Onze Vlaamse collega van de ISK ging trouwen. Al weken is er over gepraat, hij is al een jaar aan het diëten, omdat hij toch in zijn gekochte trouwpak moest passen, hij was er al de hele tijd mee bezig. Met hem het hele ISK team, dus dat was wel een druk wat er op het team lag. Er moest natuurlijk van alles bedacht worden, zoals een lied, een dansje, iets wat de leerlingen konden doen. Kortom het was best veel werk.
Maar onze leerlingen zijn goud, dat weten we, ze wisten dit, ze wisten dat hun meester zou trouwen om 16.00, en ze waren er dus ruim op tijd, ik moest eerst nog even een andere verplichting doen na mijn lessen tot 15.15, dus ben ik daarna meteen naar de leerlingen gegaan zodat ze niet zo alleen zouden staan daar. Een andere collega had woensdag beloofd dat zij er ook zou zijn, maar ik denk dat er iets tussen is gekomen, dat ze er dus niet kon zijn.Want toen ik aankwam stonden de collega's van de ISK daar al klaar, en ik was net op tijd om de bruidegom met zijn bruid op de fiets te zien aankomen fietsen.
De leerlingen stonden al bij elkaar te praten en hadden het in eerste instantie niet eens door... de opmerking was dan ook.. OP DE FIETS???? niet eens een auto.. bij ons komen ze in grote auto's. Heel bijzonder dus voor hen, maar het is hun meester dus het is goed en bijzonder. Het bruidspaar ging het gemeentehuis in, en de leerlingen bleven buiten, de directe collega's van de ISK gingen ook mee naar binnen en ik ben dus bij de leerlingen gebleven als een soort van kinderoppas... Ze hadden bellenblazers bij zich, en ze hadden de dikste lol met elkaar.
Het half uurtje waarin een leven compleet veranderd is toch wel heel bijzonder, en toen bleek dat het bruidspaar naar buiten zou komen, stonden de leerlingen in een rij bij de trap en bleven maar bellen blazen.
De leerlingen stonden te genieten. ze straalden alsof het hun eigen bruiloft was.
Hun meester kwam er speciaal even aan om hun felicitaties in ontvangst te nemen, en ze waren blij. Ik heb maar even de opmerking geplaatst dat ik vond dat er een foto moest worden gemaakt van de leerlingen met hun meester, dat ging dus ook gebeuren en ik heb heel subtiel, waar ik goed in ben , maar ze de kant van het bordes opgedreven zodat de leerlingen met hun meester op het bordes stonden.. ze stonden te genieten en te stralen. het is volgens mij een hele mooie foto geworden waarop een heleboel mensen staan te stralen..
Het grappige was wel , toen er een hele grote groepsfoto moest worden gemaakt ik en een leerling aan de kant gingen staan, omdat we niet op de foto wilden. Een vriend, de broer van een leerling die niemand kent maar met zijn neef was meegekomen leuk erbij ging staan en dus ook op de foto staat.. Ik moet nu al lachen om het idee dat als de foto's komen het bruidspaar zich afvraagt wie dat joch is.. of het een oud leerling is.. maar ach dat maakt een bruiloft ook weer extra leuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten