Geslaagd

Het was vanochtend al een hoop gedoe op school. Ineens een hoop docenten van andere locaties die bij ons zijn. Om kwart voor 8 zitten de mensen van het examensecretariaat klaar om de uitslag binnen te halen over het centraal examen. 

Het is dan even heel veel spanning, zeker of het op tijd binnen is en ook wat is de uitslag. Hoeveel van onze kinderen zijn geslaagd, hoeveel her examens, en wie zijn er echt afgewezen.

Kortom het is spannend voor een ieder.

Ik zit altijd in spanning omdat ik graag wil weten of mijn zorgenkinderen er door zijn. Zij hebben soms harder moeten werken dan de anderen omdat het leven niet zo lief voor ze was als voor anderen.

Ik denk aan dat joch dat in klas 2 zijn moeder verloor, aan de ziekte die nog steeds teveel slachtoffers maakt, ik hoop dat hij er door is, hij heeft keihard geknokt.. en gelukkig is hij er door.

Ik denk aan dat joch dat in de tweede bedacht dat het leven voor hem geen zin meer had, hij wilde gewoon eruit stappen, uren met hem zitten praten, omdat hij mij een kans wilde geven hem hier overheen te helpen, die elke week toch even langs kwam voor gewoon ff hoi of een stikker.. en ook hij is door

ik denk dat joch dat het thuis zo zwaar had, waar ik zelfs een extra avond ben geweest om met hem en zijn ouders te praten omdat hij zich zo onbegrepen en ook zo gedwongen voelde in een keurslijf die hem niet paste, die op een gegeven moment, omdat de ruzie's zo hoog opliepen, uit huis werd geplaatst. of hij er door was. en ja hij ook

 

Ik denk aan dat joch dat vanaf klas 1 mijn pupil was, waar ik altijd een klik mee had, die ook steeds langs kwam om te laten weten dat hij er was... die ik na een huisbezoek wijs heb gemaakt dat ik met zijn vader bevriend was en dat ik alles aan zijn vader zou melden. Dit om hem in ieder geval te zorgen dat hij in het gareel bleef lopen, met de gedachte als hij dit nu vol houd dan komt het wel goed.. en ook hij is door.

 

Dat joch dat zijn vader verloor, die door onvermogen om het te begrijpen waarom zijn vader die keus maakte, maar dat hij de strijdbijl oppakte, dat hij het gevecht aanging met zichzelf, zijn verdriet om het verlies een plek te geven.. en die zo hard heeft geknokt dat hij ook door is..

 

Dat joch waarvan ik de hele familie in de klas heb gehad, waar ik mee gelachen heb en gepraat. die als hij weer eens de klas uit was gestuurd bij mij kwam om even uit te razen en bij te komen.. dat joch dat gewoon die momenten nodig had en ook hij is door

 

Zo kan ik nog tig voorbeelden noemen van de leerlingen die ik het zo heb gegund, waarvan ik weet dat ze het heel heel zwaar hebben gehad om te slagen. en ze hebben het gehaald..

 

Daarnaast ben ik super trots op mijn neefje dat, ondanks zijn hele zware dyslectie toch maar mooi even zijn diploma heeft gehaald, die zijn ouders tot grote wanhoop bracht, omdat hij volgens zijn ouders niet genoeg deed. maar hij is fluitend naar de eindstreep gegaan.. 

 

Daarnaast op de zoon van een vriendin die ik al meer dan 30 jaar ken, ik ken haar al langer dan dat ik haar niet kende, haar zoon van 17 is ook geslaagd dus ik vind dit helemaal super en geweldig

 

Kortom dit was een hele spannende dag, niet alleen voor de leerlingen maar ook voor de docenten die ze toch maar 4 jaar lang door de school hebben gehaald, die ze de rust en het geloof in zichzelf hebben gegeven dat ze het konden.. 

 

En er zijn twee kinderen waarbij we allemaal tranen in onze ogen kregen toen we lazen dat ze geslaagd waren.. we hadden allemaal wel de hoop maar wisten het niet zeker.. maar zij zijn er ook 

 

Kortom.. ze zijn geslacht.. geslaachd...geslaagdt. hebben hun diploma binnen