dus dat....

Ooit in een show van Marc Marie Huijbrechts deze prachtige zin, deze zin blijft altijd door mijn hoofd spoken mede omdat ik me besef hoe mooi dit is.

Hij haalde deze zin aan die was uitgesproken door de vrouw van de ontvoerde Freddy Heineken, die ook zoiets had gezegd, Ik vergeef hem zodat ik mezelf kan vergeven..

Het was een iets andere versie maar ik merkte ook dat het me raakte.... mede omdat ik, toen ik er nog meer over na ging denken, besefte dat het zo waar is...

Op het moment als je de ander vergeeft maak je ook je hart leeg en dat geeft ruimte, om open te staan vrij van boosheid en verbittering over de dingen die gebeurt zijn. Zo mooi en bijzonder dit om dit te beseffen dat het zo kan.

 

Terwijl ik dit hoorde, nu dus weer lees, bedacht ik me hoe dat vaak ging in relaties. ik besef me dat ik vroeger, in mijn prille jaren dan zo verdrietig was dat ik die ander zo zwart mogelijk maakte. met als gevolg dat ik dus ook mijn eigen hart zwart maakte, en dus daardoor nog dieper in de put kwam te zitten. Is ook niet zo gek eigenlijk want Robert long zong al  "aan het eind van de liefde ontmoet je een vreemde, een vreemde mevrouw of een vreemde meneer." ( zie link naar het liedje onder deze blog)

Dat klopt ook, de vraag die je op een gegeven moment stelt wat heb ik in diegene gezien.

Met het rijpen der jaren,  las ik ooit een mooie opmerking in een damesblad. in een kolom van een dame die schreef dat ze op bezoek was bij iemand die gescheiden was, waar de trouwfoto nog stond.. ze zei, toen die ander vroeg waarom die foto er nog stond : "Ik ga dat stuk uit mijn leven niet wegstoppen of verbannen het is een deel van mij wat mij zo heeft gemaakt, het hoort bij mij" Dat vond ik kracht.. daar leerde ik enorm van. zo is het ook dacht ik. waarom je eigen hart zwart maken of iets doen alsof het niet was terwijl het altijd in en bij je is.. 

Het werkt voor mij in ieder geval om zo te kijken naar de dingen die anders liepen in mijn leven dan ik had gehoopt, al helpt dat wandelen er ook erg in mee, het herbeleven en alles te bekijken met de ogen van  nu , en niet met de verdrietige of boze ogen van toen. het maakt het mooi om inderdaad die ander te vergeven, om zo jezelf te anders te zien met de mildheid van nu.

( zou bijna Amen schrijven)