1200

men weet, als het goed is dat ik altijd op de maandag en op de woensdagavond heel trouw de kettlebel lessen volg bij mijn sportschool.

Dit doe ik niet alleen om fit en sterk te worden maar doe het ook voor de sfeer die er is.

De groep is altijd erg leuk en gezellig, we lachen wat af met elkaar, we vloeken samen, we zweten samen, we moedigen elkaar aan zodat we altijd net iets meer doen dan we kunnen... zodat we nog fitter en sterker denken te worden.

Naast dat het met elkaar als groep gezellig is, is het ook zeker van belang dat de instructeur wel degelijk een rol speelt bij de lessen, hij bedenkt de meest krankzinnige dingen om ons te laten doen.. hij krijgt van ons veel opmerkingen, maar we zien ook dat hij daarvan geniet, hij lacht zich soms een breuk om deze opmerkingen, maar weet ook meteen ons weer in het gareel te krijgen. 

Hij weet het ook zo te brengen dat we er altijd weer voor gaan, hij loopt door de zaal geeft hier en daar een kleine aanwijzing, maar heeft ook alle begrip als je soms even iets niet kan omdat je wat lastiger zit met je spieren.. of een blessure..kortom het is altijd iets wat vreselijk is om te missen.

Afgelopen woensdag had hij bedacht dat we in totaal 1200 herhalingen moeten maken.. ik hoor alleen het getal en denk.. dat is veel. heel veel.. achteraf denk ik, ach dat doen we wel vaker als we opdrachten krijgen maar dan is het verstopt.

We begonnen met een ronde 5-10-20-15-10-5 herhalingen, dit gingen we met  verschillende oefeningen doen.

Meestal begint het rustig en relaxt maar het eindigt altijd met de grote boem.. waarbij je dan denkt.. ik geloof dat ik even niet meer kan. maar dan toch ga je door.

aangezien ik voor mijn gevoel veel te vroeg klaar was met de eerste ronde, besloot ik in mijn wijsheid dat ik kennelijk de ronde 20 keer moest doen en dat ik die maar 1 keer heb gedaan.. dus tja... ik heb deze toen ik al klaar was maar extra gedaan... omdat ik niet wil dat ik iets niet doe..
Achteraf was dat dus niet nodig was het inderdaad 1 keer 20..jammer. maar okey.. ik heb dus iets meer in de pocket dan de anderen op de teller hebben .

Gelukkig hadden we deze keer geen, het is mijn favoriet, de Burpeys.. maar konden we gewoon aan het werk met buikspieren, benen, billen, armen.. lijf etc.. en het werkt ergens denk ik.. in ieder geval is mijn kracht en conditie goed.

dat ik de volgende ochtend barst van de spierpijn dit keer is een bijkomstigheid maar dat went ook.

Na de 45 minuten afzien en bijna denken dat je dood gaat, gaan we tegenwoordig met elkaar thee drinken, dat maakt het nog leuker, we zitten dan wat te kletsen, praten niet eens over de les maar komen er allerlei verhalen aan over het wel en wee en is het weer super gezellig met elkaar

kortom het is eigenlijk een straf als ik niet kan gaan.. ik had nooit gedacht dat ik het zo leuk zou vinden om te sporten en zo kon genieten van de groepslessen..