zondag 17 augustus 2014

hoe doen ze dat toch


 
Nooit begrepen hoe men dat doet. ik ga vaak op reis, ik ben aardig bedreven, al zeg ik het zelf in het inpakken van mijn koffer, ik heb het gemakkelijk, ik heb 1 kleur dus ik kan gewoon pakken wat ik nodig heb, ik leg het keurig op stapeltjes neer, en dan ga ik inpakken, dat kan ik denk ik nog heel nuchter. Als ik dan klaar ben, met alles keurig opgevouwen, dat wat ik nooit doe, maar toch, ik doe het, kijk ik naar mijn koffer, en je zou verwachten dat ik het bovenste resultaat zou hebben, maar nee dat wat hier onder staat is meer mijn verhaal.
Kortom alles weer uitpakken, weer dat filmpje bekijken, waarin iemand vakkundig alles inpakt en in een lullig klein rugzakje alles inpakt wat ik nog niet in mijn super size koffer krijg. Dus opnieuw beginnen, en het begint er op te lijken, alleen heb ik wel een hele hoop spul over wat ik niet mee kan nemen. Ik leg me er dan bij neer en accepteer het, maar toch ergens knaagt het dan. Zeker als ik dan mijn reismaatjes zie. de ene heeft nog een compleet kussen en een laken mee, en diverse soorten schoenen en kledingstukken die voor alle weer types kunnen, de andere diverse setjes leuk kleren, voor regen, wind storm zomer, sneeuw, al gaan we in de zomer, zelfs twee jassen mee, en ik heb enkel wat korte broeken, een paar t shirts, mijn toilettas, waarvan de helft ontbreekt, een paar sokken, ondergoed, mijn waterkokertje.,vooral tje een bekertje, en wat thee zakjes, en dat is het inmiddels heb ik dan al besloten dat geen lange broek mee gaat, geen boeken, dan maar lezen op de i-pad, inmiddels ligt er nog een jas ergens verdwaald in de kamer ,die ook niet mee gaat. Kortom ik kan dat niet.. Bij aankomst blijkt dan ook vaak nog dat ik toch weer sta te wassen omdat ik kleding heb ingepakt, die wel schoon zijn maar niet zo fris ruiken, ik heb dan net weer de verkeerde T-shirts mee, met lange mouw, en ja hoor het is 30 graden, ik heb hempjes mee, maar geen zonnebril, laat staan zonnebrand. Ik heb wel een hoofddoek, een mitella, een mesje, dat is wel handig, een reisboek van een stad waar ik niet ben,  mee, vraag me niet waarom ik heb geen idee, ik heb wel een lege bus scheerschuim mee, een niet opgeladen elektrische tandenborstel, en een hernia van al het sjouwen met die te volle, niet goed ingepakte koffer,  ..  en inderdaad ruimte te kort, terwijl ik een keurig paklijst maak waar alles precies opstaat, ik heb alles keurig voor elkaar, en echt ik leg alles keurig neer, maar ik denk dat er een soort van kaboutertje komt die, net voor dat ik ga inpakken, de boel omruilt of snel de boel door elkaar gooit, of misschien nog sterker, als ik in gepakt heb, gooit hij er dingen in die ik niet mee wil, of haalt er dingen uit die juist nodig zijn.is het dan zo gek dat ik heel graag een cursus zou willen over hoe je een koffer in pakt met zinvolle spullen die je ook echt gebruikt.
daarnaast, is het ook zo, en ik werd er weer mee geconfronteerd door een foto van een vriend van mij, in zijn hotel kamer, alles keurig netjes, zelfs de toilettas staat recht, een potje, ik denk met nivea, staat keurig in een leuke opstelling, twee flesjes met spullen tegen de zon  staan keurig in zon zakje van het vliegveld, uitgestald, het kleedje wat op het nachtkastje ligt, ligt keurig zoals het lag toen hij binnenkwam, kortom een keurige kamer.. Ik kom een kamer binnen in een hotel, en voor ik het weet ligt alles scheef, zijn mijn flesjes ontploft, mijn potje nivea is nergens meer te vinden, de handdoeken vallen vanzelf smerig van de hangertjes af.  Mijn bed is een giga ravage,  en ik heb er niet eens in geslapen, en dan heb ik nog niet eens uitgepakt.... kun je na gaan. Ik pak uit en voor ik het weet is het zon bende dat ik inderdaad niets meer kan vinden, ophangen in een kast is zo wie zo niet aan mij besteed dus daar begin ik al niet meer aan, zeker niet met van die vastgeklonken kledinghangers, ik ben in staat de hele kast mee te nemen als ik daar iets uit haal.  Een vriendin van mij, die van die vele setjes en met diverse schoenen mee, kreeg op de laatste vakantie van het kamermeisje te horen, dat ze zon heerlijke nette opgeruimde kamer had, en dat werd mij even zonder te verblikken of te verblozen medegedeeld,  nog geen half uur later zag ik datzelfde meisje bij mijn kamer aankomen, en ze moest echt moet verzamelen, haalde diep adem en betrad het strijdgewoel.. en het meest stomme is, ik doe echt niks geks, mensen die mijn huis kennen weten ook dat ik heel netjes ben, heb keurig elke week iemand die mijn huis schoonmaakt, dus zo erg is het niet. Een ander vriendin, die van dat laken en haar eigen kussen, en nog tig tassen, het zelfde verhaal, alles zo geordend en opgeruimd, dat als we de deur uit gaan, ze binnen 10 minuten alles heeft, terwijl ik dan nog sta te worstelen met een kledingstuk uit een kast te halen, ik sta nog met de tandpasta tot over mijn hele wang uitgesmeerd, nog te klooien om te ontdekken dat als we naar beneden gaan ik weer mijn rugzak ben vergeten dus dat ik weer terug moet.. kortom. ik hou van reizen, maar dat gedoe er om heen, dat is niet mijn ding.. al verheug ik me al op mijn volgende reis naar istanbul, wat als het goed is nu echt doorgaat
 
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten