Het is wat puzzelen geweest maar het is allemaal gelukt om 8.15 ben ik uit mijn bed gerold en nadat ik lekker ontbeten had, me laatste spullen had ingepakt kon ik gaan. Dus in de auto naar T harde waar deze etappe begint en eindigt, je gaat via bosrijk gebied naar Elburg het beroemde vestingstadje waar de geschiedenis hoog tij viert. De auto had ik eerst geparkeerd op een straat waar ik dacht op uit te komen maar toen ik las dat het maar 100 meter lopen was aan het einde naar het station, ben ik met mijn auto daar naar toe gereden. Want wat is nou 100 meter op 17 km. Dus nadat de auto geparkeerd was bij het station. De rugzak op de rug hing het boekje in mijn linker hand zat het fototoestel mijn rechterhand. Klaar om te gaan. Liep bijna mis in het begin, maar dank zij Komoot ging het goed.
De route aan het begin was door het bos, heerlijk genieten van het groen en tevens van de Robin die me op een klein stukje van de route gezelschap hield.
Uiteindelijk belandde ik dan in Elburg. Daar ging het al meteen mis, ik zag de muurhuisjes en die wilde ik natuurlijk zien. Dus van het pad af wat wel vaker in mijn leven gebeurt. Maar leuk om die huisjes even te zien. Daarna terug naar de route. Tweede weg links wat ik keurig deed maar ineens bleek ik compleet van de route af te zijn. Maar gelukkig met behulp van Komoot kwam het weer goed. De route in het stadje was een kronkel route waardoor je vaak op dezelfde stukken uit kwam. Zo groot is het stadje ook weer niet. Dus dat was logisch. Het Joods kerkhof was helaas gesloten zodat je foto’s moest maken door het hek. Maar dat mocht de pret niet drukken. Daarna was het voor mij nogal een klus om uit het stadje te komen maar dat is uiteindelijk gelukt. En opgelucht dat ik dit ook weer overleefd had verliet ik het stadje en ging aan de slag met de terugweg via een andere route naar T harde, dit was een wat minder deel, er was veel asfalt maar uiteindelijk kwamen er toch stukken natuur gelukkig.
Onderweg op een bankje mijn lunch genomen bij een paar jochies die zaten te vissen. Erg aandoenlijk vind ik dat. Zeker omdat je jongste steeds zat te zingen. Het laatste stuk was door de bossen tot aan de weg waar ik eerst mijn auto wilde parkeren. Maar ach die 100 meter die uiteindelijk toch meer bleken te zijn was te doen. Daarna met de auto naar het hotel waar het erg druk was. Veel mensen maar dat maakt het weer gezellig. De kamer was goed, niet te groot of te klein gewoon goed. Het eten in het restaurant van het hotel, met helaas dezelfde menukaart, dus wijs geworden koos ik maar voor de geitenkassalade, met frietjes en als toetje het kaasplankje. Helaas werd ik wel op de bank van de eenzamen gezet. Een bank met alleen plekken voor mensen die alleen eten. Met uitzicht op alle tafels met alle mensen die samen waren . Een soort plek om als een soort eenzame harten te kijken naar mensen die gelukkig lijken. Maar goed het eten was prima en morgen pak ik de tafel bij het raam bij het ontbijt,
De avond relaxt op de kamer in bed gelegen en gekeken naar van alles en nog wat op tv.
Top dag was dit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten