Na een nacht, met toch wat buikloop , ik had ook niet zoveel van doe suikervrije snoepjes (sorbitolbommen) moeten eten. Redelijk geslapen. Even gewekt door groep Engelse leerlingen die laat terug kwamen van iets cultureelst denk ik. Ze hadden het in ieder geval leuk gehad. Treffen wij weer als onderwijs mensen een hotel vol met pubers op culturele ontdekkingstocht, via Berlijn naar krakoow.
Het ontbijt was wederom goed. Gisteren hadden we al wat brood n kaas ingeslagen bij een zeer onvriendelijke supermarkt, maar Okey we hebben het vandaag nodig. Kitty, heeft als een echte kampeerder de kaas buiten haar raam gehangen om zo de kaas koel te houden. Het hoofd ook.
Vandaag naar auswitsch, ik vind het spannend en ook bijzonder om de beelden die je alleen uit films kent nu echt te zien.
De bus was er keurig op tijd, maar door mijn zenuwachtigheid waren we 15 minuten te vroeg buiten, weet niet wat het is, maar was hier gespannen voor, misschien wel door de verhalen etc, ik weet het niet.
Tijdens de rit kregen we een film als introductie om de reis van 60 minuten te overbrugen, of om in de sfeer te komen, het was een heftige film met beelden die je het liefst niet had gezien, maar je hoort niet je kop in het zand te steken maar het onder ogen te zien.
We hadden helaas wat pech, er was iets aan de hand onderweg, dus zijjn we een stukje omgereden. Gevolg dat we een uur te laat aankwamen helaas. Maar daarom niet minder indrukwekkend.
Ik ga niet alles over auschwitz schrijven omdat ik denk dat het goed is om de foto's te bekijken op Facebook bij, of om zelf te gaan. Het is gek, het raakt, maar ergens ben je zo voorbereid dat het lijkt alsof je in een film loopt, het is erg surrealistisch. Schattige rode gebouwen, mooie deuren. Verlichting, Okey er staat een hek met stroomdraad om heen,, ( maar dat kennen we ook nog.van een stad, niet zo lang geleden) maar het oogt niet eens zo onvriendelijk. Ik kan me zo voorstellen dat als je daar aankwam je niet meteen de gruwel zag xie er was. Bij het betreden van de gebouwen, kom je ergens waar dus restanten Liggen van de mensen die daar vermoord zijn liggen, afgeschoren haar, kinderspeelgoed , schoenen, borstels, kleding, noem maar op. Het ligt er allemaal. De meeste mensen kochten ook nog een treinkaartje om naar auschwitz te komen, absurd.
Blok 11 waar medische experimenten werden uitgevoerd, mannen die gecastreerd werden, ingespoten,met ziekte kiemen om te kijken hoe het ziekte verloop was. Kinderen op blote voeten in de sneeuw laten staan, een nacht lang om te kijken wat de gevolgen zijn hier van, absurde dingen die men deed, even aangrijpend allemaal. De sta cellen,mer vier mannen staan de hele nacht in het donker zonder voldoende ventilatie. Maar de volgende dag wel weer aan het week om 4 uur in de ochtend, niet te bevatten hoe ziek een geest kan zij of worden gemaakt.
De plek waar mensen werden gefusilleerd , de plek waar mensen aan hun armen werden opgehangen, allemaal even heftig, om te zien, om te voelen.
Daarna naar het gedeelte Birkenau, het vernietigingskamp , langs het spoor lopen, op het perom staan waar de scheiding werd gemaakt. Wie meteen de gaskamer ingingen en wie moesten werken. De sfeer die er hangt, de gaskamers die ze nig snel opgeblazen hebben, de verbrandingsovens onder de grond, het veld waar miljoenen mensen hun as is neergelegd, afschuwelijk en zo aangrijpend. Dan de barakken waar de mannen en vrouwen sliepen. Dicht op een gepakt, een latrine waar ze precies 2 minuten mochten zijn voor hun behoeften, eigenlijk is het cru om te zeggen maar de kippen in een legbatterij zijn nog beter af, die krijgen eten, en kunnen hun behoefte laten lopen wanneer ze willen.
Al die mensen die er hebben gezeten, ontdaan van hun haar, van hun kleren, hun naam die niet meer is,, maar een getatoeëerde nummer in hn arm.... Je bent niets meer gewoon een nummer, en als nummer ga je de gaskamer in, met, als je geluk hebt, het advies om zo snel en diep mogelijk in te ademen, dan gaat het snel en is het minder pijnlijk.
Je komt uiteindelijk als een bergje as naar buiten, en dat was het dan.
Wij waren er op een koude regenachtige dag, dat moest ook, dat past, hier past geen zon overgoten dag in teenslippers en korte broek, daarvoor is het te indringend.
Dit zou iedereen moeten ervaren en naar toe gaan om te weten dit nooit meer, maar ook om de waanzin hiervan te voelen en te beseffen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten