Ze heeft het voor elkaar :-)

Gisteravond zat ik  wat te hangen voor de tv, de serie Merlin, op Netflix te kijken, geweldige serie vind ik dit. Ik dacht even dat het maar 1 seizoen was maar het blijken er gelukkig 5 te zijn.. ik zit te smullen van deze serie.. hij is ontroerend maar ook spannend.. veel toverkunsten.. heerlijk.. genieten.

Het is prachtige om te zien hoe een tovenaar in de tijd van Koning Arthur moest leven al zal het een hoop fantasie zijn maar toch.. geweldig.

Terug waar het om ging, de titel van deze blog, ineens ging mijn skype af, dat gebeurt niet vaak, veel mensen weten niet eens dat ik skype heb dus ja dat gebruik ik eigenlijk niet.. Meeste doe je via de whats app, maar goed.. de skype ging.. 

Er stond een onbekende naam voor mij , dan ben ik altijd al erg op mijn hoede.. dus heel voorzichtig een Hallo.. en ineens hoorde ik de vertrouwde stem van mijn moeder van 86, die ineens Skype had op haar iPad, waar ze eigenlijk geen klap van begrijpt, als ik haar een linkje stuur met foto's moet alleen dat linkje in de mail staan, anders is ze het kwijt en weet ze het niet.. en komt ze niet bij de foto's maar dat mensje heeft ineens skype...

Het is zo geweldig,  voor het eerst konden wel elkaar zien na de kerst door de toestand in de wereld. konden we praten met elkaar  maar elkaar niet zien..  en 2,5 uur even op en neer om even naar elkaar te zwaaien is ook lastig dat is het net niet namelijk..  maar ik had wel al bedacht dat ik dat zou gaan doen in de meivakantie.. dan maar gewoon en soort van dagje uit naar mams met zwaaien en praten op afstand.. je wil tenslotte niet het huis waar ze woont met meer ouderen uitroeien.. omdat jij zo graag je moeder even echt wil zien... dat moet je niet willen. Ik zou mezelf het ook nooit kunnen vergeven als ik eerlijk ben, als ik er geweest zou zijn, ook al voel ik me niet ziek etc., ineens daar mensen ziek zouden worden.. ik kan nooit zeggen dat ik het net was die daar voor heeft gezorgd want dat weet je dus niet.. lastig van dit verhaal vind ik

Maar goed. ineens zagen we elkaar weer, weliswaar via een schermpje maar het was leuk, ze moest wel even wennen dat ze dus niet alleen haar voorhoofd liet zien maar haar hele gezicht.. maar het was geniaal

Ik herinner me dat ik al weken geleden had gezegd dat ik met haar wilde skypen maar dat het zo lastig is om uit te leggen als ze dat ding niet heeft en niet op haar tablet staat van Samsung, en aangezien ik een i pad heb is dat zo lastig uit te leggen hoe en wat..  ken de schermen etc. niet maar het is nu dus opgelost

Het is in dat koppie gaan zitten en ze is net zo lang gaan lobbyen en zoeken totdat ze iemand had die haar kon helpen met alles, die voor haar het kon regelen dat ze op de skype  kon. want ze wil toch mee in deze tijd... en ze doet het.

Het was een feestje zo op de woensdagavond om met haar te praten. ergens naast blijdschap  ook een soort ontroering, dat ze dit toch maar weer doet.. ze flikt het en ze heeft het voor elkaar.

Ik zie haar dan uiteindelijk helemaal omdat ik zei dat ze het scherm anders moest houden, waardoor ik eerst het plafond , de vloer, de tafel een gedeelte van haar been kreeg te zien maar uiteindelijk had ik het goed beeld haar gezicht.. en dan die ondeugende oogjes dat ze met toch even mooi te pakken had. 

Wat een heerlijke afsluiting van de avond..  alleen vrees ik dat mijn moeder nu te pas en te onpas wil en zal skypen maar ach zij mag.. zij is mijn moeder..

( en nu kan het nog tenslotte)