jonge honden

Vandaag was de laatste dag van het project Wensen en Grenzen, voor de derde jaars.

Een onderdeel van het project werd verzorgt door de peers van Expose your.

Dit is een organisatie die op non-profit basis jongeren helpt op verschillende gebieden, zoals soa's, drugs, etc.

Bij ons op school verzorgden ze de workshop over Cyberpesten.

Ze hadden deze workshop grandioos goed opgezet, eerst vroegen ze het verschil tussen pesten en cyberpesten, daarna gingen ze er wat over vertellen om uiteindelijk meer inhoudelijk in te gaan op wat het is en hoe men zich daar tegen kan wapenen. Ze hadden stellingen, en natuurlijk ook de film van Amanda Todd, Dit filmpje maakt veel los bij leerlingen.

Vandaag was het heftig, twee van die jonge honden, eentje met ervaring en eentje die voor het eerst een voorlichting gaf stonden daar.

Na aanleiding van het filmpje van Amanda, liepen twee meisjes huilend de klas uit, anderen raakten compleet van slag, gevolg dat eentje van de peers er stil van werd, maar de ander pakte het op. Ze hebben hun kwetsbaarheid als workshopleider laten zien, ze hebben de les gestopt en zijn open en eerlijk ingegaan op wat er speelde. Iedereen van de klas deed mee en vertelde dingen die ze hadden meegemaakt ook op het gebied van pesten. De peers gingen hier op in, gaven ze de ruimte vertelden eigen verhalen vanuit hun ervaringen. Kortom de hele les liep anders dan ze hadden verwacht maar het leverde veel op, voor zowel de leerlingen als de peers. Ze gingen er prima doorheen, ze pakten het op en zorgden ervoor dat het goed verliep.

In de kleine pauze hoorde ik wat er wat was gebeurt dus ben ik meteen even naar boven gegaan, naar het lokaal waar de peers zaten. Natuurlijk wilde ik weten hoe het met ze ging en hoe het was verlopen. Dit is ook een verantwoordelijkheid die je hebt als je een project opzet en begeleid. aandacht voor de workshopgevers. Terwijl ik het lokaal binnenkom zag ik dat er nog een meisje zat te praten, ik vroeg natuurlijk om toestemming of ik erbij mocht komen en dat was goed. Daarna heb ik met de peers gesproken hoe het gegaan was, en ik moet zeggen mijn petje af, voor deze kanjers.

Ze hebben het goed opgepakt en de kwetsbaarheid, de sfeer die ze uitstralen, de rust, al was het voor en voor het eerst dat ze dit overkwam, was gaaf om te zien.

Nadat ik dit gesprekje had gehad met ze, ben ik weer naar beneden gegaan, en was bere trots op ze, dit doen ze toch maar even. Ze zijn dus uit het goede hout gesneden deze gasten, die dit doen.

Ik moet zeggen alle dagen dat ze er waren, waren ze geweldig, ze hadden het goed georganiseerd, ze waren enthousiast, ze deden meer dan moest, namen zelfs hun eigen laptop mee en noem maar op.

In het project Wensen en Grenzen voor klas 2 werk ik natuurlijk ook met ze samen en dat is net zo goed met ze... wat kunnen wij ons als school gelukkig prijzen dat wij dit soort mensen kunnen aantrekken en die mee willen doen. Mede dank zijn Elizabeth Hammelink die contacten heeft met deze gasten is het mogelijk. Die trouwens ook elk jaar enthousiast meedoet en er net zo van geniet om met deze gasten samen te werken.

Kortom het was weer een geweldig project met vele succesnummers etc.