zondag 12 juni 2016

Anne

 Tijdens een filmavondje vertelde vriendin Els van een geweldige leuke actie van Warchild. Als je met twee personen ging, je nam een dagboek mee, een lege dan wel te verstaan, die je dan achterlaat in het theater voor een vluchteling, die daarin dan zijn eigen vlucht verhaal kan schrijven, kon je voor de prijs van 1 twee kaartjes kopen. 

Ik was natuurlijk meteen een en al oor, want de voorstelling Anne wil ik heel graag zien, mede omdat het verhaal van het achterhuis indringend is, maar ik ook benieuwd ben hoe ze dit hebben vorm gegeven. 

Dus toen vriendin Heleen zei dat ze deze voorstelling ook graag wilde zien was het een kat in het bakkie, zoals wij dat noemen. Binnen 10 minuten hadden we de kaarten besteld, en betaald, had vriendin Heleen beloofd om voor haar en voor mij een dagboek te kopen voor een vluchteling, zou Els met Stella ons zondag komen halen om 16.15, zouden we voor de voorstelling eerst even lekker eten, en dan om 19.00 in het Theater zitten. Wat wil een mens nog meer.. uit met leuke mensen naar een voorstelling die je heel graag wil zien en daarbij ook nog gehaald en gebracht worden. Jammer eigenlijk dat ik geen alcohol drink anders was het feest helemaal compleet.. maar goed ik kon nu wel zoveel water drinken als ik zelf wilde, dus ik hoefde niet bang te zijn voor een alcohol controle.. .. wel voor veel hobbels in de weg wegens het hebben van een volle blaas....maar ach dat overleef je ook wel weer toch..

Keurig op tijd zijn we vertrokken, en waren nog eerder bij het theater. We konden zo naar binnen, maar werden meteen bij de kassa opgewacht, we moesten ons melden... dus wij dachten natuurlijk meteen dat de kaarten niet goed waren, maar wat bleek, we kregen andere plaatsen in plaats van rij 15  kwamen we op rij 11 terecht en prachtig in het midden... wat wil een mens nog meer,  Daarna gingen we naar het restaurant waar we ons eerst hebben vol gegeten, met heerlijk eten. En we dachten we nemen nog een toetje maar het was echt een toet... maar lekker...

De  voorstelling  begon en we kregen een korte intro, door de man die vader Otto speelt, en door een meisje die de actie "Een dagboek voor een vluchteling" had opgezet.
Prachtig waarom ze dit doet en hoe ze tot dit is gekomen.

Eindelijk begon de voorstelling, het is een belevenis, het decor prachtig, het spel geweldig, en het leeft, je leeft helemaal mee met de spelers en wat kan het theater Amsterdam toch veel mogelijkheden geven, wat geweldig, complete huizen, een compleet café, een compleet huis dat kan ronddraaien, het achterhuis incluis boom, kortom geweldig, daarna de slotscène zo mooi en integer.. ik heb ademloos zitten te kijken en heb eigenlijk geen puntje van kritiek kunnen bedenken.. en dat wil wat zeggen, omdat ik meestal toch wel wat vind.

Heb me alleen bedacht, wat moet dit grandioos zijn geweest om als regisseur zon stuk te mogen regisseren en er zo iets van te maken, en dat je zoveel geld hebt dat je inderdaad dit soort spektakel decors kan maken.. wat gaaf

Dank zij de flop van Sky, kan je deze voorstelling nog steeds zien.. en ik zeg doen, heb je de kans dan is het ideaal...




Geen opmerkingen:

Een reactie posten