Ach ik kan het niet laten, een vriendin van mij was druk met het verzorgen van de goudvissen van haar kleinkind, en ze heeft het perfect gedaan hoor, ze zorgt echt goed voor die beesten, maar ja, ze moesten terug. Haar dochter had gehoopt dat ze de vissen zou willen houden, maar nee dus, ze was ze zat, ze heeft een hekel aan vissen, maar dat laat ze natuurlijk niet blijken, dus ja de vissen gingen terug naar de rechtmatige eigenaar. Ik zat afgelopen zondag bij haar, en ik wist dat ze op vakantie ging, dus ik dacht ik ga haar zondagavond net voor vertrek nog even plagen... In Utrecht in één van de vele leuke winkeltjes vond ik van die heerlijke kleine rubberen goudvisjes, dus dat was het begin van het snode plan.. ik heb zitten te denken hoe krijg ik die visjes nu zo dat het net lijkt of ze echt zwemmen, dus ik puzzelen, en aan de slag, gezocht in mijn lotuskoffer, want daar had ik, wist ik nog haakjes en visdraad dus dat kon ik wel gebruiken, Terwijl ik door de kringloop struin kom ik en glazen vissenkom tegen voor nog geen euro, daarbij was het probleem hoe laat je die vissen lijken of ze zwemmen in plaats van dat ze gewoon dobberen boven in, dus ik weer aan de slag en ja hoor, ik vond een leuk soort van steenachtig iets met gaten, dus daarin met en kromme naald visdraad gemaakt en de visjes vast gemaakt, ze hebben een behoorlijk naald in hun buikje maar dat mag de pret niet drukken, voor de visjes minder leuk maar voor mijn lol wel perfect.
Even langs de sloot gelopen wat eenden kroost eruit gevist en wat steentjes gezocht op het kerkhof, sorry, en klaar was het cadeau die met een brede lach zou worden aangeboden, met een blik erbij van kijk speciaal voor jullie gekocht, en dan ook nog zeggen dat je vergeten bent om visvoer te halen.. kortom ik hoop dat de grap slaag en ach anders heb ik al genoeg gehad aan de voorpret, hieronder dan het resultaat
ik vind dat het erg geloofwaardig uitziet. Dat het geloofwaardig eruit zag bleek wel toen ik er mee bij haar kwam, ze keek zei niets , ik ken haar ze wil vooral niet ondankbaar overkomen, dus met gespeelde blijheid en dankbaarheid nam ze het aan. Ze zette het op de tafel en keek, en begon ineens keihard te lachen
, ze had het door. Ze was zo blij dat het nep was. Nu de volgende plan opgezet, haar man die laat thuis kwam van zijn werk, die keek, zei alleen wat is dit? En ik meteen dat ik dit had meegenomen voor zijn vrouw voor wat aanspraak, hij zei niets maar keek wel heel verbaasd , maar wederom heel vriendelijk met een zuinig dank je wel. Niets meer over gezegd alleen dat ik voer was vergeten te halen dat hij dat nog maar even moest doen maandag. Dat kwam wel goed werd er met een zuinig mondje gezegd. Ik weg om later te horen dat inmiddels manlief er ook achter was en ze hadden samen vreselijk gelachen om deze grap en ik nog meer...
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten