vogeltje

Afgelopen week een les gedraaid met de isk klassen, ik wilde ze leren spelen op het podium. Dit is vaak voor hun een moeilijke opgave dus dan bedenk ik een spelvorm waarin ze het wel durven en kunnen.

Dit keer heb ik gekozen voor het park. Op mijn podium bouw ik dan een park. Ik zet daar een bankje neer, ik maak een vijvertje, door middel van een doek op de grond en zet er voor de sier een knuffeleendje in. Ik maak een standbeeld van Prinses Beatrix, en vertel dat de blokken op het podium bomen zijn. Gevolg.. het is een park.

Ik vertel ze dan ook dat ze een ontmoeting hebben in het park. Ze gaan dus in eerste instantie gewoon praten met elkaar. Dit is voor mij een manier om ze te leren hoe ze contact kunnen maken, om te leren om met mensen te praten, maar ook om te ontdekken hoe ver hun Nederlands inmiddels is.

Soms komen ze niet ver en blijven ze hangen in hoe gaat het. maar dat is niet erg. dan leer ik ze hoe ze een gesprek verder kunnen voeren.

Als iedereen dit gedaan heeft, en we hebben gelukkig maar kleine klassen nog, dan doe ik het gesprek over het vogeltje. Ik vertel ze dan dat ze een vogel op hun schouder hebben, dit is vaak even erg wennen, want dat kan niet. toch ontdekken ze dat het wel kan en ze ontdekken ook dat ze meer vogels kennen dan ze weten. Het bijzondere is dat ze soms vogels nemen als een zwaan, een grote witte uil etc.. geweldig. De meesten kiezen voor een papagaai omdat ze die kennen.

Ze spelen dan dat ze elkaar ontmoeten in het park en hun gesprek gaat dan over de vogels.. wat meteen het gevolg heeft dat de leerlingen helemaal loskomen. ze hebben een onderwerp en ik wil dan dat ze ook de vogel iets kunnen laten doen.. Ik open meestal het spel door met mijn zebravinkje op te komen die kilroy heet, maar die alles kan,. incluis een salto met dubbele schroef.. dat laat ik dan ook gebeuren, ik volg dit met mijn hoofd en natuurlijk beland kilroy met zijn koppie in het zand.. en klapt dubbel. nekje gebroken. Dus ik speel in een hele korte scene het hele proces van rouwverwerking voor ze. maar ook de humor die er bij komt kijken. Ik speel dit dan met een andere leerling en die komt niet meer bij, naast mij..

Nadat ik dit heb gespeeld mogen zij, en het is altijd raak, ze willen meteen, ze hebben er zin in, ik ze de ontwikkeling van ze.. ik merk dat ze groeien en genieten en steeds gekker dingen bedenken. Een specht die denkt dat hun oor een boom is en dus daarin zit te kloppen, een zwaan die ineens gaat poepen op hun rug, gevolg het moet schoon gemaakt worden.  De uil die met een ketting aan zijn poot vast zit aan een schouder, maar die ineens rondjes gaat vliegen rond de nek. gevolg dat diegene speelt dat hij bijna stikt.. kortom ik lach me slap met deze gasten en zij met mij.