dan lach ik mijn tranen weg
gevangen gedachten
van hoe het was
hoe goed we
samen het leven leefden
altijd maatjes voor altijd
dan de klap
jij bent ziek
nooit meer zal je beter worden
samen bedacht was we nog willen doen
om zo samen nog
even gelukkig te zijn
stil kijk ik nu
uit de ramen
van mijn gezicht
die door de tranen
ineens wat minder helder zijn
ik kijk dan om me heen
zie ineens
dat er een regenboog verschijnt
ik lach mijn tranen weg
omdat jij altijd zei
als ik er niet meer ben
weet dan dat met elke regenboog
ik even naar je lach
Geen opmerkingen:
Een reactie posten