Ontwaken met fluitende vogeltjes wat wil een mens nog meer. En echt zangvogels en geen krijsende meeuwen die ook charmant zijn maar toch heeft dit mijn voorkeur. Het slapen ging weer geweldig, ben inmiddels aardig gewend aan dat slapen in hotels, soms voelt het weer alsof ik op reis ben met een theatergezelschap. Gouden tijden toen dat toeren. Maar ook goed dat dat voorbij is. ...
Voor mijn doen moest ik me behoorlijk haasten vanochtend, dat viel wel mee uiteindelijk maar dat kwam met name omdat ik wat langer in bed was blijven liggen, voordat ik het ochtendritueel had gedaan wilde ik eigenlijk er voor zorgen dat ik alles in gepakt had zodat ik meteen kon gaan als ik klaar was met het ontbijt. tenslotte moest er een trein worden gehaald.
Het ontbijt was wederom prima, het standaard gebeuren heb ik tot me genomen zodat ik een goede bodem had voor de rest van de dag. Dit doe ik vaak bewust zodat ik weet dat ik niet onderweg nog een keer moet lunchen met name als het maar een korte route is die ik hoef te lopen, 15 km is prima te doen zonder te lunchen onderweg, al had ik wel in mijn hoofd gezet dat ik mocht ik een ALDI tegenkomen dat ik een salade zou halen om deze te eten onderweg.
Nadat ik in de auto was gestapt en aankwam bij het station bleek dat ik precies 5 minuten had om de trein te halen die naar Nunspeet ging, dus wie ben ik om dan te treuzelen, heel snel de spullen gepakt en met stevige pas naar het perron, die ik op goed geluk koos, omdat ik het niet zeker wist of het spoor 1 of 2 was maar bedacht me er staan daar mensen dus dat moet hem wel zijn. Dus ik naar spoor 1, en het klopte ik stond er net, had net mijn sleutels in de tas gedaan, net mijn andere spullen uit de tas gehaald en daar was de trein.
De rit duurde niet lang, aankomst in Nunspeet, en daar begon de ellende, het boekje was zo vaag, mede omdat de stationsklok ontbreekt, was het lastig lopen en zoeken maar goed uiteindelijk vond ik de weg die ik moest hebben waar het beginpunt was van deze route.. Dwalend door Nunspeet zie je toch wel heel veel mooie dingen die je normaal niet ziet, tevens was er een ALDI, als of het zo moest zijn, waar ik snel nog een salade heb gehaald. Daarna het pad vervolgt en voor ik het wist was ik al weer Nunspeet uit en ging ik de prachtige bossen van de Veluwe in.. heerlijk genieten.. veel bomen inderdaad, met het boekje in de hand ging het eigenlijk voorspoedig, totdat het punt kwam waar ik over een twee tal wegen moest, je ging over een brug, je moest dan rechtdoor werd er gezegd, dan de volgende weg oversteken maar dat ging dus niet.. dat was het punt. .Je moest dwars door de struiken heen om bij de andere weg te komen over een hek klimmen die er volgens mij niet voor niets staat en dan moest je de wegen oversteken om uit te komen bij het pad dat je moest volgen, en dat klopte ook want daar hing een merkje van de route.
Met gevaar voor eigen leven heb ik het toch overleefd en ben ik heelhuids aan de overkant gekomen, heb me geprezen met mijn lange benen.
Daarna ging het lekker totdat juist de verdraaide zandverstuiving weer eens in beeld kwam, daar heb ik weer lopen tobben en zoeken waar ik heen moest, wat een ellende is dat.. maar ook die overleef, wel een paar keer de verkeerde weg ingeslagen omdat het boekje toch wel onduidelijk was maar uiteindelijk via de komoot toch op het juiste pad gekomen.
Daarna ging het snel, voor ik het wist was ik op het laatste stuk rechte pad dat naar het station zou leiden, dus tijd voor de thee en de salade op een bankje in het bos..
Na mijn korte pauze weer verder gelopen en zoals te verwachten was kwam ik weer op hetzelfde punt uit als de dag ervoor, en kon ik zo naar het station lopen waar mijn auto nog prachtig stond te wachten,
Even snel een stil plekje opgezocht om mijn wandelkleding en schoenen te verwisselen voor mijn gewone kleding om daarna in de auto te stappen en naar mijn moeder af te reizen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten