Een aantal mensen zal het niet ontgaan zijn dat er deze week weer kan worden aangebeld door een collectant van het KWF.
Daarom wilde ik, ook in de hoop dat velen met mij geven aan het KWf, toch een blogje er aan spenderen
Mijn eerste contact met het KWF was toen ik gevraagd werd door Karel van Koppen of ik wilde meewerken aan het Wilhelminabos. De vraag was, omdat het bos 5 jaar bestond, ik flarden wilde aanleveren die dan op glazen panelen daar zouden worden geplaatst en daar dus ook zouden blijven staan.
Meteen zei ik ja, wetende dat mijn opa van moederskant een afschuwelijke pijnlijke lijdensweg heeft gehad door de leverkanker die hij had. In die tijd konden ze er niet veel mee, en was het inderdaad wachten totdat het lichaam het op zou geven. Veel mensen hebben in die tijd, maar mijn idee onnodig veel geleden, maar men wist in die tijd ook niet beter hoe het anders moest. Men had de kennis niet. Nu gelukkig wel. Dank zij het vele geld dat het KWF elk jaar weer ophaalt met hun acties, zoals Samenloop voor hoop, nu weer de collecte, natuurlijk ook door het organiseren van de boomplantdag in het Wilhelminabos.
Eénmaal mocht ik daar bij zijn, dat was het jaar dat mijn flarden werden onthuld, ik kan alleen maar zeggen wat een intense ervaring is dat geweest, wat heeft het mij geraakt, het geheel wat en hoe het was opgezet, ook hoe de hele dag was georganiseerd. het was indrukwekkend en ook erg emotioneel.
Daar maakte ik contact met een aantal mensen die de groep leiden van Nabestaanden van overleden kankerpatienten.
Door hun werd ik uitgenodigd om een workshop flarden schrijven te geven. Dit heb ik natuurlijk ook gedaan, wat erg leuk en ook mooi was. In het begin overviel het me een beetje al die emoties die er waren en die je voelde, maar je groeit er in mee. en ik heb een aantal jaren mogen meewerken wat prachtige mooie flarden opleverde die de mensen schreven. Sommige mensen stuurden mij hun geschreven flarden en zo mooi hoe ze hun verdriet een plek gaven maar ook hoe ze hun verdriet deelden. Het was prachtig om dit te doen. Helaas stopte deze dagen omdat men opging in een groter geheel waarin niet meer jaarlijks een dag werd georganiseerd voor nabestaanden.
De bundel 'Gevangen in glas', had eerst een andere titel, namelijk 'In glas gevangen' dit omdat dit 100 exemplaren waren en er werden er niet meer van gemaakt, deze 100 exemplaren waren voorzien van foto's van de panelen en ook door mij gesigneerd... Later, omdat de vraag groot bleef en nog steeds willen mensen deze bundel is hij opnieuw uitgebracht in een herdruk waaruit de foto's zijn gehaald. Dit deed ik om toch te zorgen dat de eerste 100 bijzonder bleven.
De opbrengst van deze bundel gaat altijd naar het KWF, waarmee ik zo mijn bijdrage lever aan het KWF.
Voor de mensen die het leuk vinden om de site te bezoeken die is gemaakt naar aanleiding van deze dag, raad ik aan de onderstaande link te volgen.
Mocht je echter de bundel willen bestellen, dan raad ik je aan om op onderstaande link te clikken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten