Kook in

Gisteravond hadden we een kook in georganiseerd met de vriendenclub.. we wilden wat doen, maar wisten niet zo goed wat, dus besloten we maar om ieder wat mee te nemen. 

Daar  ging het al mis, omdat het op een vrijdag is, we bijna allemaal werkenden zijn, is dat lastig om te koken en wat mee te nemen, zeker als je niet om 21.00 pas wil eten.. dus ja wat nu

Gelukkig was Chris zo lief om aan te bieden om samen met Rick het hoofdgerecht te maken, Nadira het toetje, Frans de salade en mocht ik voor de drankjes zorgen.. wat best wel een verantwoordelijkheid is voor iemand die alleen maar water en groene thee drinkt.. dus ik heb met zorg de wijnen uitgezocht, de sapjes uitgezocht.. en hoop dat het klopte

Natuurlijk had ik ook twee spelen meegenomen omdat het vaak de vreugde vergroot als je met elkaar een spel speelt, dus waarom niet. Daarnaast, omdat we in het huis van Chris en Rick niet met schoenen lopen, had ik toch maar mijn pantoffels ingepakt voor warme voeten op de vloer verwarmde vloer.

De rit, was zoals te verwachten, 45 minuten plus 30 minuten, want om 17.30 in je auto stappen naar Rotterdam via Gouda, is vragen om file... Het domme is dat ik me pas op de terug weg altijd realiseer dat ik veel beter via de A4 kan gaan, zo word ik altijd op de terug weg naar huis gebracht door Thomas. Dus dat moet ik nu dan toch maar een keer gaan onthouden.

Natuurlijk is het heerlijk  aankomen bij Rick en Chris, Chris staat meestal al voor het raam te kijken, (5 hoog) springt van enthousiasme, gelukkig zit er een behoorlijke hoge rand voor de openschuivende deuren zonder balkon, dat hij er niet over heen kan springen, en voorziet mij, als ik wil melden dat ik er ben van commentaar via de app op mijn parkeerkunsten, het voelt dan altijd weer als thuiskomen.

Daarna de deur door en dan de lange weg naar boven, met de lift, soms twijfel ik en denk dat ik dan toch maar de trappen ga nemen, tenslotte kan je tussendoor altijd nog de lift halverwege pakken. 

Maar op de een of andere manier doe ik het niet.

Bij binnenkomst is het meteen al gezellig, schoenen uit, pantoffels aan en natuurlijk alles wat nieuw is weer bewonderen, dat is zo leuk van mensen die zijn verhuisd, bij elke bezoek zie je weer iets nieuws. We zaten net  op de nieuw gekochte bank, die heerlijk zit. Toen de telefoon ging, Nadira en Frans waren ook gearriveerd. Dat is heerlijk we zijn weer compleet. We  hadden elkaar al een tijdje niet gezien en het is meteen zoals altijd dikke mik, we gaan gewoon door alsof we elkaar gisteren hebben gezien. We praten wat, een paar gaan nog wat rommelen in de keuken,  dan is het zover en kunnen we aan tafel.. Wat waren er heerlijke gerechtjes,  ik weet de namen niet meer helaas, maar kan je verzekeren, dat het heerlijk was. Aan de andere kant zet mij een boterham voor met kaas met deze mensen, en het is en blijft gezellig en heerlijk.. dus daar het eten wat we dan delen met elkaar maakt de feestvreugde alleen maar leuker en gezelliger.

Het is bijzonder welk een sfeertje er hangt, we praten over van alles, we lachen veel, steunen elkaar als het nodig is, bemoedigen elkaar, dienen elkaar  zo nodig van repliek, maar het is een avond die altijd weer omvliegt... voor ik het wist was het ineens half 12, aangezien dit mannetje nog 45 minuten mag rijden voor hij thuis is, als hij niet door eigenwijs te zijn en niet naar  Thomas  luisterrt omdat hij denkt dat hij het beter weet, verdwaalt..  hebben we afscheid genomen.

Wat weer een heerlijke avond samen, ik verheug me nu al op een volgende keer met elkaar..