ons-je

 

Gromm..

Natuurlijk ben ik me er van bewust dat ik heel goed op moet letten nu ik het plan van aanpak volg op de sportschool. Ik let op wat ik eet, en ja hoor net voor Napels was er in totaal al 4 kilo af.. ik kon wel juichen, ik kon wel de wereld omhelzen, ik kon wel dansen etc, kortom ik heb genoten het was perfect.

Daarvoor had ik de laatste weken al het zoetigheid laten staan, had ik niet gesnoept, hield ik me strak aan het eten van dat wat mag.. veel eiwitten (lees kwark en eiwitshakes) daarnaast sport ik, kortom ik ben goed bezig.. en ik dacht dit gaan we volhouden,

Natuurlijk had ik in mijn achterhoofd wel de gedachte in Napels zal ik me gedragen, of zoals mijn PT-er zei, ik denk dat het mee gaat vallen, hooguit ben je stabiel gebleven.. dus geniet vooral..

Nou dat genieten heb ik gedaan, heb ellenlange kilometers gelopen, zowel boven als onder de grond, zowel in het verleden als in het heden. Heb me keurig gehouden aan tussen de middag een salade eten, af en toe een appel, avond eten, okey dat ging ff mis, pizza en tja je bent in Italie en dan is  de tiramisu wel een uitdaging om niet te nemen, die is dan ook niet gelukt.... In de ochtend nam ik, in plaats van een shake met banaan, nu dus twee tot drie broodjes met een zoet hapje en in de avond at ik nootjes.. kortom volgens mij prima toch..

Afgelopen zaterdag vol verwachting klopt mijn hart en ik dus op de weegschaal om te ontdekken dat,juist ik 2,4 kilo was aan gekomen... ik ben wel 3 keer gaan staan, en nog een keer gekeken en weer gekeken.. dus ik baalde behoorlijk.. ik was toch goed op weg.

Een paar dagen later staat mijn sportmaatje naast me op de crosstrainer en is zwaar depressief... ze is namelijk 100 gr aan gekomen.. What the Fuck.. 100 gram.. en dan in de mineur.. ik heb recht op alle bijstand van alle GGZ. particuliere hulpverleners etc.. omdat ik toch wel veel zwaarder ben gestraft... ik denk dat ze een ander t-shirtje aanhad en dat ze daardoor 100 gram was aangekomen.. maar goed, het was weer duidelijk voor mij.. Ik doe alles met enthousiasme en dus ook soms wat te veel... met als gevolg het is dan ook veel...

Zo herinner ik me ooit op de sportschool een jongen, slank, mager... de eerste verrol moet nog ontdekt worden door het lichaam, die tegen mij zei.. dat hij flink moest sporten want hij moest zijn vetrolletjes weg werken.... ik heb gekeken, ik heb naar mezelf gekeken, en gedacht.. okey bij je enkels zeker? Hij paste wel 2 keer in mijn lijf.....

Kortom de broekriem is weer aangetrokken zodat ik extra voel dat ik 2,4 kilo ben aangekomen in 1 week.. dus ik zal bloeden en voelen.. om hopelijk na een week toch maar weer gewoon in ieder geval onder het streefgewicht te zitten voor het eerste doel.. ik had nog maar 9 te gaan.. en nu dus 11,4.. 

pff. 100gr aangekomen.. pff vetrolletjes op de enkels.... nou ik was gegaan voor die 100 gr aangekomen en nam er zelfs op de koop toe twee vetrolletjes toe, als ik dat lijf had van dat joch... maar ja het zij zo.. 100 gr.....