dag zeggen en hallo zeggen

Vrijdag was het dan zover...  ik kon mijn nieuwe auto ophalen.. De dagen daarvoor had ik al het nodige geregeld, zoals het geld overmaken.. wat heel gek is, je betaald voor je gevoel voor lucht.. want je hebt het nog niet in handen..

Steeds tijdens het rijden zei ik tegen mezelf en tegen de auto.. dit is onze laatste zaterdag, zondag.. maandag etc samen...
voor velen misschien wat sentimenteel, maar ach ik mag, ik  ben tenslotte drama docent, dit is mijn manier om afscheid te nemen. er naar toe werken, en loslaten..



Net voor de zomervakantie en eigenlijk elke vakantie bedank ik mijn lokaal voor de fijne uren, maar ook als ik terug kom naar een vakantie begroet ik mijn lokaal, zeg ik dat ik er weer ben..
( het is niet gek het is gewoon heel bijzonder toch?)

Het is en blijft spannend, mede omdat je niet weet of de auto jou gaat passen, zoveel luxe ook, wat allemaal kapot kan gaan. dingen die je moet herontdekken, elektrische ramen, elektrische verstelbare spiegels, een pookje op een ander plek.. een knopje wat je omhoog moet doen als je achteruit wilt,  automatische van het slot halen met een druk op de knop, van je deuren.. startonderbreking en ik weet niet wat nog meer. kortom het is  veel.. voor een aantal zal het niets voorstellen die vinden dat al heel gewoon, maar ik ben er echt van onder de indruk.... zoveel luxe en zoveel gemak.. ik ben bang dat het snel zal wennen maar ook dat ik daardoor misschien wel terug verlang naar de eenvoudige auto.. maar dat is iets voor de tijd. we zien wel.. of ik wil nooit meer ander dan zou ook kunnen .

Daarnaast is het gek dat je ineens zomaar een andere auto hebt.. een nieuwe jas zal in het begin wat schuren, net als met nieuw gekochte schoenen, ze doen even pijn maar uiteindelijk passen ze wel.

Door onvoorziene omstandigheden moest ik de afspraak verzetten, ik zou om 11 uur de auto halen maar dat werd dus 13.00 uur maar dat was niet erg. had nog een te volle benzine tank en die moest nog leeg, dus ik kon nog even wat extra kilometers rijden.

Het was vroeg opstaan. ik was zo zenuwachtig voor de nieuwe auto. bijzonder heb ik nooit, maar ja het is ook een bak geld wat je betaald en de angst dat je toch misschien geen goede koop hebt gedaan dat zou ook kunnen.. je weet het nooit het is altijd een gok tenslotte.

 Toen ik aankwam bij de garage bleek de auto al klaar te staan, ik ben nog even heel bewust in mijn auto blijven zitten, heb heel bewust rond gekeken, heel bewust de auto bedankt voor alle veilige kilometers en ook voor de mooie maar ook emotionele tijd... nogmaals het is misschien voor velen iets geks... maar het past en hoort bij mij. ik heb geleerd om dingen bewust en goed af te sluiten anders komt het als een soort van boemerang terug.

Het afscheid van mijn auto is iets beladen, het was het laatste cadeautje van mijn vader, dus het raakt als je dat weg doet. aan de andere kant is het zo dat ik prachtige reizen heb gemaakt, veel steden heb bezocht die ik anders nooit bezocht zou hebben, mijn liefde voor Berlijn weer eens extra is opgebloeid, kortom er zijn genoeg herinneringen voor in de plaats gekomen.. dus het is ook goed. en ach met een onveilige auto, waarbij je bij elke drempel denkt.. als hij maar niet door zijn balken zakt, omdat je een rammelend geluid hoort.. en als je zonder geluid rijd dan is het helemaal heftig.. is het goed om afstand te doen.. en tenslotte is dit het begin van een nieuwe periode.. 

Nieuwe keuken, mijn huisje opgeruimd en bijna schoon, de slaapkamer, de badkamer, de wc en de gang, vooral de jassen en de winterspullen moeten goed bekeken worden..  we gaan een nieuwe levensfase in en dus gaan we schoon en fris van start... maar ook is het zo dat het goed is...

Natuurlijk ging het weer helemaal op zijn Harry's... ik had alles gevraagd etc. stap in de auto en wil de cd in de cd speler doen.. dat gaat dus niet.. balen.. ik nog een keer proberen.. gaat niet.. dus ik terug de zaak in met de opmerking dat mijn cd niet in de speler gaat.. dus of hij even kan komen kijken.. en ja je verwacht het vast al.. er zat dus nog een cd in.. niet die van mij, maar van de vorige eigenaar.. kortom ik moet nog veel leren... maar de auto rijd prima, onderweg even op een parkeerplaats gaan staan om de stikkers met www.flarden.nl bij de nummerborden te plakken,  zodat de auto echt de mijn is. Wel is het even wennen dat je moeilijk de hoeken kan zien als je in parkeert, omdat de raampjes achter eigenlijk net te hoog zitten maar dat is te leren, dus ik moet meer op de spiegels rijden..

Daarnaast blijkt er een lampje op te lichten. rood.. dus paniek in de tent.. maar het blijkt het lampje te zijn voordat je moet gaan schakelen... hoe zot. als of ik dat zelf niet kan bedenken en weten.. dus ik ga dat lampje maar negeren. heeft iets te maken met brandstof en milieu.. ik ben daar erg van zoals men weet. en mensen die mij beter kennen weten wel beter.

Bij thuiskomst de auto maar even weer met de vertrouwde spullen gevuld, niet zoveel als anders. maar wel de dingen die ik nodig heb. daarnaast rijd de auto heerlijk, al moet hij nog wel aan mijn rijstijl wennen..

moet nog even achter een soort verloop stekkertje aan zodat ik mijn i pod kan aansluiten op een speciale kanaal die dan de muziek gaat spelen van mijn  i pod , is ook wel weer handig..
kortom er valt nog veel te ontdekken en eerst maar het boekje goed doorlezen..