Nog even af en toe mijn kop in het zand gestoken ,maar het valt niet meer te ontkennen, ik kom er dagelijks langs als ik naar de sportschool ga en zie het gebeuren... de sloop van het gebouw..
mijn gebouw waar ik nu al meer dan 20 jaar werkzaam ben. Ik heb de binnenkant zien veranderen van oudbollig naar strak, ik heb het winkeltje gekend, achter in de school waar de bakker zijn brood verkocht. Wat later het kantoor werd van een unitleider. Kortom het was bijzonder..
Het kunstwerk in de hal, wat ook meteen met buiten was verbonden heb ik ook gezien, en wat was ik blij dat hij weg was. Ik heb de oude gele kluisjes zien verdwijnen voor prachtige veelkleurige kluisjes, kortom alle veranderingen waren eigenlijk een voorloper voor wat nu gaat gebeuren
We krijgen in 2020 een nieuw gebouw, daarvoor moet het oude gesloopt worden.
Ergens doet dat pijn, aan de andere kant is het ook goed, we moeten vooruit en de leerlingen hebben recht op een gezonde school met goede lokalen waar goed geventileerd kan worden etc. Kortom tijd voor de verandering
Door een oud-leerling ben ik gevraagd of ik mede beheerder wil worden van zijn site. dat vind ik een eer, dus dat doe ik dan ook graag. Inmiddels heb ik besloten om 1 keer per week langs mijn school te gaan en foto's te maken om zo de verloop van de sloop en de opbouw in de seizoenen weer te geven..
Het is tenslotte niet voor niets.. en het is mooi om te volgen, om ooit misschien een mooie stopmotion te maken of iets waarbij je de ontwikkeling kan zien van de sloop tot nieuwbouw.
Voorlopig zet ik de foto's op de site met die oud leerlingen waarmee ik inmiddels beheerder ben.
lijkt me even genoeg en het is voor alle betrokkenen natuurlijk erg mooi, maar ook emotioneel om te zien dat begrijp ik helemaal en dat is ook goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten