Vandaag stond op het programma het bezoek aan de Reichstag, ik ben hier met Kitty geweest, toen was de koepel dicht, toen ik met Susan een aantal jaren geleden ging, was er een rij van hier tot Tokio en terug.. dus nu hadden we de kans om hem te gaan bezoeken en inderdaad naar boven te gaan, ook de koepel in.
Gisteravond kwamen we wat moeizaam op gang, uitpakken, en voor het eerst in mijn leven heb ik alles eruit uitgepakt en in de kast hangen zodat ik niet uit mijn koffer leef, al denk ik dat het niet echt helpt aan de opgeruimdheid van mijn kamer. Eerst lekker pizza gegeten met toetje Tirmisu, heerlijk.Daarna een korte wandeling gemaakt door de stad, het gedeelte waar we zitten, omdat je toch je buurt moet verkennen, Het is er prachtig dat blijkt wel. We zitten goed. Gisteren is mijn kamer uitgeroepen als hoofdkwartier, omdat hij groter is, twee stoelen heeft en een koffie/theecorner. Dus meteen de plannen gemaakt voor vandaag. We gaan van de Reichstag, naar de Brandenburgertor daarna het Auschwitsmonument wie weet ervaar ik het nu anders dan de vorige keer. Even de lobby n van het beroemde hotel, daarna een korte wandeling door het park om te eindigen bij het Scwulen museum. Ik zag dit staan in het boekje van Berlijn Welkom en leek mij wel grappig, omdat Berlijn natuurlijk een rijke historie kent van de homo en. Travestietencultuur. Kortom een mooie dag om te gaan genieten van het weer.
Vol enthousiasme vertrokken we le laat, het vakantiekwartiertje was al behoorlijk er in geslopen. Gelukkig hadden we de route ,de overstappen etc goed bekeken en dus waren we op tijd. ik zei al tegen Susan wat er ook gebeurt, ik ga die Reichstag op al is het klimmend. Dat was dus niet nodig. Mijn vorige ervaring is ,dat je binnenkwam en dan meteen naar boven ging. Dit keer dus niet, dit keer werden we in de hal gezet op zachte leren banken en mochten we. Wachten totdat we aan de beurt waren. Daarna werden we dus door een dame mee genomen op de grand Tour door het gebouw wat ik niet had verwacht. Dit had Susan dus geregeld. Lief van haar, het was dan ook best interessant de eerste 10 minuten, daarna, ik als ADHD -er was meteen al mijn concentratie kwijt en dan is het een lange anderhalf uur. Maar het was, wat ik begreep van Susan erg interessant.... Ik geloof het graag.
Boven in de koepel waar mij het eigenlijk om te doen was, was het prachtig en mooie. Ik vond het genieten, mooie foto's ook gemaak die dus later op Facebook komen omdat het dus nu niet lukt te trage WiFi. Na de 2en een haf uur lopen door de Reichstag. Zijn we naar de Branderburgertor gegaan om daar heerlijk te zitten en bij de Starbuks te eten . Onderweg kwamen we echter een parkje tegen waar de zigeuners een gedenkplek hebben voor de overleden zigeuners. Na heerlijk in de zon te hebben gezeten, even hotel Adler in, omdat ik vond dat Susan dat moest zien Kitty had dit aan mij aangeraden en we zijn er samen geweest, alleen ben ik even kwijt waaro we daar heen moesten.Het was indrukwekkend weer het interieur.
Na het bezoek aan het hotel zijn we naar het Auschwitz monument gegaan, daar was ik al een keer geweest en het zei me niet zoveel,, nu echter wel, nu was het zo dat ik extra genoot, ook het gevoel weer kreeg wat er in Auschwitz. Was, niet beklemmend maar wel het bizarre gevoel. Daarna zijn we gaan lopen en eerst na de plek waar de omgekomen Homo's en Lesbo's worden herdacht,, waar het monument voor ze stond. Een prachtige zwarte kubus waarin een filmpje word getoond van twee kussende mannen Lopend door het park, omdat we op weg waren naar het Schwulenmuseum, wat een klere end lopen is, maar ja door het park, in de zon, in goed gezelschap is het goed te doen, na een wandeling van dik een uur, kwamen we aan bij het museum open van 14.00 tot 18.00 We waren er keurig om 16.00 en terwijl we er stonden te kijken, kwam er nog een ander jongen bij staan, bleek het museum dus dicht te zijn...... Zo bizar, en zo vevelend omdat je dat hele stuk hele stuk heb gelopen, dus wij weer met onze afgesleten voetjes terug om samen maar eens na te denken wat nu we hebben de u banen genomen, hebben wat souvenirs gekocht voor vrienden, zijn tussendoor even naar het hotel gegaan om ons te verfrissen en ik meteen om dit verslag te schrijven en daarna gaan we tapas eten heerlijk . Kortom weer een mooie dag en zoals we steeds zeggen we hebben geen haast de hoogtepunten hebben we al gezien, dus we doen het op onze gemak.
Vol enthousiasme vertrokken we le laat, het vakantiekwartiertje was al behoorlijk er in geslopen. Gelukkig hadden we de route ,de overstappen etc goed bekeken en dus waren we op tijd. ik zei al tegen Susan wat er ook gebeurt, ik ga die Reichstag op al is het klimmend. Dat was dus niet nodig. Mijn vorige ervaring is ,dat je binnenkwam en dan meteen naar boven ging. Dit keer dus niet, dit keer werden we in de hal gezet op zachte leren banken en mochten we. Wachten totdat we aan de beurt waren. Daarna werden we dus door een dame mee genomen op de grand Tour door het gebouw wat ik niet had verwacht. Dit had Susan dus geregeld. Lief van haar, het was dan ook best interessant de eerste 10 minuten, daarna, ik als ADHD -er was meteen al mijn concentratie kwijt en dan is het een lange anderhalf uur. Maar het was, wat ik begreep van Susan erg interessant.... Ik geloof het graag.
Boven in de koepel waar mij het eigenlijk om te doen was, was het prachtig en mooie. Ik vond het genieten, mooie foto's ook gemaak die dus later op Facebook komen omdat het dus nu niet lukt te trage WiFi. Na de 2en een haf uur lopen door de Reichstag. Zijn we naar de Branderburgertor gegaan om daar heerlijk te zitten en bij de Starbuks te eten . Onderweg kwamen we echter een parkje tegen waar de zigeuners een gedenkplek hebben voor de overleden zigeuners. Na heerlijk in de zon te hebben gezeten, even hotel Adler in, omdat ik vond dat Susan dat moest zien Kitty had dit aan mij aangeraden en we zijn er samen geweest, alleen ben ik even kwijt waaro we daar heen moesten.Het was indrukwekkend weer het interieur.
Na het bezoek aan het hotel zijn we naar het Auschwitz monument gegaan, daar was ik al een keer geweest en het zei me niet zoveel,, nu echter wel, nu was het zo dat ik extra genoot, ook het gevoel weer kreeg wat er in Auschwitz. Was, niet beklemmend maar wel het bizarre gevoel. Daarna zijn we gaan lopen en eerst na de plek waar de omgekomen Homo's en Lesbo's worden herdacht,, waar het monument voor ze stond. Een prachtige zwarte kubus waarin een filmpje word getoond van twee kussende mannen Lopend door het park, omdat we op weg waren naar het Schwulenmuseum, wat een klere end lopen is, maar ja door het park, in de zon, in goed gezelschap is het goed te doen, na een wandeling van dik een uur, kwamen we aan bij het museum open van 14.00 tot 18.00 We waren er keurig om 16.00 en terwijl we er stonden te kijken, kwam er nog een ander jongen bij staan, bleek het museum dus dicht te zijn...... Zo bizar, en zo vevelend omdat je dat hele stuk hele stuk heb gelopen, dus wij weer met onze afgesleten voetjes terug om samen maar eens na te denken wat nu we hebben de u banen genomen, hebben wat souvenirs gekocht voor vrienden, zijn tussendoor even naar het hotel gegaan om ons te verfrissen en ik meteen om dit verslag te schrijven en daarna gaan we tapas eten heerlijk . Kortom weer een mooie dag en zoals we steeds zeggen we hebben geen haast de hoogtepunten hebben we al gezien, dus we doen het op onze gemak.
Alsof ik er weer ben! Top dat je nu wel de koepel in kon!
BeantwoordenVerwijderen