mij zeer dierbaar zijn. We hebben door de straten van Parijs gedwaald, diverse musea bezocht, maar ook veel gepraat en gelachen en natuurlijk, hoe kan het ook me deze vrienden, veel gebak gegeten... Als toetje van de prachtigste dingen zijn we samen, ik ontdekte ineens dat zij ook het virus hebben, zijn we gaan dwalen op het kerkhof van Montmartre .
Wat een mooi en klein kerkhof voor Parijse begrippen en ik moet er nog een keer terug, er zijn zulke, hoe luguber het ook klinkt foto's te maken.. daarnaast liggen hier ook vele beroemdheden, is het prachtig om de graven te zien zoals ik al in een blog beschreef... kortom er waren ook deze dagen veel inspiratie en nu ook weer zonder dat ik er erg in had waren er vele foto's die ik wilde gebruiken omdat ze raakten.. maar er was geen plaats meer in de bundel.. het was genoeg. de woorden waren nog lang niet op, gelukkig maar de bundel wilde ik niet zo dik maken.
De bundel als gebroken glas die niet te koop is maar wel te lezen is op mijn website.. en natuurlijk ook weer in de bibliotheek van de Koninklijke bibliotheek in Den Haag zal worden opgeslagen.. is daar zelfs ter inzage te krijg en te reserveren, hij komt dan naar de bieb in de buurt en dan kan je hem even een paar weken lenen.. dus er is genoeg om deze bundel te lezen.
Bijna alle flarden die het afgelopen jaar zijn geschreven zullen verschijnen in de nieuwe bundel van 2020, die waarschijnlijk in januari zal verschijnen, de flarden zijn er. nu nog de tijd om dit in het format te plaatsen voor de bundel.. maar dat komt vanzelf.. daar heb ik nog tijd voor, tenslotte binnenkort 6 weken vakantie... al is de planning de bundel van het Symposium toch zo snel mogelijk af te maken.. zodat het een mooi geheel gaat worden.
Kortom er is een hoop gaande op het gebied van de wonderlijke wereld van de flarden..
hier onder daarom de flard die bij bovenstaande foto hoort
als
gebroken glas
hemelstukjes
die mijn
tranen verhullen
waarin
geschreven staat
dat de
wereld
zonder
jou veel minder
mooi
blijkt te zijn
gebroken
stukjes glas
van de
herinnering
waarin ik
mezelf verloren
blijk te
zijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten