Na weken, eigenlijk al maanden, te hebben nagedacht over de gang van zaken bij een groep mensen waar ik mee samen werk, waar me iets totaal niet zint. Ik heb dit al een paar keer aangegeven, mede omdat ik zo vaak terug krijg vanuit diverse hoeken dat een hoop dingen mis gaan. Te horen dat mensen met buikpijn naar de opleiding gaan, mensen die zich ergeren aan het gedrag van bepaalde mensen bij de lessen. De halsstarigheid van velen.. kortom een hoop dingen die mij tot nadenken zetten. Ondanks dat ik met veel liefde en enthousiasme altijd de lessen heb gegeven, en zeker de lessen die ik zelf bedacht met daarin creatieve en nieuwe uitdagingen. Tevens de lessen gaf waarin een ieder kon experimenteren en uitproberen wat ik zo heerlijk vind. Elkaar tips konden geven, en ook veel nieuwe dingen konden leren van elkaar. Maar zoals ik al schreef, er is me teveel gedoe, en de wagen rijd zo langzaam, het is vechten tegen beterweten in.. en het voelt alsof ik mezelf niet kan zijn. Komt daarbij dat een aantal mensen vreselijk kinderachtig reageren op terechte kritiek, of het verzieken van de les van een collega docent door of te zitten praten, of door te grollen en te griepen of openlijk een docent aan te vallen tijdens een les. Ik heb daar me eerst niets van aan getrokken maar uiteindelijk was het genoeg. zeker als je bij een voorbereiding moet zijn en dan ineens je toevalig hoort dat het op een andere plek is en niets is afgezegd, en natuurlijk kunnen we zeggen het is een misverstand maar toch.. het is wel weer een dag die je vrij houd.... en klussen voor afzegt... kortom de keus is er en ik stop met het lesgeven aan lotusinstructeurs..... het is een lastige keus geweest maar de frustratie en de vele energie die het mij kost wat tenkoste gaat van mijn plezier als lotus docent is belangrijker daaarom...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten