Deze ochtend ging mijn wekker, en ik wist het, het zou een lange zware dag worden. Het begon natuurlijk met de Crossfitness. heerlijk om te doen, helemaal in het zweet gewerkt en het was lekker om te doen. Daarna even nog uitpuffen op de bank met een paar sportvrienden en daarna naar de auto. De gekregen aardbeienplant, die ik kreeg als dank voor het uitlenen van mijn boekjes over Rome, op de achterbank, en gaan met de auto.
Het doel was niet 8 van de 12 provinciën aan te doen, maar het doel was even langs moeders, om met haar naar de verjaardag te gaan van mijn schoonzus, die 50 werd. Ze had besloten dat het een feestje moest worden en we waren vanaf 4 uur welkom voor een hapje en een drankje etc. Kortom de rit van 3 uur er naar toe, werd omdat ik natuurlijk meteen even bij moeders langs ben geweest, een rit van 4 uur heen.
Bij moeders even snel wat kaas gegeten, vreselijk gelachen om haar verhaal over dat ze bij haar auto kwam en daar zat een behoorlijke vlut meeuwenstront op. Ze bedacht zich niet, want dat was geen gezicht, en spuugde op de stront om dat schoon te maken met een zakdoekje. Nu komt het leukste van het hele verhaal, haar vriendin die erbij was, moest vreselijk lachen, maar ja op een gegeven moment was mijn moeders spuug op, dus die vriendin ook aan het spugen... Ze hebben zich slap gelachen samen. Ik vind dit zo leuk dat ze dit soort dingen doet en dat het haar totaal niet interesseert. Inmiddels weet ik ook weer van wie ik dit heb.
Na een kwartiertje bij gekomen te zijn, even langs de hapjes man, waar mijn schoonzus de hapjes had besteld, maar mijn broer kon ze niet halen omdat zijn middenhandsbeentje was gebroken. Dus wij samen daar even langs. Deze mensen zijn net begonnen en het leuke is.. het is een geweldig stel. Ze hadden mijn moeder even een potje met een vast plantje gegeven omdat mijn moeder ze al had geholpen aan 2 nieuwe grote bestellingen. Ze waren helemaal blij. Ik moet daar om lachen, en zei dan ook ze gaat nu pas los hoor... wacht maar af er komt veel meer. Toen mijn moeder even haar auto ging halen, zeiden ze dat mijn moeder een dappere vrouw is, en dat ze zon energie uitstraalt.. en dat klopt ook, ik vertelde hen dat mijn moeder bijna 81 is en daar keken ze van op... dat hadden ze niet verwacht.
Snel de hapjes in de auto en op naar Sappermeer
Bij aankomst bij Sappermeer, besloot ik om meteen mijn auto even goed te zetten zodat ik meteen naar huis kon, terwijl ik de auto parkeerde zag ik er een vogelkooi staan bij de vuilnis en weet dat vriend Frans op zoek is naar een vogelkooi, dus ik meteen een foto gemaakt en geappt. met de opmerking dat ik hem voor hem mee kan nemen als hij dat wil. Maar goed deze was te modern dus dat hoefde niet.
De verjaardag van mijn schoonzus was gezellig, er was taart, hapjes, nootjes, en natuurlijk drinken. Ik heb een hele tijd zitten te praten met een vriend van mijn broer die werkzaam is in de animaties die hij maakt, en dat is een geweldige humorvolle vent. We hebben zitten lachen samen maar ook serieuze gesprekken gevoerd.
Om 18,00 vertrok ik zoals ik had gezegd tegen mijn broer en schoonzus richting huis. Ik moest tenslotte nog wel 3 uur rijden om thuis te komen en de volgende dag begint het leven weer waar ik ook zo van hou. Kortom ik vertrok naar huis.
Het was een beetje apart dat net toen ik vertrok de avondmaaltijd van soep met salade en brood op tafel kwam, maar je kan niet alles hebben. Natuurlijk werd er aangeboden dat ik wat soep etc mee kon nemen, maar ik zag me dat niet opeten onderweg. Dus ik ben heel braaf bij een benzine pomp gestopt heb wat broodjes gekocht voor onderweg en heb een prima rondje gehad door Nederland.
Moet wel zeggen 8 van de twaalf te doen is best wel heftig. Zeker het stuk na Groningen door de polder naar huis. Gek is het toch dat ik dan altijd terug denk aan de rit die ik in de nacht maakte nadat ik mijn relatie na 9 jaar verbrak. De gedachtes komen dan altijd weer even terug aan mijn ex, en aan de rit, maar ook de opluchting dat het eindelijk voorbij was. De olifanten bij Almere is voor mij altijd een soort van ijkpunt.. daar gaat het leven van nu in, dat wat ik nu leef. Heerlijk is dat.. ik weet nog dat ik in die nacht op dat punt tegen mezelf zei: "Zo hier leg ik alle shit neer van Groningen en nu ga ik het leven in dat al zo lang aan mij trekt. Nu ga ik er voor.."
En dat is ook gebeurt, als ik terug denk aan dat jochie dat toen die beslissing nam en aan mij nu dan heb ik dat maar even mooi gedaan, een pracht leven opgebouwd met dierbare vrienden, met geweldige leuke mensen, een prachtige baan en prachtige hobby's die ik doe. Het schrijven van flarden, het lotuswerk, en noem maar op..... het is een goede keus geweest toen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten