Soms zie je films liggen en je weet die wil ik zien, je hebt geen idee waarom maar het moet Deze film kwam ik tegen in de opruimbak met films bij de Aldi, dus ik ben gaan kijken, wat een prachtige film de harde werkelijkheid van een vluchteling, het verhaal, de trauma, alles komt er in voor een must voor mensen die werken met mensen die gevlucht zijn, om ze misschien net iets beter te begrijpen.
recensie van de film
p de poster van The Good Lie prijkt groot het gezicht van Oscarwinnares Reese Witherspoon (Walk the Line)
die voor zich uit staart. Daaronder zien we in de verte drie Soedanezen
lopen door een grasland. Dit enorme contrast is in de film zelf
gelukkig minder sterk aanwezig: het verhaal van de vluchtelingen is
belangrijker dan de aanwezigheid van Witherspoon in de rol van een
intercedent die de 'Lost boys of Sudan' eind jaren tachtig probeert te
helpen. Na de Tweede Soedanese Burgeroorlog moesten deze mannen vluchten
naar Kenia om daarna de kans te krijgen naar Amerika te gaan. Maar ook
daar stuiten ze op de nodige problemen. Zo mag de zus van één van hen
niet mee naar Kansas City, omdat geen enkel gezin haar in huis wil
nemen.
The Good Lie
begint met beelden van kinderen die moeten vluchten voor de oorlog en
elkaar helpen om uit handen van de naderende soldaten te blijven. Knap
is dat regisseur Philippe Falardeau, net als in zijn drama Monsieur Lazhar,
de gewelddadige beelden van de oorlog niet op de voorgrond zet, maar
wel de (emotionele) gevolgen toont. Zo blijft de camera hangen bij de
schuilende kinderen in het riet, terwijl een soldaat nagenoeg buiten
beeld blijft. Ook een verschil met een gemiddeld oorlogsdrama is dat de
nadruk niet op de helpende Amerikanen, maar op de oorlogsslachtoffers
ligt. Door de poster en de trailer zou je kunnen denken dat Reese
Witherspoon de hoofdrol speelt, maar dit blijkt totaal niet zo te zijn.
Zij is slechts de barmhartige Samaritaan die op eigen gevaar het
bureaucratische systeem aan de kaak stelt. Of zoals boer Jack (Corey Stoll) het verwoordt: "Stel maar niet teveel vragen, anders krijg je nog een rechtszaak aan je broek."
Dit drama laat alle facetten zien van de
vluchtelingencrisis - nu weer zeer actueel - maar de obstakels die
worden opgegooid, zijn vaak nog in dezelfde scène alweer overwonnen. Een
baantje voor de Soedanezen is vrij snel gevonden en het huis waar ze in
verblijven is van alle gemakken voorzien. Het is ook al vroeg duidelijk
welke hindernissen de mannen gaan tegenkomen, je weet alleen niet
precies wanneer. Dat ze opgelost gaan worden, in deze
familievriendelijke feelgoodfilm, dat is iets dat zeker is.
Het gaat regisseur Philippe Falardeau niet om het
tonen van de gruwelijkheden van oorlog, maar om de emotionele gevolgen
hiervan. Door het gemak waarmee de problemen van de vluchtelingen worden
opgelost, is The Good Lie uiteindelijk een feelgoodfilm over een
hachelijke en zeer actuele kwestie geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten