donderdag 3 mei 2018

Berlijn mei 2018 (5)

Voor je het weet is de laatste dag alweer aangebroken. En heb ik al weer het verlangen om terug te komen. Het blijft een mooie stad waar je zoveel ziet en meemaakt.
De denkbeeldige koffer blijft nu ook weer in Berlijn.

Opstaan laatste dingen inpakken, ontbijten, plannen bespreken, nog even snel de kamer op om de laatste spullen echt in te pakken, ff naar het toilet, geld neerleggen voor de kamerjongen, en dan echt gaan. Van de mannen kreeg ik een prachtige kaart van Berlijn met een lieve tekst. Zij weten nog niet dat ik al in Berlijn een hele persoonlijke kaart heb ontworpen en naar ze heb gestuurd die ze naar ik hoop al donderdagavond in de brievenbus hebben gevonden.

Onderweg met de mannen eerst wat drinken bij een bijzondere tent, daarna lopen naar de afgesproken plek voor de Hitlers derde rijk tour. We hadden een gids die ons al van te voren vertelde dat hij ons wel 6 uur kon vertellen over dit onderwerp en dat klopt dat hebben we gemerkt. Hij vertelde bijzondere dingen  over oa de jeugd van Hitler en dat hij kunstenaar wilde worden. Ook zijn verhaal over een kerkhof waar joden en ook Neo naties begraven liggen. Dat er video bewaking is  omdat er rechts extremisten de botten stelen om ze te vereren, zo zaten er veel wetenswaardigheden in. Maar zoals zo vaak met mensen met veel kennis, willen ze het ons ook laten weten dat ze veel weten en verliezen ze het doel van de rondleiding uit het oog. Toen we na 4 uur bij de bunker van Hitler, of wat er van over is,  hebben we besloten om achter te blijven en ons eigen weg te gaan. 

We zijn heerlijk wat wezen eten, hebben een cake genomen, daarna naar het hotel om
onze koffers te halen om daarna te vertrekken naar het vliegveld. De laatste dag vloog net als alle andere dagen om.

De busrit was goed te doen, op tegel snel ingecheckt weer minder mee dan mee genomen, terwijl het nodige is gekocht. Even wat drinken bij de Starbucks en toen door de douane heen, geen gedoe gewoon door, geen schoenen uit en gewoon door om in het saaiste stuk van de luchthaven te wachten
De vlucht ging snel, voor ik het wist gaven mijn oren aan dat  we bezig waren te dalen, dit is het meest akelige stuk.., en het is een ellende maar goed die tijd gaat ook voorbij. Je land.
In de Bus naar de bagage en daar afscheid genomen van Rick en Chris zodat ze de trein konden halen, gelukkig kwam mijn bagage ook heel snel, dus ik kon met gemak mijn bus halen naar huis..
zodat ik keurig om half elf de deur van mijn huis kon openen ..
altijd fijn om weer thuis te komen en toch..
ik heb weer een koffer in Berlijn laten staan.. ik moet echt terug




Geen opmerkingen:

Een reactie posten