Tegenwind...Lenette van Dongen

 

Na dertig jaar lust en las, mode en meningen, gezellige drukte en onverdraagzaamheid, verlaat  Lenette huis en haard om in de grote stad om in ene dorp dicht bij zee haar rust te vinden. Terug naar de natuur. Maar is de natuur wel de beloofde rustbrenger? Na de voorstelling Niké en Roedel is cabaretière, presentatrice, zangeres en multi talent Lenette van Dongen terug met aar tiende voorstelling Tegenwind, waarin ze u met fenomenale zelfspot laat meegenieten van haar zoektocht

aldus de omschrijving van deze show op de site van Ishala theater waar ik dus vanavond ben geweest met vriend Frans.

Keurig om half acht was ik, omdat het verkeer zo heerlijk mee werkte bij  Frans, even nog daar gezeten om daarna lopend naar het theater te gaan. Meestal ben ik niet zo van het lopen, nu ook niet, maar ja, Frans zijn argument was prima, het was mooi weer en waarschijnlijk is alles vol aan parkeerplekken dus kan je beter lopen.. ik was het er mee eens. Zo liep ik vrolijk en vrij door de straten van Capelle op naar het Theater.


Gelukkig waren we op tijd, en dit was mooi, want we konden meteen door naar binnen, dus niks niet gehang in de hal maar gewoon naar binnen. De voorstelling was zonder pauze, daar ben ik erg van, vind het zo heerlijk dat als je in een sfeertje zit je er in kan blijven. Bij opkomst kreeg Lenette natuurlijk meteen applaus, dus dat was lekker, daarna begon het gesprek met het publiek, ik ben daar nooit zo van, en als je op de eerste rij zit, zit ik altijd met samen geknepen billen, omdat ik hoop dat ik niet aan de beurt kom. Gelukkig ging na een te enthousiast mevrouw, die maar bleef reageren en bleef enthousiast doen, het zaal licht uit en ja hoor ging de show echt beginnen.

Het was een prachtige show, zeker de opmerking over de  "vind ik" vrouwen. of mensen, dat mensen dingen niet willen veranderen omdat ze dit al jaren doen... dus dat vind ik.. vreselijk, en ik herken ze ook. ook haar opmerking op donts.... zoals heel hard Oe roepen, ik dacht dat ik erin bleef, ik was tenslotte met de oe roeper van de beekse bergen, waar na de zomervakantie mij de vraag stelde of ik bij die meneer was die heel hard Oe riep.. kortom er waren veel herkenbare momenten in de show.

De indruk was wel bij mij , dat de show minder gestroomlijnd was, dat er af en toe hap en snap stukjes inzaten.. de overgangen vond ik dit keer wat minder vloeiend dan andere keren in haar shows.

Wel vond ik het geniaal, haar verhaal over het tuinieren wat leuk moet zijn.. en hoe ze het uitbeelde, over het schoonmaken en noem maar op.. prachtig
Een show dus om weer een keer te bekijken.