Elke week bel ik mijn moeder op, het mensje ven 86 is altijd een bron van optimisme en vrolijkheid.
Dat is ook niet zo gek..
Natuurlijk praten we over deze tijd... en of ze het erg vind dat ze niet naar buiten kan, ze is een doe-mens, van wie zou ik dat toch hebben.. dat altijd willen doen en bezig willen zijn.... ik zou het niet weten
Maar goed, haar dingen die ze zoal deed in de week zijn natuurlijk nu stil gevallen, ze zit veel thuis. Gaat nog wel zelf boodschappen doen.. gelukkig woont ze in Musselkanaal en is de provincie Groningen nog aardig goed mbt tot de mensen die ziek zijn van deze virus....
Maar toch ze past op.
Terwijl ik zo met haar zit te praten vraag ik haar wat ze nu zoal denkt.. het mooiste wat ze zei. en dat raakte me..
"Toen we in de oorlog zaten, kon je ook elk moment dood gaan, dat wist je, kon je ook niet op straat lopen.. moest je elke avond je ramen dichtplakken zodat er geen licht naar buiten scheen.
Je had geen eten en geen drinken, ja bloembollen, je had geen kleren, de kleren van anderen werden vermaakt.. je zat met soms wel 13 kinderen en de ouders in een hele kleine ruimte... maar we leefden nog en gingen door"
Waarop ze zei:
"Nu is het net oorlog, maar dan op een ander vlak.. we kunnen nog steeds naar buiten maar moeten oppassen,. we hebben nog steeds eten en drinken... we hebben een warm groot huis, nog mooie en goede kleren.. en we hebben tv en telefoon. we kunnen elkaar bereiken.. en heel veel mensen hebben genoeg WC papier voor de komende maanden dus dat is ook mooi hoeven we ons daar niet druk over te maken..."
Kortom ze pakt het zo op en vind het goed zo. en natuurlijk is ze ook bang, ze wil nog niet over naar de andere kant maar zegt ook... het is ook op een dag mijn tijd... dus als het mijn tijd is dan is het goed.
Ik heb daar respect voor.. ik had zelf al een paar keer de link gelegd met de oorlog maar mijn moeder verwoord het zo mooi. zo praktisch dat ik bevestig zie wat ik steeds al denk.. we brengen nu een klein offer.. we moeten nu oppassen en uitkijken maar we hebben het nog steeds goed. het is warm, we hebben eten, we hebben drinken en kunnen ons op allerlei manieren vermaken. met film etc
Kortom het is niet leuk als je het andere leven gewend bent. het is niet leuk dat je vrienden niet meer kan bezoeken laat staan knuffelen en aanraken.. maar je weet waar voor je het doet..
de goede zaak om zoveel mogelijk mensen te sparen en het virus zo goed mogelijk beheersbaar te houden totdat er en medicijn is die mensen kan helpen..
dus laten we afstand houden.. en als je het voor jezelf niet belangrijk vind, doe het dan voor anderen.. geef die wel die vrijheid.. geef ze de kans dat ze 1.5 meter afstand kunnen houden want jou vrijheid houd op waar die voor een ander begint... en laten we elkaar gewoon 1.5 meter vrijheid gunnen om te overleven.. deze oorlog te overwinnen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten