stil
strijk ik dan
zijn tranen zijn
niet te stelpen
onze zoon zo vol
verdriet
omdat zijn opa niet
meer is
ik kijk hem aan
raak zijn donkere
haren aan
streel zijn gezicht
laat hem huilen
hartverscheurend
omdat hij beseft
dat hij zijn beste
vriend mist
ik strijk stil zijn
haren
luister naar de
muziek die komt en gaat
die mijn vader zo
mooi vond
ik huil diep van
binnen
grote dikke tranen
onze zoon ziet ze
niet
alleen jij mijn lief
van niet voor heel
even
kent me beter dan
wie ook
jij raakt mij aan
strijkt met je hand
langs mijn gezicht
langs de
denkbeeldige traan
slaat je arm om me
heen
we huilen samen
twee vaders met hun
kind
om
de vader die niet meer is
uit de bundel: Achtergebleven met lege handen 2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten