Traditiegetrouw hebben we de laatste woensdag van het schooljaar de diploma uitreiking.
Elk jaar gaan we met een stel mensen eerst uit eten om daarna met elkaar naar het theater te gaan waar we de leerlingen met hun ouders ontmoeten.
Het is altijd een feest om onze leerlingen dan te zien in prachtige pakken en jurkjes, stralend en vooral trots.. daarnaast zijn ze ook wat melancholiek. ze willen feesten maar beseffen ook dat het voorbij is, dat ze verder gaan, dat ze een mijlpaal hebben afgesloten en dus weer verder in het leven moeten, soms met vrienden voor het leven die ze gemaakt hebben, waarvan ze soms toch nog mensen onderweg verliezen.. kortom het is voor hen ook spannend.
Aan het einde van deze 4 jaar gaan ze het vervolg in, steeds verder om zo bij hun doel te komen.. de onzekerheden die ze tegenkomen zijn enorm soms maar ik hoop en denk dat we met elkaar ze 4 jaar lang genoeg zekerheid hebben meegeven om ook deze stap aan te kunnen en aan te gaan .
Wat ik zo bijzonder vind van de diploma uitreiking dat ik ook even terug ga naar mijn eigen diploma uitreiking, dat was op de MAVO, was niks niet pedagogisch, we moesten met z'n allen komen, zaten in een lokaal, er werden een aantal leerlingen geroepen, die kregen te horen dat ze gezakt waren.. daarna nog een aantal leerlingen werden geroepen, die kregen te horen dat ze een her hadden, de leerlingen die er nog zaten kregen dan te horen dat ze geslaagd waren. Waarna er natuurlijk een vreselijk gejuich uitbrak. terwijl de her en gezakte leerlingen in de gang naast het lokaal stonden.. hoe verantwoord.. maar ja dat deed je toen gewoon.
Bij thuiskomst waren mijn ouders blij, we aten een taartje en dat was het .. terug naar de orde van de dag.. Bij mij en ook bij andere leerlingen van mijn klas hing er geen vlag buiten met de schooltas eraan, dat ging ook lastig met die grote beroemde schooltassen die wij hadden in die tijd.. van bruin leer.. maar ook niet met de pukkel die we later gebruikten.. waarop we allerlei teksten schreven met peache met buttons erop met ban de bom etc..
Ik herinner me dat ik naar school ging, zonder mijn ouders en dat ik daar mijn diploma kreeg in het handvaardigheidslokaal.. we kregen een algemene speech, kregen onze diploma, tekende die en klaar.. niks niet docenten die iets deden, niks niet een feestje of wat dan ook, je had je papiertje, je stapte op je fiets en ging terug naar huis.. niks niet met een limousine ( of zoals dit jaar de spelers bus van Feyenoord... tot grote ellende van de Ajax fans.. maar een leuke acties dit) of iets maar gewoon dus met de fiets.
De uitslag van de Havo top was ik helemaal niet mee bezig, wist dat ik geslaagd was, maar dat was iets waar je niet over nadacht.. ik herinner me dat ik was gaan zwemmen, dat deed ik toen nog. dat ik thuis kwam en vroeg is er nog gebeld.. nee dus, nou dan ben ik dus geslaagd.... Dat was het.. niks niet vlaggen met tassen uit het raam, niks niet kaartjes etc. gefeliciteerd en klaar... door naar het volgende station
Mijn tweede diploma uitreiking was nog veel saaier ik had de HAVO gedaan en klaar, 2 jaar keihard gewerkt, kreeg mijn diploma en klaar, ook geen stukjes, geen gedoe. maar gewoon dat was het dan... papiertje tekenen en gaan.
Mijn diploma voor de Pa was helemaal zot, ik zat dus wederom in een zaal met alle klassen waarmee we de opleiding drie jaar geleden waren begonnen.. en we kregen gewoon te horen, waar iedereen bij zat dat we gezakt of geslaagd waren..
Ik had een her toen, wat niet zo gek was, ik was in die tijd erg met mijn coming out bezig, met van alles en nog wat, woonde al in Groningen, kortom het was eigenlijk heel erg gek, een vreemde situatie.... maar goed. ik kreeg een her examen, mocht kiezen toen voor een her bij Bio of bij CUMA, aangezien CUMA een docent had die vragen stelde over 20 boeken die je had gelezen, wat stond er op blz 8 van dat boek, besloot ik om maar voor Bio te gaan, dat was tenminste een betere kans van slagen. dat liep dan ook erg goed. Daarnaast moest ik ook nog een her doen voor mijn godsdienstdiploma, die had ik gemist omdat ik toen ziek was, dus ik deed twee her examens op 1 dag..
Voor beiden geslaagd, maar wederom zat ik er alleen, vriendin Susan kwam tijdens het wachten op de uitslag naar school en heeft met mij daar gezeten te wachten en is mee naar binnen gegaan.. de docenten keken heel raar op.. hoe zon net meisje met dat joch, ik was in die tijd erg alternatief. liep op klompen en had een tuinbroek aan... kortom het proto geiten sokken type incluis zelf gesponnen en gebreide truien, in hun beleving verkering hebben, zij wisten niets van mijn coming out.
De opmerking die de directeur maakte vergeet ik nooit meer. hij zei dat we gezakt waren niet erg was, dat het juist extra mooi en goed was. omdat we daardoor de leerlingen beter zouden begrijpen en aan konden voelen als ze zakten en dat wij voelen en weten wat zij doormaken.. dat was eigenlijk een hele mooie manier van omdenken.. en dat gebruik ik nog steeds, omdat ik denk dat dat waar is.. doordat ik deze her had en ik heb meegemaakt was het is om te zakken.... kan ik leerlingen daarin beter begeleiden, al kan ik nooit voelen wat zij voelen...
Maar nogmaals zon feest wat mij met elkaar maken voor de leerlingen, met stukjes, liedjes, met speeches in het theater. is geweldig.. in mijn tijd hadden we dat nog niet.. maar nu dus wel..
Ik vind dat prachtig mede omdat ik vind dat het goed is dat we dat doen.. het is een mijlpaal en laten we dat ook laten voelen en weten...
Het was een knal avond, helaas kan ik hier geen linkje zetten naar het filmpje aan het einde waarop alle leerlingen op het podium staan te zingen en te juichen bij de schoolband, waarin een leerling ons allemaal bedankt kortom het was een top afsluiting...
Laten we elk jaar die vier jaar met onze leerlingen afsluiten met een boem en een knal.. want ze verdienen het, zodat ze gesterkt naar hun volgende fase gaan.
Bij thuiskomst waren mijn ouders blij, we aten een taartje en dat was het .. terug naar de orde van de dag.. Bij mij en ook bij andere leerlingen van mijn klas hing er geen vlag buiten met de schooltas eraan, dat ging ook lastig met die grote beroemde schooltassen die wij hadden in die tijd.. van bruin leer.. maar ook niet met de pukkel die we later gebruikten.. waarop we allerlei teksten schreven met peache met buttons erop met ban de bom etc..
Ik herinner me dat ik naar school ging, zonder mijn ouders en dat ik daar mijn diploma kreeg in het handvaardigheidslokaal.. we kregen een algemene speech, kregen onze diploma, tekende die en klaar.. niks niet docenten die iets deden, niks niet een feestje of wat dan ook, je had je papiertje, je stapte op je fiets en ging terug naar huis.. niks niet met een limousine ( of zoals dit jaar de spelers bus van Feyenoord... tot grote ellende van de Ajax fans.. maar een leuke acties dit) of iets maar gewoon dus met de fiets.
De uitslag van de Havo top was ik helemaal niet mee bezig, wist dat ik geslaagd was, maar dat was iets waar je niet over nadacht.. ik herinner me dat ik was gaan zwemmen, dat deed ik toen nog. dat ik thuis kwam en vroeg is er nog gebeld.. nee dus, nou dan ben ik dus geslaagd.... Dat was het.. niks niet vlaggen met tassen uit het raam, niks niet kaartjes etc. gefeliciteerd en klaar... door naar het volgende station
Mijn tweede diploma uitreiking was nog veel saaier ik had de HAVO gedaan en klaar, 2 jaar keihard gewerkt, kreeg mijn diploma en klaar, ook geen stukjes, geen gedoe. maar gewoon dat was het dan... papiertje tekenen en gaan.
Mijn diploma voor de Pa was helemaal zot, ik zat dus wederom in een zaal met alle klassen waarmee we de opleiding drie jaar geleden waren begonnen.. en we kregen gewoon te horen, waar iedereen bij zat dat we gezakt of geslaagd waren..
Ik had een her toen, wat niet zo gek was, ik was in die tijd erg met mijn coming out bezig, met van alles en nog wat, woonde al in Groningen, kortom het was eigenlijk heel erg gek, een vreemde situatie.... maar goed. ik kreeg een her examen, mocht kiezen toen voor een her bij Bio of bij CUMA, aangezien CUMA een docent had die vragen stelde over 20 boeken die je had gelezen, wat stond er op blz 8 van dat boek, besloot ik om maar voor Bio te gaan, dat was tenminste een betere kans van slagen. dat liep dan ook erg goed. Daarnaast moest ik ook nog een her doen voor mijn godsdienstdiploma, die had ik gemist omdat ik toen ziek was, dus ik deed twee her examens op 1 dag..
Voor beiden geslaagd, maar wederom zat ik er alleen, vriendin Susan kwam tijdens het wachten op de uitslag naar school en heeft met mij daar gezeten te wachten en is mee naar binnen gegaan.. de docenten keken heel raar op.. hoe zon net meisje met dat joch, ik was in die tijd erg alternatief. liep op klompen en had een tuinbroek aan... kortom het proto geiten sokken type incluis zelf gesponnen en gebreide truien, in hun beleving verkering hebben, zij wisten niets van mijn coming out.
De opmerking die de directeur maakte vergeet ik nooit meer. hij zei dat we gezakt waren niet erg was, dat het juist extra mooi en goed was. omdat we daardoor de leerlingen beter zouden begrijpen en aan konden voelen als ze zakten en dat wij voelen en weten wat zij doormaken.. dat was eigenlijk een hele mooie manier van omdenken.. en dat gebruik ik nog steeds, omdat ik denk dat dat waar is.. doordat ik deze her had en ik heb meegemaakt was het is om te zakken.... kan ik leerlingen daarin beter begeleiden, al kan ik nooit voelen wat zij voelen...
Maar nogmaals zon feest wat mij met elkaar maken voor de leerlingen, met stukjes, liedjes, met speeches in het theater. is geweldig.. in mijn tijd hadden we dat nog niet.. maar nu dus wel..
Ik vind dat prachtig mede omdat ik vind dat het goed is dat we dat doen.. het is een mijlpaal en laten we dat ook laten voelen en weten...
Het was een knal avond, helaas kan ik hier geen linkje zetten naar het filmpje aan het einde waarop alle leerlingen op het podium staan te zingen en te juichen bij de schoolband, waarin een leerling ons allemaal bedankt kortom het was een top afsluiting...
Laten we elk jaar die vier jaar met onze leerlingen afsluiten met een boem en een knal.. want ze verdienen het, zodat ze gesterkt naar hun volgende fase gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten