Al een tijdje geleden kregen we te horen dat een unitleidster ons ging verlaten. Ze had een andere baan aangeboden gekregen op een andere school. Deze school lag dichter bij haar woonplaats maar ook was het een plek waar ze een andere functie kreeg, ze werd directeur van deze school.
Het werd ons verteld en ik moet bekennen dat ik dat een akelig bericht vond. Ze is een kanjer, ze heeft een zakelijke betrokkenheid, ze heeft een duidelijke mening en weet dit zo mooi te verwoorden zonder mensen te kwetsen. Ze is eerlijk en open en geeft de medewerkers altijd het gevoel van dat ze het goed doen. Ze zegt heel vaak, het is goed dat je dit doet, jij hebt de kennis dus je hoeft met mij niet te overleggen of uit te leggen. Ik vertrouw op jouw kunde... dat is mooi en goed.. daardoor groei je als personeelslid maar ook als school.
Donderdag was dan ook het afscheid, in een goed gevuld restaurant kreeg ze haar eerbetoon,
prachtige liedjes die gezongen werden door haar naaste collega's, prachtige liedjes die haar werden toegezongen, maar ook haar zelf gekozen lied om te zingen, Sweet goodbyes met een eigen tekst.
Het was mooi om te zien hoe de collega's hun best hadden gedaan om haar in het zonnetje te zetten, men had een high thea georganiseerd met diverse potten thee, met hapjes uit eigen keuken van ons restaurant, het was prachtig aangekleed. Kortom het was een feest met een traan.
In haar afscheidsrede zei ze al.... Nu hoef ik alleen nog maar dood te gaan... en dat hoop ik niet maar het was wel alsof de school een stukje dood gaat...
Ze kreeg prachtige afscheidscadeaus, zoals een mooi gemaakte stoel in rietveld stijl met haar afbeelding erop, een prachtige open haard voor op haar terras, en daarnaast prachtige sieraden, een bak met nagellakjes omdat ze zo gek is op nagellak.. natuurlijk het boek met alle selfies die met haar gemaakt zijn op school.
Ze heeft een welverdiend afscheid gehad.
Het prachtige lied gezongen , met daarin eigen stukjes tekst van haar maatje en mede-unitleider sloeg erg aan.. zeker de opmerking dat ze net weg ging voor de grote verhuizen.. met als slot woord, takke wijf.. wat met een lach werd gezien en ontvangen.. prachtig. op de melodie Oh OH Den Haag.... het was mooi en goed om erbij te zijn..
Donderdag was dan ook het afscheid, in een goed gevuld restaurant kreeg ze haar eerbetoon,
prachtige liedjes die gezongen werden door haar naaste collega's, prachtige liedjes die haar werden toegezongen, maar ook haar zelf gekozen lied om te zingen, Sweet goodbyes met een eigen tekst.
Het was mooi om te zien hoe de collega's hun best hadden gedaan om haar in het zonnetje te zetten, men had een high thea georganiseerd met diverse potten thee, met hapjes uit eigen keuken van ons restaurant, het was prachtig aangekleed. Kortom het was een feest met een traan.
In haar afscheidsrede zei ze al.... Nu hoef ik alleen nog maar dood te gaan... en dat hoop ik niet maar het was wel alsof de school een stukje dood gaat...
Ze kreeg prachtige afscheidscadeaus, zoals een mooi gemaakte stoel in rietveld stijl met haar afbeelding erop, een prachtige open haard voor op haar terras, en daarnaast prachtige sieraden, een bak met nagellakjes omdat ze zo gek is op nagellak.. natuurlijk het boek met alle selfies die met haar gemaakt zijn op school.
Ze heeft een welverdiend afscheid gehad.
Het prachtige lied gezongen , met daarin eigen stukjes tekst van haar maatje en mede-unitleider sloeg erg aan.. zeker de opmerking dat ze net weg ging voor de grote verhuizen.. met als slot woord, takke wijf.. wat met een lach werd gezien en ontvangen.. prachtig. op de melodie Oh OH Den Haag.... het was mooi en goed om erbij te zijn..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten