Vandaag was ik voor een eerste gesprek bij een diëtiste omdat ik toch vind dat ik iets moet doen aan mijn lichaam, ik wil weten wat er aan de hand is dat ik ineens begin te groeien. Ik hou daar niet van, een grote verrassing was dat ik volgens haar, in ieder geval niet te dik ben, dat ik een goede omvang heb, net binnen de norm bij mijn buik, dus eigenlijk mag ik niet zeuren. Om eerlijk te zijn, vind ik het toch niet fijn, ik slaap tegenwoordig aardig vervelend omdat als ik me omdraai ik ineens zo klap naast mij hoor, dat is mijn buik die door de snelle wending en fractie van een seconde te traag is, het is maar goed dat ik geen vriendje heb, die had ik denk ik al doodgemept met mijn buik.. ook al is hij goed bevonden door de dietiste . ik vind dat ik teveel Harry ben.. dus er is een plan van aanpak gemaakt, we hebben gekeken naar wat ik zoal eet en dat aangepast naar hoe het beter kan. 3 weken de tijd om te kijken of het heeft gewerkt. We gaan weer aan de slag. De noodzaak dat het moet gebeuren blijkt wel, omdat ik een aantal broeken die ik 3 maanden geleden nog met gemak aankon nu toch wel erg krap zijn en de knopen niet meer dicht willen, dus ik moet aan de slag. Natuurlijk begrijp ik ook wel dat ik geen 20 meer ben maar toch.. ik hoef niet de verloedering al toe te staan toch. Toen ik na het bezoek aan de dietiste even bij de sportschool op de weegschaal ging staan zag ik al dat er 2 kilo af zijn, maar dat kwam niet door het gesprek. Wel heb ik begrepen dat ik teveel eet, dus ik moet minder eten.. ik vroeg me nog wel even af, hoezo minder, ik eet haast niets, maar het moet nog minder... Het gevolg dat ik inderdaad aan gekomen ben ligt er in dat ik een tijdlang de shakes heb gedaan, en dat is niet goed begeleid met afbouwen, dus ik sla op , ik hoop tijdelijk.
Maar nu terug naar waarom ik dit eigenlijk schrijf, de opmerking die ik de laatste tijd heel vaak kreeg te horen is ; "Voor je leeftijd, zie je er nog goed uit" De mensen die dit zeggen, bedoelen dit als een compliment, maar eigenlijk is dat het niet, want eigenlijk zeg je, als je goed oplet.. ; "Je ziet er niet uit, maar voor je leeftijd acceptabel." Ik hou daar niet zo van, vind het zoiets als zeggen, : "Goh uw kind ziet er goed uit ondanks zijn ouders" Dat zeg je ook niet, je zegt ook niet dat iemand een lelijk kind heeft, je zegt dan iets liefs over de schattige handjes, of zo, maar eigenlijk zeg je dat het kind lelijk is. Hetzelfde soort opmerking is over iemands kleding als iemand vraagt wat je er vind, en als het niet staat, dat je dan zegt, ik vind het een mooie kleur, of het is een prachtige jurk voor jou, ik hoef hem niet.. Eigenlijk zeg je dus dat die jurk de miskoop is van het jaar... maar ja we zijn te aardig, we zeggen dat niet. Als iemand met iets aan loopt wat niet staat, zeggen we soms ook nog, hij kleedt leuk af.. hoe verzin je het.. De jurk is lelijk, de stof is verkeerd, en hij kleed leuk af.. ik moet er wel om lachen altijd, maar vraag me ook af, waarom zo verhullen en niet gewoon zeggen wat je vind.
Laten we vanaf nu gewoon recht voor de raap zijn en eerlijk zijn, en gewoon zeggen wat we bedoelen zonder dat we er een vaag verhaal van maken.. ik denk dat het beter werkt
ondertussen ga ik aan de slag met het verliezen van de nodige kilo's zodat ik ze met de kerst en oud en nieuw vol goede moet weer tot me kan nemen en me kan verliezen in de enorme berg zoetigheid wat zo bij deze periode past.. om in januari weer aan de slag te gaan.. zucht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten